Η σταγόνα που χάνεται...
Το νερό από καιρό έχει πάψει να είναι ιερό στη γη και τη σκέψη των Κώων. Σπάταλοι και ανημέρωτοι. Πρωινή ώρα, οδός Βασ. Γεωργίου Β' στις 5 Αυγούστου 2025, το έγκλημα συνεχίζεται.
Θεωρείται δεδομένο, ανεξάντλητο από φορείς, πολίτες και φιλοξενούμενους, καθώς οι ανάγκες αυξάνονται και το κλίμα αλλάζει.
Ενώ το νησί δοκιμάζεται από σκληρές συνθήκες ξηρασίας και στα 2/3 του επικρατεί το μαρτύριο της σταγόνας, στο υπόλοιπο η σπατάλη και ο εφησυχασμός κυριαρχεί.
Ικανοποίησε τις ανάγκες όχι την απληστία σου.Εξοικονόμησε νερό, πριν να είναι πολύ αργά.Δεν θα αργήσει η στιγμή που θα είναι το μόνο νόμισμα το οποίο πραγματικά θα έχει σημασία. Πέρυσι όταν χτυπούσα το κουδούνι του κινδύνου στα γραφεία της τοπικής δημοτικής κοινότητας, οι «αρμόδιοι» και τα παπαγαλάκια τους είχαν σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούν.
Πρόσφατη ανακοίνωσή της ΔΕΥΑ Δήμου Κω, λέει: «Έχουν εξαντληθεί τα υδατικά αποθέματα των δεξαμενών λόγω βλαβών και μεγάλης κατανάλωσης - Προβλήματα υδροδότησης σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο στην πόλη της Κω». Δηλαδή από τη σπάταλη, αλόγιστη, ανεύθυνη χρήση χωρίς ενδιάμεση δράση, στάση φτάσαμε στο δυστυχώς πτωχεύσαμε στο νερό. Κάντε τα κουμάντα σας λέει με κυνικό τρόπο...
Το αλμυρό νερό σε αρκετές γεωτρήσεις από καιρό είναι ο κανόνας, κάτι που θα έπρεπε να προβληματίσει όλους μας. Λύσεις που περιλαμβάνουν έξυπνη, άρδευση, αντικατάσταση υδροβόρων φυτών, περιορισμό κατανάλωσης, μη ίδρυση νέων μονάδων τουριστικών, αστική ανακύκλωση, παρακολούθηση του πόρου μέσω τεχνητής νοημοσύνης και άλλες πρακτικές επιβίωσης δεν φαίνονται και είναι λέξεις ακόμη άγνωστες.
Φίλε μου, οι πολιτισμοί καταρρέουν λόγω ξηρασίας και λειψυδρίας. Αυτό λένε τα αρχεία ακόμη και της πλούσιας σε νερό κώτικης γης. Η αυξανόμενη ζήτηση, οι λιγότερες βροχοπτώσεις και η σπάταλη χρήση για έναν περιορισμένο φυσικό πόρο οδηγεί σε λειψυδρία,μια αν όχι η μεγαλύτερη συνεχής πρόκληση του κόσμου των νησιών μας...
Έπρεπε από παλιά να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε αυτό το ζωτικό κοινό καλό, όσο ακόμη είναι διαχειρίσιμο.Τα αποθέματα νερού μειώνονται την ίδια ώρα που οι ταμιευτήρες δεν γεμίζουν και οι κλίνες αυξάνονται. Μαθηματικά αυτό σημαίνει ότι δεν θα αργήσει η μέρα που θα ξεμείνουμε από πόσιμο νερό...
Τα αποθέματα γλυκού νερού παγκοσμίως καταρρέουν.Περίπου 1,1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και 2,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν λειψυδρία για τουλάχιστον ένα μήνα κάθε χρόνο.Μια περιοχή όταν αποσύρει το 25% ή περισσότερο των ανανεώσιμων πόρων γλυκού νερού της, είναι σε «υδρορροιακή πίεση» σύμφωνα με τον ΟΗΕ.Το 40% του κόσμου αντιμετωπίζει σοβαρή έλλειψη νερού τώρα. Μέχρι το 2050, θα έχει φτάσει το 60%. Αυτή η κρίση αναδιαμορφώνει τις οικονομίες , προκαλεί συγκρούσεις και περιβαλλοντικούς πρόσφυγες.
Η λειψυδρία είναι πλέον ένα μόνιμο χαρακτηριστικό. Η ξηρασία και η λειψυδρία, που εντείνονται από την αύξηση των αναγκών, την υπερβολική χρήση και την κλιματική αλλαγή, απειλούν τη γεωργία, το ζωικό κεφάλαιο, τον τουρισμό, την τοπική οικονομία, παραγωγή και την παροχή νερού των οικισμών μας.
Η λειψυδρία θα γίνει κινητήρια δύναμη συγκρούσεων λένε οι εκθέσεις οργανισμών: έως το 2040, όλο το διαθέσιμο γλυκό νερό θα χρησιμοποιείται σε οικονομικές διαδικασίες και το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού θα βρίσκεται σε ζώνη υδατικής πίεσης. Αυτό θα πυροδοτήσει ακόμη μεγαλύτερη μετανάστευση από τις άνυδρες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας προς την Ευρώπη.
Σύντομα όλοι θα μαλώνουμε για το νερό...
Γεωδίφης
Παιδί της Ρέας