Στάβλοι και σπηλιές!
Στάβλοι και σπηλιές σε ηφαιστειακό τόφφο [Πυροκλαστικό ίζημα, το οποίο προέρχεται από την απόθεση του υλικού που τινάζεται κατά τον παροξυσμό ενός ηφαιστείου] στην Κέφαλο του προηγούμενου αιώνα.
Σύμφωνα με τον Ardito Desio :«Το μόνο που διαφέρει λίγο, είναι η Κέφαλος, η οποία βρίσκεται στην άκρη ενός υψώματος, στη χερσόνησο που φέρει το ίδιο όνομα. Η εμφάνιση της Κεφάλου είναι περίεργη,όχι τόσο για τη έκταση και το σχήμα της πόλης ή τις παράξενες διακοσμήσεις των δωματίων, που αποτελούνται από μακριές σειρές με κενές φιάλες που κρέμονται στους τοίχους, αλλά και για την παρουσία πολυάριθμων στάβλων και αποθηκών σκαλισμένων σε ηφαιστειακό τόφφο, μερικοί από τους οποίους φαίνεται να έχουν χρησιμοποιηθεί, ακόμη και για κατοικία. Περίεργοι είναι οι δρόμοι της Κεφάλου, βαθιά βυθισμένοι στο έδαφος, αλλά δεν αποτελούν μία αποκλειστικότητα, δεδομένου ότι εμφανίζονται, επίσης, προς την Αντιμάχεια και σε άλλα νησιά, όπου υπάρχουν τόφφοι όπως στην Τήλο, και στη συνέχεια και πάλι στην Ιταλία, στη ναπολιτάνικη πεδιάδα όπου καλούνται cupe».
Ποιος ήταν ο Desio;Γεννήθηκε στην Πάλμα Νόβα, επαρχία του Ούντινε, την 18η Απριλίου του 1897.Ήταν διάσημος Ιταλός εξερευνητής ,γεωγράφος και γεωλόγος. Διετέλεσε καθηγητής Γεωλογίας στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Επιστημονικά ασχολήθηκε με την έρευνα των Άλπεων, τους παγετώνες Ορτλέρ (Κεντρικές Άλπεις), τα Δωδεκάνησα, τη Λιβύη, την Ανατολική Σαχάρα, την Αιθιοπία και το Καρακορούμ. Μεταξύ 1921 και 1924 συμμετείχε σε δύο αποστολές [14 μήνες] στα Δωδεκάνησα όπου μελέτησε και απεικόνισε για πρώτη φορά τη γεωλογία τους.
Πέθανε στη Ρώμη στις 12 Δεκέμβρη του 2001 σε ηλικία 104 ετών.
Γεωδίφης
Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη