Έχουν σχέση 3 σεισμοί που εκδηλώθηκαν από το 2003 έως το 2009 στην περιοχή του ακρωτηρίου Άγιου Βικέντιου (φωτογραφία) με τον φονικό σεισμό της Λισαβόνας του 1755; Το Ακρωτήριο Άγιος Βικέντιος βρίσκεται νοτιοδυτικά της Ιβηρικής χερσονήσου και είναι μια περιοχή με μεγάλο σεισμολογικό ενδιαφέρον αφενός λόγω της τεκτονικής πολυπλοκότητας της αφετέρου για την εμφάνιση του μεγάλου σεισμού της Λισαβόνας του 1755. Καμία δομή που να παράγει ένα τέτοιο μεγάλο σεισμό δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί πειστικά, αλλά όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι υπάρχει μια πιθανότητα ενός παρόμοιου σεισμού στην θαλάσσια περιοχή του Cape Saint Vincent κάποια στιγμή στο μέλλον. Μία νέα μελέτη εξετάζει την γεωδυναμική της περιοχής, και το μηχανισμό των τριών μεγαλύτερων σεισμών που έχουν γίνει τα τελευταία 40 χρόνια, δυτικά του Ακρωτηρίου, δηλαδή τον σεισμό της 29ης Ιουλίου 2003 (5.3R), 12ης Φεβρουαρίου 2007 (6.1R ), και της 17ης Δεκεμβρίου 2009 (5.5R).Μελετώντας την κινηματική της ολίσθησης, φαίνεται οι 3 σεισμοί ότι έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά (διαστάσεις, μέγιστη ολίσθηση, εστιακό βάθος, ταχύτητα, ρήξη κά), αν και υπήρχαν διαφορές στη γεωμετρία της ρήξης αντικατοπτρίζοντας τη μεγάλη σεισμοτεκτονική πολυπλοκότητα της ζώνης. Οι εστιακοί μηχανισμοί των σεισμών του 2003 και 2007 ήταν παρόμοιοι, και ο σεισμός του 2009 παρουσίασε μια κίνηση σε ένα κατακόρυφο επίπεδο. Οι παραπάνω σεισμοί οφείλονται στην σύγκλιση των πλακών της Ευρασίας και της Αφρικής. Τα ρήγματα που έδωσαν τον σεισμό της Λισαβόνας, αντιστοιχούν σε ένα σύνθετο σύστημα διάρρηξης και το μοντέλο που παρουσιάζουν οι μελετητές θα μπορούσε να εξηγήσει το τσουνάμι που παρήγαγε ο πιο φονικός σεισμός στην σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης. Πηγή-Science Direct
