Δικαστικό Μέγαρο Κω

Είσοδος στο Δικαστικό Μέγαρο, τον προηγούμενο αιώνα. Η φωτογραφία είναι ιταλικής περιόδου. 

Στη φωτογραφία διακρίνεται ένας σκύλος, ο  Κώος βρακάς , η βουκαμβίλια που μόλις έχει τοποθετηθεί και το άγαλμα μπορεί του Κικέρωνα ,που σήμερα είναι ακέφαλο από άγνωστη αιτία. 

Σε πρώτο πλάνο ο δρόμος με βοτσαλωτό οθωμανικής περιόδου που συντηρήθηκε και διατηρήθηκε, και το μονοπάτι από πέτρα του Αγ.Βασιλείου [μάργα από τις προϊστορικές λίμνες της Κω] η οποία τοποθετήθηκε από τους Ιταλούς. 

Στην Πλατεία Πλατάνου του Ιπποκράτη

Η περιοχή βρισκόταν έξω από το αρχαίο αμυντικό ανατολικό λιμενοβραχίονα της πόλης του 4ου αιώνα π.Χ. Πριν από τον 13ο αιώνα ήταν κοντά στην ακτή ενώ ακόμη παλαιότερα καλυπτόταν από ρηχή θάλασσα.

Μέχρι το 1926, το αστικό και ποινικό δικαστήριο εδρεύει σε ένα από τα μεγαλύτερα προϋπάρχοντα κτίρια που βρίσκονται στο Μανδράκι, στο Μέγαρο Κουκλουμπάκου.

Ο σχεδιασμός για το νέο κτίριο αναπτύσσεται παράλληλα με εκείνο του κυβερνητικού κτιρίου, του οποίου είναι ουσιαστικά μέρος.Η ανάπτυξη του σχεδιασμού χρονολογείται από τον Di Fausto, ο οποίος εργάστηκε στα έτη 1927-1928. 

Μετά το 1931, ο Ιταλός αρχιτέκτονας Petracco σχεδίασε τη νέα αίθουσα δικαστηρίου, η οποία παραπέμπει σε αυτή που χτίστηκε στη Ρόδο.

Το Δικαστικό Μέγαρο βρίσκεται στο ισόγειο του Κυβερνείου [Reggenza], ένα από τα πρώτα έργα που σχεδιάστηκαν από τους Ιταλούς το 1926. 

Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο [Αστικό-Εμπορικό] ιδρύθηκε με διάταγμα του 1914. 

Μέγαρο δικαιοσύνης και δικαστήριο

Οι S.Martinolli, E.Marrioti  για το Palazzo di giustizia e tribunale γράφουν τα εξής:

Μέχρι το 1926 το αστικό και ποινικό δικαστήριο βρισκόταν σε ένα από τα μεγαλύτερα προϋπάρχοντα κτίρια στο Μανδράκι. Το κτίριο είχε αγοραστεί από την κυβέρνηση, η οποία είχε προγραμματίσει εργασίες προσαρμογής περιμένοντας να κατασκευαστεί το νέο, που προοριζόταν για τα δικαστικά γραφεία και το δικαστήριο. 

Ο σχεδιασμός για το νέο κτίριο εξελίσσεται παράλληλα με αυτόν του κυβερνητικού κτιρίου, του οποίου αποτελεί ουσιαστικά μέρος με ένα γωνιακό σώμα προσαρτημένο στα βορειοδυτικά. Η ανάπτυξη του σχεδιασμού χρονολογείται από τον Di Fausto, ο οποίος εργάστηκε στα έτη 1927-1928. Αργότερα, το 1931, ο Petracco σχεδίασε τη νέα αίθουσα του δικαστηρίου που θυμίζει έντονα αυτή που χτίστηκε στη Ρόδο. 

Με τις δύο λιτές πέτρινες προσόψεις του άκρως κλασικού γούστου, το ιατροδικαστικό κτίριο ξεχωρίζει από τον ισλαμιστικό εκλεκτικισμό του κυβερνητικού κτιρίου, κάνοντας μια ενιαία παραχώρηση προς αυτή την κατεύθυνση στον σχεδιασμό των άνω ανοιγμάτων. Στην πλαϊνή πρόσοψη, με θέα στο κάστρο, είναι η είσοδος προσβάσιμη μέσω μιας εξωτερικής σκάλας. 

Η κύρια πρόσοψη, που βλέπει στην Piazza del Platano- Πλατεία Πλατάνου του Ιπποκράτη, έχει τριμερή διάταξη. Το κεντρικό τμήμα χαρακτηρίζεται από τρία μεγάλα παράθυρα, που υπερκαλύπτονται από τριγωνικά αετώματα και είναι εξοπλισμένα με κιγκλιδώματα, στο ύψος των οποίων η επιφάνεια του τοίχου είναι δομημένη σε λωρίδες οριζόντιες με πέτρες από τραβερτίνη, τα οποία συνεχίζουν στα προφίλ των πλευρικών προεξοχών. 

Στον επάνω όροφο υπάρχουν δύο πλαίσια που περιέχουν το οικόσημο της Σαβοΐας και, κατά πάσα πιθανότητα, τις όψεις (τώρα λείπουν). Σε συμφωνία με τη σοβαρότητα του σχεδίου είναι η λατινική επιγραφή «LEGUM OMNES SERVIS SUMUS», χαραγμένη στην πρόσοψη. Στις μέρες μας το κτίριο διατηρεί την αρχική του μορφή και λειτουργία.

Γεωδίφης

Πηγές:

1.Παιδί της Ρέας, τριλογία

2.Architettura coloniale italiana nel Dodecaneso 1912-1943- S.Martinolli, E.Marrioti

3. Εφημερίδα Αγγελιοφόρος της Ρόδου

4.Παλιές Φωτογραφίες της Κω/φβ

5. Florestano di Fausto,1927

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Σχέδιο από τη νέα αίθουσα του Δικαστηρίου Κω , του R. Petracco το 1931.

Δικαστικό Μέγαρο, του Rodolfo Petracco τη δεκαετία ΄30.

Σε κοντινό πλάνο η είσοδος στο Δικαστικό Μέγαρο, δεκαετία '30.