Τα ορυκτά έχουν συναισθήματα;

Τα όμορφα είναι τα μικρά.Απίστευτο! Αυτές οι μίκες, τα μικρά ορυκτά ανοιχτού χρώματος, αναπροσανατολίστηκαν υπό τις επιδράσεις της πίεσης και της θερμοκρασίας σε μια μεταμορφωμένη διαδικασία,προστατεύοντας τους κρυστάλλους γρανάτη [σκούρος] έτσι ώστε να μην υποφέρουν. Ένα σαφές παράδειγμα ότι τα ορυκτά έχουν συναισθήματα και ότι δεν δεν είναι άψυχα. Η αγγλική λέξη mica προέρχεται από τη Λατινική,σημαίνει «ψίχουλο». Στα ελληνικά λέγεται μαρμαρυγίας,εμφανίζεται σε πυριγενή, μεταμορφωμένα και ιζηματογενή συστήματα.Η ανθρώπινη χρήση του μαρμαρυγία, χρονολογείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Ο μαρμαρυγίας [φυλλοπυριτικό ορυκτό] ήταν γνωστός στους αρχαίους Αιγύπτιους, Ελληνες, Ινδούς Ρωμαίους,Κινέζους, και τους Αζτέκους στο Νέο Κόσμο. Η πρώτη χρήση του βρέθηκε σε σπήλαιο ζωγραφικής που δημιουργήθηκε κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο [40.000-10.000 π.Χ]. Τα πρώτα χρώματα ήταν το κόκκινο [οξείδιο του σιδήρου, αιματίτης ή κόκκινη ώχρα] και το μαύρο [διοξείδιο του μαγγανίου, πυρολουσίτη], αν και μαύρο από τον άρκευθο ή τους άνθρακες του πεύκου έχουν επίσης ανακαλυφθεί. Λευκό από την καολίνη ή το μαρμαρυγία, χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά. Στην αρχαία πόλη του Teotihuacan, η πιο εντυπωσιακή δομή του είναι η πανύψηλη Πυραμίδα του Ήλιου η οποία περιέχει σημαντικές ποσότητες μαρμαρυγίας σε στρώσεις μέχρι 30 εκ. Σήμερα ο μαρμαρυγίας χρησιμοποιείται κυρίως στον τομέα των ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών βιομηχανιών. Η χρησιμότητά του σε αυτές τις εφαρμογές προέρχεται από τις μοναδικές ηλεκτρικές, θερμομονωτικές και μηχανικές ιδιότητες, οι οποίες επιτρέπουν να κοπεί, να διατρηθεί, να σφραγιστεί και μηχανικά σε στενές ανοχές.Φωτο-James St. John

Γεωδίφης