Από τον μυθικό βασιλιά Μέροπα της Κω στη θρυλική δισκοθήκη Μεροπίδα. Η καρδιά της καλοκαιρινής Κω χτυπούσε σε αυτό τον χώρο μέχρι τη δεκαετία ΄80, όταν άλλαξαν όλα με την κατασκευή της Δημοτικής Μαρίνας Κω τη δεκαετία του ΄90. Η ιστορία της Μεροπίδας αρχίζει μετά από τη δημιουργία από τον ΕΟΤ των δημοτικών περιπτέρων και των παραθαλάσσιων εγκαταστάσεων τη δεκαετία ΄60.
Αριστερά της φωτογραφίας[δεκαετία ΄80] βρισκόταν η εκβολή και το δέλτα του Πλατύ Ποταμού της πόλης .Δεξιά η πρώην δισκοθήκη Μεροπίδα ένας δημοφιλής τόπος αναψυχής κατά την δεκαετία του '80, που λειτούργησε από Θεσσαλονικείς. Σήμερα η τοποθεσία φιλοξενεί τις εγκαταστάσεις της Δημοτικής Μαρίνας Κω. Εδώ γινόταν η απόθεση ιζημάτων του ποταμού όταν εισερχόταν στην θάλασσα. Στην εκβολή η ταχύτητα του νερού του Πλατύ Ποταμού [ερχόταν από τα υψώματα του Σύμπετρου] μειωνόταν απότομα με αποτέλεσμα να ιζήματα τα οποία μετέφερε άρχιζαν να καθιζάνουν,να συσσωρεύονται, σχηματίζοντας το δέλτα του ποταμού. Δυστυχώς σήμερα το οικοσύστημα του έχει παντελώς χαθεί.
Η γεωγραφία της δισκοθήκης Μεροπίδας μέσα από μία αεροφωτογραφία της δεκαετίας,1930.Από την Πλατεία της 7ης Μαρτίου[ξενοδοχείο Κως] εως το δρόμο προς το Ψαλίδι,τι ακριβώς υπήρχε;Μεταξύ Δέλτα Πλατύ Ποταμού και Περβόλας [Δημ.Μαρίνα] υπήρχε το αλσύλλιο με τις λεύκες. Την φωτογραφία έλαβε Ιταλός από υδροπλάνο. Η βάση των υδροπλάνων των Ιταλών βρισκόταν στην Λέρο!
Η Περβόλα με την καταπράσινη παραλία πριν από την δημιουργία της Μεροπίδας,δεκαετία του 40;Από το αρχείο της Sarah Baratta.
Πανόραμα της Κω, δεκαετία 70.
Απόσπασμα από το φύλλο της 14ης Μαίου 1977, της εφημερίδας ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΩ. Πως από το κλείσιμο του Ταρσανά στο λιμάνι της δεκαετίας του '70 φτάσαμε στην αναζήτηση νέας θέσης μετεγκατάστασης το 1976 στην εκβολή του Πλατύ Ποταμού. Στο τέλος καταλήξαμε να μην υπάρχει καμία ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο νησί.
Οι εγκαταστάσεις της Μεροπίδας, τη δεκαετία του ΄60. Φωτογραφία-Χριστόφορος Ανδριωτάκης.
Το τουριστικό Δημοτικό Περίπτερο της Πλατείας 7ης Μαρτίου, πρώην εστιατόριο Ολύμπια σε φωτογραφία της δεκαετίας του ΄60 από τουριστικό οδηγό του Χριστόφορου Ανδριωτάκη, από τον Γιώργο Ζήκα. Λειτούργησε αρχικά από τον Σταύρακα, αργότερα από τον Γιώργο Τσιφτελίδη και τέλος από τον Δημήτρη Κιτρίνα έως την δεκαετία ΄90.Ανήκει στην Μαρίνα Κω ,σήμερα!
Δεκαετία 60, Πλατεία 7ης Μαρτίου με το Δημοτικό Περίπτερο στο βάθος.Στα ποδήλατα οι γονείς μου, Παρασκευή Μάρκογλου Ιερομνήμονος και Μιχαήλ Ιερομνήμων. Από το αρχείο της οικογενείας μου.
Ο δρόμος προς το Ψαλίδι με τη δισκοθήκη τη δεκαετία του 70. [Φωτογραφία -Επαμεινώνδας Ματθαίος].
Η δισκοθήκη με την πίστα και το χώρο του DJ, 1982. Φωτογραφία Γεώργιος Οικονόμου. Η Μαρίνα της Κω κατασκευάστηκε στη μέση της δεκαετίας του '90 ανατολικά της πόλης σε απόσταση ενός μιλίου από το ιστορικό λιμάνι στη θέση «Μεροπίδα» (δεν υπήρχε άραγε άλλο σημείο επιλογής;), αφού θυσιάστηκε ανελέητα δίχως περιβαλλοντική φρόνηση στον βωμό της μοντέρνας ανάπτυξης ένα πολύτιμο δάσος από ευεργετικές λεύκες, που υπήρχε πριν στον ίδιο χώρο.Εκεί ο λαός της Κω χαιρόταν επί χρόνια όλη μέρα το μπάνιο του και το βράδυ διασκέδαζε παρέα με τους επισκέπτες του νησιού κυρίως με τον ήχο της επίκαιρης τότε μουσικής ντίσκο. Οικογένειες, φοιτητές, τουρίστες, μικροί-μεγάλοι, νέοι-νέες που αναζητούσαν ξεγνοιασιά και συντροφικότητα, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να ζήσουν στιγμές χαλάρωσης. Ας θυμηθούμε το μουσικό κλίμα της εποχής μέσα από ενδεικτικούς τίτλους τραγουδιών και τον αντίστοιχο ιστότοπο για την ακρόασή τους. Ποιος δεν χόρεψε λ. χ. τα εκρηκτικά “Ramaya”, “Rasputin”, “Stayin' Alive”, “One Way Ticket” ή τα ρομαντικά “Always on my mind”, “Do you love me”, “Feelings”! Τίποτα βεβαίως δεν μπορεί να ανακαλέσει πιστά την ατμόσφαιρα της «Μεροπίδας νύχτας» κατά την διάρκεια της δεκαετίας του '70. Μόνο η νοσταλγική θύμηση συναισθημάτων και προσώπων μπορεί να αναστήσει για λίγο το σκίρτημα της νεολαίας που λικνιζόταν με ακούραστο πάθος σε μπλουζ ή σέικ ρυθμούς με ταπεινή προσδοκία ένα ζευγάρωμα.[Κωνσταντίνος Ζαμάγιας].
Η Μεροπίδα λίγο πριν από την κατεδάφιση της [φωτογραφία-Γαβριήλ Σοφός].
Λεύκες, παρκάκι της Περβόλας όπου γίνονταν και τα καλοκαιρινά φεστιβάλ της ΚΝΕ, τη δεκαετία του '90.
Το δασάκι της Περβόλας τη δεκαετία του ΄90, φωτογραφίες Γαβριήλ Σοφού.
Πριν από τη δημιουργία της Μαρίνας, δεκαετία 90, ο παραθαλάσσιος χώρος.
Ο Γιάννης Σουρασής, ο Πάλος τη δεκαετία του 90 στον χώρο όπου θα ανεγερθεί αργότερα η Δημοτική Μαρίνα.
Η μικρούλα είναι η Nikoleta Kaiserli[FB] μαζί με τους γονείς της.Ο χώρος λήψης είναι η Μεροπίδα πολύ πριν φτιαχτεί η Δημοτική Μαρίνα.
Χρύσα Κεντούρη, και Μαρία Ιερομνήμονος-Αύγουστος 1981 στη Μεροπίδα.
Μεροπίδα, 1981[ Μαρία Ιερομνήμονος].
Αγγελική και Ευγενία Ιερομνήμονος, Τίμος Κουτσουράδης, Νίκος Κορακιανίτης τη δεκαετία του 80.
Οι καμπίνες της Μεροπίδας, δεκαετία του '80. Φωτογραφία του Σταμάτη Γιαννιώτη.
Σήμερα και χθες. Το αλσύλλιο με τις λεύκες, στα ποδήλατα η Βιργινία Πλατανίστα και η Αγγελική Ιερομνήμονος την δεκαετία του 90. Φωτογραφία της Βιργινίας Πλατανίστα.
Το αλσάκι με τις λεύκες όπου απαγορευόταν το κάμπινγκ.
Η οδός με τις λεύκες, από την ταινία «Ζητω η τρέλα» του 1962, με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο.
Δημοτική Μαρίνα Κω, 2013;-1993[Φωτογραφίες από το διαδίκτυο και τη Maria Karveli, Περιοδικό Προβολές] .
Από την εκβολή του ρέματος του Άι Γιώργη Καρυδιάς ο χώρος της Μεροπίδας πριν από την κατασκευή της μαρίνας[Φωτογραφία Σταμάτης Γιαννιώτης].
Η κατασκευή της Δημοτικής Μαρίνας πάνω από το Δέλτα του Πλατύ Ποταμού, τη δεκαετία του '90.
Η περιοχή της Μαρίνας , το 1987.
Η Μεροπίδα από ψηλά, τη δεκαετία του 80.
Η Δημοτική Μαρίνα, σήμερα εκεί όπου βρισκόταν μία disco από τα παλιά της Κω. Ο τύπος του νυχτερινού κέντρου με προσανατολισμό στον χορό εμφανίστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960. Ο όρος «ντίσκο», η συντομογραφία της γαλλικής λέξης discothèque, συνδέθηκε για πρώτη φορά με χώρους χορού που περιείχαν κυρίως ηχογραφημένη μαύρη μουσική. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, η Gloria Gaynor και η Donna Summer ήταν στην κορυφή των charts με επιτυχίες ντίσκο, ένα στυλ ξένης μουσικής βασισμένη στους ρυθμούς που ήταν κατεξοχήν χορευτική. Μετά τη Μεροπίδα στο Ψαλίδι άνοιξε η Blue Bird, η Sunset ενώ πριν υπήρχε η Santana- πρώιμη «ψυχεδελική» ντίσκο του Πέτρου Γιαννακουδάκη, απέναντι από την Ταβέρνα του Μαυρομάτη. Στο δυτικό τμήμα της Κω κυριαρχούσε ο καλοκαιρινός Απόλλωνας των αδελφών Μελιανών και ο χειμερινός Λάκκος στο παρκάκι της Βασ. Παύλου. Αργότερα η διασκέδαση μετά το άνοιγμα των ξενοδοχείων «μετανάστευσε» δυτικά, τη δεκαετία του ΄90, κοντά στην ΑΒΙΚΩ με την Kalua και την Heaven των αδελφών Διαμαντούλη[ & Σια] και του Γιώργου Παπαδημητρίου & Οσμάν Χουσέμογλου αντίστοιχα.
Δημοτική Μαρίνα Κω [2013] αντί της Μεροπίδας. Η Μεροπίδα λειτούργησε για τελευταία χρονιά το 1983.
[Φωτογραφίες, πληροφορίες και ιδιαίτερες ευχαριστίες]
Σταμάτης Γιαννιώτης, Περιοδικό Προβολές, Βήμα της Κω, Βιργινία Πλατανίστα, Αγγελική και Ευγενία Ιερομνήμονος, Τίμος Κουτσουράδης, Κωνσταντίνος Ζαμάγιας, Maria Karveli, Γιώργος Οικονόμου, Νίκος Κορακιανίτης, Παρασκευή Μάρκογλου Ιερομνήμονος ,Μιχαήλ Ιερομνήμων Κεντούρη, και Μαρία Ιερομνήμονος, Νικολέτα Καισερλη, Γιάννης Σουρασής, Γαβριήλ Σοφός, Επαμεινώνδας Ματθαίος, Sarah Baratta, Νήσος Κως του Χριστόφορου Ανδριωτάκη,Gonny Pastoor-Slöetjes,Γιώργο Ζήκα.
ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΩ/ FB, 2023
Γεωδίφης
.jpg)
.jpg)
