Ο χαλκός είναι το πρώτο από τα μέταλλα που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για την κατασκευή σκευών, εργαλείων και όπλων. Παλαιότερα, αλλά και σήμερα για λόγους αισθητικής, κατασκευάζονταν σφυρήλατα και σκεύη από χαλκό, τα μπακίρια. Η χρήση τους έχει εγκαταλειφθεί λόγω του ότι προκαλούσαν δηλητηριάσεις από το οξείδιο που δημιουργείται κατά το μαγείρεμα. Τα σπάνια σήμερα χάλκινα μαγειρικά σκεύη επικαλύπτονται με ανοξείδωτο χάλυβα για να αποφεύγονται οι δηλητηριάσεις. Ο χαλκός αν έρθει σε επαφή με όξινα υλικά με ph κάτω από 6.5, που μπορεί να χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα, και ιδιαίτερα σε ψηλές θερμοκρασίες, μπορεί να διαβρωθεί και να μολύνει τις μαγειρεμένες τροφές με τοξικά οξείδια. Αντίθετα δεν υπάρχει κίνδυνος διάβρωσης όταν ο χαλκός έρχεται σε επαφή μόνο με υγρά ουδέτερου ή βασικού ph όπως το νερό του δικτύου υδροδότησης (ph 7.2 ως 7.8). Για αυτό το λόγο η χρήση του χαλκού για μαγειρικά σκεύη είναι σπάνια, αλλά χρησιμοποιείται εκτεταμένα και άφοβα, υπό μορφή κράματος, για την κατασκευή των σωληνώσεων, στροφίγγων, βρυσών κτλ στα δίκτυα υδροδότησης πόσιμου νερού. O χαλκός έχει την ιδιότητα να παρεμποδίζει την ανάπτυξη μικροοργανισμών στην επιφάνειά του. Λόγω αυτής της ιδιότητας χρησιμοποιείται για την κατασκευή βιοστατικών ινών, για πόμολα θυρών και φίλτρων σε κλιματιστικά, ιδιαίτερα σε νοσοκομειακές εγκαταστάσεις. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται κρούσματα σε καλώδια χαλκού αλλά και σε ανενεργό υλικό επιχειρήσεων. Οι κυνηγοί χαλκού γνωρίζοντας τις ανάγκες της αγοράς «ρημάζουν» ακόμη και ενεργά δίκτυα επιχειρήσεων. Να σημειωθεί ότι ο χαλκός είναι ένα μέταλλο το οποίο δεν χάνει την αξία του με τη χρήση και η άνοδος της τιμής του τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει σε εκτόξευση της ζήτησής του. Πηγή-Βικιπαίδεια
Γεωδίφης
