ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ10 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3751 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ31 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1526 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ158 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2235 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ188 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ134 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ13 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ60 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Στο Μανδράκι της Κω


Το εσωτερικό λιμάνι της Κω, το αρχαίο λιμάνι που ανέφερε ο Στράβωνας, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Μανδράκι Κω

Είναι η συμβολή των τωρινών οδών Βασ.Παύλου με την Ακτή Κουντουριώτη. Εσωτερικό λιμάνι Κω [Μανδράκι]με ιστιοφόρα επί ιταλοκρατίας μετά το 1928 και πριν το 1933. 

Σε αυτή την τοποθεσία βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι δηλαδή αυτό που λειτούργησε από τον 4ο αιώνα π.Χ και κατά τους ρωμαικούς χρόνους μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ.

Αριστερά ο τοίχος από ντόπιο τραβερτίνη του νεοσύστατου Δημαρχείου Κω, ένα bunker που άντεξε σε δύο πολύ ισχυρά σεισμικά επεισόδια, του 1933 και 2017 χωρίς πληγές.

Επίσης διακρίνεται ένας βρακάς και ο βοτσαλωτός δρόμος οθωμανικής περιόδου. Ακριβώς δεξιά [δεν φαίνεται] έφτανε το πανύψηλο υδραγωγείο, στα Χασάπικα [με τα κρεοπωλεία] και το Μαυσωλείο Νενέ Χατούν. 

Το νέο Δημαρχείο

Σύμφωνα με τις Simona Martinoli και Eliana Perotti [Architettura coloniale italiana nel Dodecaneso 1912-1943]:

Το 1925, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Κω από τον κυβερνήτη Lago με στόχο κυρίως τον καθορισμό της θέσης των νέων κτιρίων, 1926-1927 σχεδιάστηκε η ανέγερση ενός ανακτόρου που προοριζόταν ως δημοτικό αρχηγείο, το οποίο ανέλαβε να χτίσει ο Florestano di Fausto στο Μανδράκι. Δύο διατάγματα απαλλοτρίωσης για δημόσια χρήση τον επόμενο χρόνο -ο δήμος, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης, παραχώρησε δωρεάν τη γη του - για την ανέγερση ενός κρατικού κτιρίου που θα στεγάσει την ιταλική διοίκηση-κυβέρνηση και τα δημοτικά γραφεία. 

Επίσης το 1926 ξεκίνησαν οι εργασίες, με σύμβαση με την εταιρεία Spaini & C., η οποία προχώρησε στην κατεδάφιση των κτιρίων που βρίσκονταν στην πληγείσα περιοχή, ακριβώς πάνω στο λιμάνι, ακριβώς πίσω από την κεντρική πλατεία μετά τον σεισμό. 

Στις 6 Νοεμβρίου τοποθετήθηκε η εμφατική πρώτη μαρμάρινη πέτρα, σμιλεμένη με το όνομα του Μουσολίνι, το δημοτικό μέγαρο, ιδιοκτησίας της κυβέρνησης, ανεγέρθηκε σε λιγότερο από ένα χρόνο σύμφωνα με τα σχέδια του Ντι Φάουστο. 

Οι εργασίες γίνονται υπό τη διεύθυνση του μηχανικού Pieraccini που αξιοποιεί τη συνεργασία του τεχνικού γραφείου της πόλης. Το τριώροφο κτίριο βρίσκεται σε μια περίπου ορθογώνια κάτοψη όπου τοποθετούνται σύμβολα του νησιού. Πρόκειται για σύνθετη δομή χωρισμένη σε μια πλειάδα μικρών και μεσαίων δωματίων, που χωρίζονται από διαδρόμους, εσωτερικές και εξωτερικές σκάλες και διαφορετικές δομές πρόσβασης. 

Η προσαρμογή στις πολυλειτουργικές ανάγκες του κτιρίου εκφράζεται με τη συναρμολόγηση κυβικών όγκων που, με προεξοχές, ασυμμετρίες, διαφορές στο επίπεδο και διάφορους αρχιτεκτονικούς τόνους, χωρίζει οπτικά τους διαφορετικούς προορισμούς: γραφεία, τελωνειακές αποθήκες, στρατώνες οικονομικών, καταλύματα και γραφεία, καταστήματα, ταχυδρομείο, υποκατάστημα τράπεζας (banco di Sicilia) κ.λπ. 

Ωστόσο, το κυρίαρχο στοιχείο φαίνεται να είναι ο επιβλητικός γωνιακός πύργος - ένα συγκριτικό έμβλημα της δημοτικής εξουσίας και του φασιστικού καθεστώτος - στεφανωμένος με τρίφυλλη δαντέλα σε μια αναφορά στις οχυρώσεις του πολύ κοντινού κάστρου. 

Οι όψεις του κτιρίου στηρίζονται σε μια πέτρινη βάση που έρχεται σε έντονη αντίθεση με τον λείο ελαφρύ σοβά του επάνω μέρους. Η διάταξη των προσόψεων παίζεται στην ακανόνιστη εναλλαγή γεμισμένων χώρων και κενών χώρων -ανοιχτοί στις καμάρες μιας στοάς, μικρών πυλώνων- και στη διάταξη των παραθύρων, διακοσμητικά σε στολισμένα παράθυρα βενετσιάνικης- βυζαντινής γεύσης, με την αψίδα με τα υπερυψωμένα που καταλήγει σε μια στρογγυλή κορυφή. Η λιτή διακοσμητική κατασκευή συνοψίζει τη μεσογειακή έμπνευση που εκφράστηκε από καμάρες και  κίονες, εξευγενισμένοι από γύψινα πλακίδια που προέρχονται από ένα ζωόμορφο-θαλάσσιο εικονιστικό ρεπερτόριο, που εφαρμόζονται φειδωλά στις προσόψεις. Στη συνέχεια, ένα ακόμη σώμα προστέθηκε στο πίσω μέρος του κτιρίου, το οποίο εξακολουθεί να είναι η έδρα του δήμου και στεγάζει μέρος των δημόσιων γραφείων, για να κλείσει η περίμετρος του οικοπέδου. 



Γεωδίφης

Πηγές:

1.Ιστορία των σεισμών της Κω, 2018-2023

2.Architettura coloniale italiana nel Dodecaneso 1912-1943

3. Ιστορία της Νήσου Κω-Β.Χατζηβασιλείου


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Στο Μανδράκι της Κω, τη δεκαετία του ΄20

Το Μανδράκι στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Δημαρχείο Κω, τέλη δεκαετίας ΄20.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget