Lapis Lazuli [σε φυσική μορφή]

Το 1271 όταν ο Μάρκο Πόλο πέρασε από το Αφγανιστάν, συνάντησε ορυχεία από λάπις όπου οι Αφγανοί το ξεχώριζαν από τον γρανίτη ζεσταίνοντας το πέτρωμα σε μεγάλες φωτιές και στη συνέχεια έριχναν πάνω του παγωμένο νερό. 

Ο γρανίτης ράγιζε και έσπαγε και εργάτες αποσπούσαν τον λάπις με λοστούς, σφυριά και σφήνες. Τα ορυχεία αυτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα αλλά είναι απρόσιτα πλέον λόγω του ότι βρίσκονται σε βουνοκορφές και τον περισσότερο καιρό είναι σκεπασμένα από το χιόνι. 

Στις αραβικές χώρες πίστευαν ότι έχει υπερφυσικές και μαγικές ικανότητες και για αυτό το λόγο κατασκεύαζαν φυλαχτά από λάπις. Κοσμεί τη μάσκα του Τουταγχαμών και τους κίονες του Καθεδρικού της Αγίας Πετρούπολης. Στην αρχαία Αίγυπτο ήταν μια ιερή πέτρα ενώ σκόνη του φορέθηκε από την Κλεοπάτρα ως σκιά ματιών. 

Ήταν γνωστός ως «σάπφειρος», το οποίο είναι το όνομα που χρησιμοποιούμε σήμερα για τον μπλε σάπφειρο της ποικιλίας του κουρουνδίου. Στην αρχαιότητα όμως εννοούσαν τον λάπις και όχι τον πολύτιμο λίθο που γνωρίζουμε σήμερα. 

Είναι ημιπολύτιμο αδιαφανές πετράδι με σκληρότητά στην κλίμακα Μος 5-5.5 με εντονότατο μπλε χρώμα που ποικίλει σε αποχρώσεις ανάλογα με την ποιότητα του. Βρίσκεται σχετικά εύκολα αλλά είναι ακριβό. Αποτελείται από ένα μείγμα τριών ορυκτών, τον λαζουρίτη (ορυκτό που δίνει το μπλε μεταλλικό χρώμα),ασβεστίτη (ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο είναι λευκό) και του πυρίτη (ένα σουλφίδιο σιδήρου που έχει χρώμα άσπρο-χρυσό) .

Είναι ένας λίθος με μεταβλητή σύνθεση και διαφορετικές φυσικές ιδιότητες. Δημιουργείται συνήθως από μεταμόρφωση επαφής των ασβεστολίθων. Πηγή -berkeley.edu

Γεωδίφης