Οι βασιλιάδες , το ανήσυχο ρήγμα και το μυστικό επιβίωσης της βαθιάς ζωής
«Όλα τα άλλα προϊόντα της γης συμμορφώνονται εξίσου με τη φύση του εδάφους. Αυτά είναι τα πιο αντίθετα φυσικά και ηθικά συστήματα. Καθοδηγούμενοι από αυτές τις παρατηρήσεις, θα μπορέσουμε να κρίνουμε τους άλλους χωρίς φόβο μήπως κάνουμε λάθος». Μέγας Ιπποκράτης.
Πάνω στην επιφάνεια του Ρήγματος του Ασκληπιείου Κω, ο Ιταλός βασιλιάς Vittorio Emmanuele με τη σύζυγο του ,τη δεκαετία του ΄20. Δίπλα του όρθιος ο σπουδαίος αρχαιολόγος Luciano Laurenzi.
Το εν λόγω ρήγμα ενεργοποίηθηκε για τελευταία φορά τον 13ο αιώνα π.Χ και δεν κατέστρεψε το Ασκληπιείο, ωστόσο ευθύνεται για το ιερό, ενεργό γεωλογικό, ζωντανό και ανήσυχο περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής όπου ιδρύθηκε το οχυρό της παγκόσμιας ιατρικής σκέψης.
Νέα δεδομένα έρχονται στο φως και αναδεικνύουν το μυστικό επιβίωσης της βαθιάς ζωής. Ναι, υπάρχει ένα μυστικό και αυτό δεν είναι άλλο από το ρήγμα του φλοιού που δημιουργεί τις βασικές πηγές ενέργειας, όπως δείχνει μία νέα μελέτη.
Κινέζοι ερευνητές αμφισβήτησαν πρόσφατα τη μακροχρόνια πεποίθηση ότι «όλες οι μορφές ζωής εξαρτώνται από το ηλιακό φως». Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science Advances , οι ερευνητές εντόπισαν πώς τα μικρόβια σε βαθιές υποεπιφανειακές περιοχές μπορούν να αντλήσουν ενέργεια από χημικές αντιδράσεις που προκαλούνται από ρήγματα του φλοιού, όπως για παράδειγμα αυτό που οριοθετεί το Ασκληπιείο Κω, προσφέροντας κρίσιμες γνώσεις για τη ζωή βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης.
Το Ασκληπιείο Κω να υπενθυμίσω ότι επιλέχθηκε από τους γηγενείς Ασκληπιάδες ως τόπος ίδρυσης του νέου θεραπευτηρίου- σανατορίου, για τον τόπο , τον αέρα το νερό που προέρχονται από το ενεργό γεωθερμικό πεδίο, το ομώνυμο ρήγμα με την οξειδοαναγωγική χημεία του, τη μεγαλύτερη μαγνητική ανωμαλία που απαντά στο νησί και για τον συνδυασμό των γεωθερμικών ιαματικών και καθαρών ρευστών του Κοκκινόνερου και της Βουρίνας.
Θεωρούμενο επί μακρόν αφιλόξενο για ζωή λόγω της απουσίας ηλιακού φωτός και οργανικής ύλης , το βαθύ υπέδαφος έχει τα τελευταία χρόνια βρεθεί ότι φιλοξενεί μια μεγάλης κλίμακας, εξαιρετικά ενεργή βιόσφαιρα που σφύζει από ποικίλους μικροοργανισμούς. Αυτά τα μικρόβια αντλούν ενέργεια από αβιοτικές οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις κατά τη διάρκεια των αλληλεπιδράσεων νερού-πετρώματος. Το υδρογόνο (H₂) χρησιμεύει ως η κύρια πηγή ενέργειάς τους και τα οξειδωτικά είναι επίσης απαραίτητα για τις μεταβολικές δραστηριότητες, αλλά η προέλευσή τους δεν ήταν προηγουμένως καλά κατανοητή.
Για να αντιμετωπίσουν αυτό το μυστήριο, η ερευνητική ομάδα προσομοίωσε τις δραστηριότητες σχηματισμού ρηγμάτων στον φλοιό και ανακάλυψε ότι οι ελεύθερες ρίζες που παράγονται κατά τη θραύση των πετρωμάτων μπορούν να αποσυνθέσουν το νερό, παράγοντας τόσο υδρογόνο όσο και οξειδωτικά όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου (H₂O₂). Αυτές οι ουσίες δημιουργούν μια ξεχωριστή οξειδοαναγωγική κλίση εντός των συστημάτων θραύσης, η οποία μπορεί περαιτέρω να αντιδράσει με τον σίδηρο (Fe) στα υπόγεια ύδατα και στα πετρώματα - οξειδώνοντας τον σιδηρούχο σίδηρο (Fe²⁺) σε τρισθενή σίδηρο (Fe³⁺) ή ανάγοντας τον τρισθενή σίδηρο (Fe³⁺) σε σιδηρούχο σίδηρο (Fe²⁺), ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες οξειδοαναγωγής.
Σχηματική αναπαράσταση της οξειδοαναγωγικής χημείας που καθοδηγείται από μηχανικές διεργασίες στο βαθύ υπέδαφος σε βραχώδεις πλανήτες. (Α) Ο σχηματισμός κατοικήσιμων περιβαλλόντων στο υπέδαφος, καθώς οι πυριτικές κρούστες αναδιαμορφώνονται από διάφορες γεωλογικές διεργασίες, όπως η παραμόρφωση του φλοιού, η τεκτονική των πλακών και τα λοφία του μανδύα. (Β) Τα μικρόβια χρησιμοποιούν την ενέργεια και τα ηλεκτρόνια για την κυτταρική ανάπτυξη και διαίρεση σε συστήματα ρωγμών όπου υπάρχουν οξειδοαναγωγικές βαθμίδες. (Γ) Οι αντιδράσεις μεταλλικού νερού μετατρέπουν τη μηχανική ενέργεια σε χημική ενέργεια και οδηγούν τον κύκλο οξειδοαναγωγής του σιδήρου στη βαθιά βιόσφαιρα. Από: Δρ. Wu Xiao.
Σε ρωγμές πλούσιες σε μικρόβια, η παραγωγή υδρογόνου που προκαλείται από ρήγματα που σχετίζονται με σεισμούς βρέθηκε να είναι έως και 100.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή που προέρχεται από άλλες γνωστές οδούς, όπως η σερπεντινίωση και η ραδιόλυση. Η ομάδα απέδειξε ότι αυτή η διαδικασία οδηγεί αποτελεσματικά τον κύκλο οξειδοαναγωγής του σιδήρου, ο οποίος με τη σειρά του επηρεάζει τις γεωχημικές διεργασίες στοιχείων όπως ο άνθρακας, το άζωτο και το θείο αυτά που συναντάμε - διατηρώντας τον μικροβιακό μεταβολισμό στη βαθιά βιόσφαιρα.
Αυτή η μελέτη ρίχνει νέο φως στις πηγές ενέργειας και την οικολογική ποικιλομορφία της βαθιάς υπόγειας βιόσφαιρας και το ρόλο της που παίζει στην ανώτερη βιόσφαιρα όπως αυτή που φωτογραφήθηκε το ιταλικό ζεύγος την περίοδο της ιταλική κατοχής του νησιού. Οι καθηγητές He και Zhu σημείωσαν επίσης ότι τα συστήματα ρωγμών σε άλλους πλανήτες παρόμοιους με τη Γη θα μπορούσαν ενδεχομένως να παρέχουν κατοικήσιμες συνθήκες για εξωγήινη ζωή, προσφέροντας μια νέα οδό για την αναζήτηση ζωής πέρα από τη Γη.
Η έρευνα διεξήχθη από τον καθηγητή He Hongping, μέλος της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών (CAS), και τον καθηγητή Zhu Jianxi, και οι δύο από το Ινστιτούτο Γεωχημείας Guangzhou του CAS.
Γεωδίφης με πληροφορίες από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών
περισσότερα,
1.Ασκληπιείο των Κώων, 2024
https://geogeodifhs.blogspot.com/2024/02/e-book-2024.html
2. Xiao Wu et al, Crustal faulting drives biological redox cycling in the deep subsurface, Science Advances (2025). DOI: 10.1126/sciadv.adx5372. www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adx5372
3. https://phys.org/news/2025-07-deep-life-survival-secret-crustal.html
4. Αφορισμοί του Ιπποκράτη