Σαν ένα μεγάλο μηχανικό πουλί...

Ο Σάμιουελ Πίερποντ Λάνγκλεϊ πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη πτήση ενός μη επανδρωμένου, κινητήρα-κινούμενου, βαρύτερου από τον αέρα σκάφους από ένα πλωτό σπίτι κοντά στο νησί Τσοπαουάμσικ στον ποταμό Ποτόμακ.

Το απόγευμα της 6ης Μαΐου 1896, ένας βαρκάρης που περνούσε από το νησί Chopawamsic στο Stafford της Βιρτζίνια, ίσως να είχε δει κάτι περίεργο στον ποταμό Potomac: ένα λεπτό σκάφος σε σχήμα εντόμου με ξύλινο σκελετό και υφασμάτινα φτερά, επισφαλώς τοποθετημένο στην οροφή ενός πλωτού σπιτιού. Στις 3:05 μ.μ., η σκηνή έγινε ακόμη πιο παράξενη. Με ένα δυνατό κροτάλισμα και ένα βουητό, το μηχάνημα εκτοξεύτηκε προς τα εμπρός, προωθούμενο από έναν καταπέλτη με ελατήριο και κυλώντας κατά μήκος μιας ξύλινης τροχιάς σε μικρούς μεταλλικούς τροχούς μέχρι που βρέθηκε πάνω από τα νερά του Potomac. 

Αντί να πέσει στο ποτάμι, όπως είχε κάνει το σκάφος των 25 λιβρών σε προηγούμενες προσπάθειες, έπιασε δυνατούς αντίθετους ανέμους από τον νότο και ανέβηκε σε ύψος μεταξύ 70 και 100 ποδιών (20 έως 30 μέτρων). Γλιστρούσε «σαν ένα μεγάλο μηχανικό πουλί», είπε αργότερα ο Alexander Graham Bell, μάρτυρας της ιστορικής στιγμής. 

Το σκάφος, με τις μπροστινές έλικες να βουρτσίζουν, διατήρησε «αξιοσημείωτη σταθερότητα» για περισσότερα από 90 δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια μιας σπειροειδούς πτήσης που εκτεινόταν σε απόσταση μεγαλύτερη των 3.000 οριζόντιων ποδιών. Η πτήση τελείωσε μόνο όταν η μικρή ατμομηχανή εξάντλησε τα καύσιμα της και το σκάφος κατέβηκε απαλά στο ποτάμι, άθικτο. Το σκάφος - Αεροδρόμιο Νο. 5 - είχε πραγματοποιήσει την πρώτη επιτυχημένη πτήση στον κόσμο ενός μη επανδρωμένου, με κινητήρα, βαρύτερου από τον αέρα σκάφους σημαντικού μεγέθους. 

«Κανείς δεν θα μπορούσε να είχε παρακολουθήσει αυτά τα πειράματα χωρίς να είναι πεπεισμένος ότι η πρακτικότητα της μηχανικής πτήσης είχε αποδειχθεί», είπε ο Bell. Ο κατασκευαστής του ήταν ο Samuel Pierpont Langley, γραμματέας του Ινστιτούτου Smithsonian. 

Ο παρακάτω χάρτης, που δημοσιεύτηκε από το Smithsonian το 1911, δείχνει την πορεία της πτήσης με μια διακεκομμένη γραμμή.

Ο Frederick Fowle, Jr., βοηθός στο Smithsonian, κατέγραψε πολλές φωτογραφίες της πρωτοποριακής πτήσης, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας παραπάνω (δεξιά). Η εικόνα στα αριστερά, που τραβήχτηκε από τον Bell, δείχνει μια από τις πρώτες στιγμές μιας προηγούμενης πτήσης στις 6 Μαΐου 1896, αν και αυτή η προσπάθεια απέτυχε λίγο αργότερα όταν ένα συρματόσχοινο που συνέδεε τα φτερά κόλλησε. 

Το OLI-2 (Operational Land Imager-2) στον Landsat 9 κατέγραψε την εικόνα στο επάνω μέρος της σελίδας, η οποία δείχνει το νησί Chopawamsic και την τοποθεσία της ιστορικής πτήσης την 1η Αυγούστου 2024. Το ιδιωτικό νησί ήταν κάποτε μια χερσόνησος που προεξείχε από τη νότια πλευρά του ρέματος Chopawamsic. Η διάβρωση τελικά διέκοψε αυτή τη σύνδεση και το νησί έγινε πιο απομονωμένο τη δεκαετία του 1930, όταν το Σώμα Πεζοναυτών ανέκτησε βάλτους και μετατόπισε το στόμιο του ρέματος νότια κατά τη διάρκεια μιας επέκτασης του αεροδρομίου στο Quantico. 

Σήμερα, το νησί των 13 στρεμμάτων (5 εκταρίων) διατηρεί ακόμα τα ερείπια ενός σπιτιού και άλλων κατασκευών που κάποτε ανήκαν σε έναν αξιωματικό της Quantico, αλλά το σπίτι είναι ακατοίκητο από τη δεκαετία του 1970. Η αεροπορική βάση Quantico δεν υπήρχε όταν ο Langley διεξήγαγε τις πτήσεις του στο αεροδρόμιο, αλλά τώρα καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της γης στη Βιρτζίνια κοντά στο νησί. Εν μέρει λόγω αυτής της πρωτοποριακής πτήσης, το Langley πήρε το όνομά του από το Langley Field το 1917, το οποίο σήμερα είναι από τις παλαιότερες συνεχώς ενεργές αεροπορικές βάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τμήματα της εγκατάστασης έγιναν το Ερευνητικό Κέντρο Langley της NASA όταν ιδρύθηκε η NASA το 1958. 

Σημείωση του συντάκτη: Η Εθνική Ημέρα Αεροπορίας, που καθιερώθηκε από τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt το 1939, γιορτάζει την ιστορία και τις εξελίξεις της αεροπορίας στις 19 Αυγούστου. Εικόνα του Παρατηρητηρίου της Γης της NASA από τη Michala Garrison, χρησιμοποιώντας δεδομένα Landsat από την Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ. Φωτογραφία αεροδρομίου από τον Alexander Graham Bell. Φωτογραφία πτήσης του αεροδρομίου Langley αρ. 5 από τον Frederick E. Fowle, αν και μια παρόμοια φωτογραφία αποδίδεται επίσης στον Bell. Χάρτης διαδρομής πτήσεων αεροδρομίου που δημοσιεύτηκε αρχικά από το Smithsonian. Ιστορία του Adam Voiland.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Παρατηρητήριο Γης

https://earthobservatory.nasa.gov/images/154686/the-potomac-island-where-history-took-flight