Ανήμερα των Χριστουγέννων του 1978
Στρατιώτες του βιετναμέζικου στρατού αποχαιρετούν τον καμποτζιανό λαό κατά την αποχώρηση των βιετναμέζικων στρατευμάτων από την Καμπότζη, τερματίζοντας τα 10 χρόνια βιετναμέζικης κατοχής της Καμπότζης και τον καμποτζιανό-βιετναμέζικο πόλεμο, 26 Σεπτεμβρίου 1989.
Όταν το Βιετνάμ έκανε αυτό που η Δύση απέτυχε να κάνει.
Ανήμερα των Χριστουγέννων του 1978, 150.000 Βιετναμέζοι στρατιώτες εισέβαλαν στην Καμπότζη και συνέτριψαν το καθεστώς των Ερυθρών Χμερ του Πολ Ποτ, του αρχιτέκτονα μιας από τις πιο φρικτές γενοκτονίες του 20ού αιώνα, το οποίο σφαγίασε σχεδόν το 1/4 του πληθυσμού της Καμπότζης μέσω μαζικών εκτελέσεων, πείνας, καταναγκαστικής εργασίας και ασθενειών.
Σε μόλις δύο εβδομάδες, οι βιετναμέζικες δυνάμεις, υποστηριζόμενες από Καμποτζιανούς αντιφρονούντες, κατέλαβαν την Πνομ Πενχ και ανέτρεψαν τη βάναυση κυβέρνηση, τερματίζοντας ουσιαστικά τα πεδία των σφαγών.
Ωστόσο, σε μια εκπληκτική επίδειξη κυνισμού του Ψυχρού Πολέμου, απομεινάρια των δυνάμεων του Πολ Ποτ κατέφυγαν στις ζούγκλες και διεξήγαγαν έναν δεκαετή ανταρτοπόλεμο, χρηματοδοτούμενο κυρίως από την Κίνα και υποστηριζόμενο κρυφά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊλάνδη.
Αυτά τα έθνη εφοδίασαν τους Ερυθρούς Χμερ με όπλα, εκπαίδευση, υλικοτεχνικές βάσεις, ακόμη και διπλωματική νομιμότητα στα Ηνωμένα Έθνη, δίνοντας σανίδα σωτηρίας στους ίδιους τους δράστες της γενοκτονίας.
Αυτό που ξεκίνησε ως στρατιωτική επέμβαση που σταμάτησε μια γενοκτονία εν τη γενοκτονία καταδικάστηκε ως «επιθετικότητα», ενώ όσοι όπλισαν τους επιζώντες χαιρετίστηκαν ως υπερασπιστές της «ελευθερίας». Η ιστορία σπάνια έχει δει τέτοια ηθική αντιστροφή.
Μετά την πτώση του Πολ Ποτ το 1979, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές χώρες, μαζί με την Κίνα και τα κράτη του ASEAN, συνέχισαν να αναγνωρίζουν τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των Ερυθρών Χμερ ως εκπρόσωπο της Καμπότζης στα Ηνωμένα Έθνη μέχρι το 1993, μια περίοδο περίπου 14 ετών μετά την ανατροπή του καθεστώτος. Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν μια σκοτεινή περίοδος.
Μόλις τρεις μήνες αφότου το Βιετνάμ εισέβαλε στην Καμπότζη για να τερματίσει την επαίσχυντη γενοκτονία του Πολ Ποτ, η Κίνα αποφάσισε να εισβάλει στο Βιετνάμ.
Φανταστείτε το εξής: η βιετναμέζικη στρατιωτική παράδοση και το δόγμα είχαν σφυρηλατηθεί μέσα από δεκαετίες έντονου πολέμου, αρχικά νικώντας τις γαλλικές αποικιακές δυνάμεις στον εξαντλητικό Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας (με αποκορύφωμα την αποφασιστική νίκη στο Ντιέν Μπιέν Φου το 1954), στη συνέχεια υπομένοντας τη μακρά, βάναυση σύγκρουση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους (λήγει το 1975) και πιο πρόσφατα εμπλεκόμενοι σε σφοδρές μάχες κατά την εισβολή στην Καμπότζη εναντίον των Ερυθρών Χμερ (ξεκινώντας στα τέλη του 1978).
Μέχρι το 1979, τα βιετναμέζικα στρατεύματα ήταν βετεράνοι σκληραγωγημένοι στις μάχες, φρέσκοι από διαδοχικές μεγάλες εκστρατείες, και τώρα αντιμετώπιζαν κινεζικές δυνάμεις που δεν είχαν δει σημαντικές μάχες από τον πόλεμο της Κορέας σχεδόν 3 δεκαετίες νωρίτερα.
Σε μόλις 30 ημέρες, οι κινεζικές απώλειες έφτασαν τις 60.000 και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν αφού υπέστησαν σοβαρές απώλειες τόσο σε προσωπικό όσο και σε εξοπλισμό.
Το να αντιμετωπίζεις έναν στρατό που έχει διαμορφωθεί από γενιές πραγματικής, εντατικής πολεμικής εμπειρίας σε πολλαπλούς πολέμους και που γνωρίζει πολύ καλά τη χώρα του, δεν είναι εύκολο έργο.
Ακόμα και οι Βιετναμέζοι πίθηκοι είχαν σκληραγωγηθεί στις μάχες εκείνη την εποχή.
Patricia Marins
https://x.com/pati_marins64/status/2001667786406232165?s=20
Διευκρίνιση:
Κάποιες θέσεις από το διαδίκτυο για το περιβάλλον,τη γεωπολιτική, τη γεωγραφία,τη γεωλογία και την ιστορία που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο δεν είναι απαραίτητα του γεωδίφη. Απόψεις και άρθρα που καθημερινά απασχολούν τη διεθνή περιβαλλοντική κοινότητα και δεν υπογράφονται από τον υποφαινόμενο, αναπαράγονται από έγκυρες πηγές εφόσον δεν περιέχουν ψευδείς ή παραπλανητικές πληροφορίες που διεκδικούν την αισθητική και τη νομιμότητα των ειδήσεων.