Επιστήμη ή δεισιδαιμονία; Η ιστορία της Μάγισσας του Νερού

Το είδα σε βίντεο ενός φίλου στο διαδίκτυο και στάθηκε η αφορμή για την ανάρτηση. Πόσο επιστημονική είναι η χρήση της μεθόδου τη ςραβδοσκοπίας στην εύρεση νερού, ορυκτών και τόσο άλλων.

Η χρήση ενός διχαλωτού κλαδιού, ή της λεγόμενης μαντικής ράβδου, για τον εντοπισμό ορυκτών, την εύρεση κρυμμένου θησαυρού ή τον εντοπισμό ακόμη και εγκληματιών είναι μια περίεργη δεισιδαιμονία που αποτελεί αντικείμενο συζήτησης από πολύ παλιά , λέγεται από τα μέσα του 16ου αιώνα και εξακολουθεί να έχει ισχυρή επιρροή. Στο λαϊκό μυαλό, ακόμη και σε αυτή τη χώρα, υπάρχει κάποιος που μπορεί να νιώσει το νερό να ρέει στις φλέβες του.

Ο μεγάλος αριθμός ερευνών που λαμβάνει κάθε χρόνο από τα  Γεωλογικά  Ινστιτούτα ανά τον κόσμο και η αποτελεσματικότητά τους δεν φτάνει, ειδικά για τον εντοπισμό υπόγειων υδάτων.

 Η βιβλιογραφία δείχνει ότι ένας πραγματικά εκπληκτικός αριθμός βιβλίων και φυλλαδίων έχει γραφτεί για το θέμα. Ο σκοπός της παρούσας αναφοράς δεν είναι να προσθέσει άλλη μια συμβολή σε αυτόν τον τεράστιο όγκο ασυνήθιστης βιβλιογραφίας, αλλά απλώς να δώσει μια απάντηση στις πολυάριθμες έρευνες που λαμβάνονται συνεχώς στο νησί και σε άλλα τα μέρη της χώρας. 

Το περίγραμμα της ιστορίας του θέματος που παρουσιάζεται  πιθανώς θα επιτρέψει στους πιο ειλικρινείς ερευνητές να εκτιμήσουν την πρακτική άχρηστη χρήση της «μάγισσας του νερού» και άλλων εφαρμογών της μαντικής ράβδου, και σε όσους επιθυμούν να εμβαθύνουν στα μυστήρια του θέματος. Υπάρχει σχετική βιβλιογραφία όπου μπορεί κάποιος να βρει αναφορές με κάθε λεπτομέρεια εξαντλητικών ερευνών και ψευδοερευνών κάθε φάσης του θέματος και κάθε φανταστική εξήγηση των υποτιθέμενων φαινομένων.

Είναι αμφίβολο αν έχει γίνει τόση έρευνα και συζήτηση για οποιοδήποτε άλλο θέμα με τόσο απόλυτη έλλειψη θετικών αποτελεσμάτων. Είναι δύσκολο να δούμε πώς για πρακτικούς σκοπούς το όλο θέμα θα μπορούσε να απαξιωθεί περισσότερο και θα πρέπει να είναι προφανές σε όλους ότι περαιτέρω δοκιμές από τους φορείς αυτής της λεγόμενης «μάγισσας» για νερό, πετρέλαιο ή άλλα ορυκτά θα ήταν κατάχρηση δημόσιων πόρων.

Ένας μεγάλος αριθμός πιο περίπλοκων συσκευών για τον εντοπισμό του νερού ή άλλων ορυκτών σχετίζονται στενά με το διχαλωτό κλαδί. Ένα αγαπημένο τέχνασμα για να προσελκύει κανείς άτομα που δεν γνωρίζουν και ωστόσο να καθιστά αδύνατη τη συγκεκριμένη απόρριψη είναι να δώσει ως αρχή λειτουργίας μιας τέτοιας συσκευής κάποιο πρόσφατα ανακαλυφθέν και αόριστα κατανοητό φαινόμενο, όπως, για παράδειγμα, η ραδιενέργεια. Πολλές τέτοιες συσκευές υπάρχουν από τον 17ο αιώνα και σχεδόν χωρίς εξαίρεση οι ισχυρισμοί που γίνονται για αυτές είναι πολύ μεγάλοι. Αν εφευρίσκονταν οποιοδήποτε γνήσιο όργανο, τα πλεονεκτήματά του αναμφίβολα θα γίνονταν καλά με τον καιρό αναγνωρισμένα, όπως και εκείνα άλλων πραγματικών εφευρέσεων. Η μαγνητική βελόνα που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση σιδηρομεταλλεύματος, φυσικά, δεν περιλαμβάνεται σε αυτήν την κατηγορία ψευδών οργάνων.

Δεν είναι σε καμία περίπτωση αλήθεια ότι όλα τα άτομα που χρησιμοποιούν ένα διχαλωτό κλαδί ή κάποια άλλη συσκευή για τον εντοπισμό νερού ή άλλου ορυκτού είναι σκόπιμα απατεώνες. Μερικοί από αυτούς είναι αναμφίβολα πολίτες με καλό χαρακτήρα και καλοπροαίρετες προθέσεις. Ωστόσο, καθώς οτιδήποτε μπορεί να καλυφθεί βαθιά στο μυστήριο προσφέρει μια καλή ευκαιρία σε τυχοδιώκτες, δεν υπάρχει εύλογη αμφιβολία ότι πολλοί από τους επαγγελματίες που βρίσκουν νερό, πετρέλαιο ή άλλα ορυκτά που πληρώνουν για τις «υπηρεσίες» τους ή για την πώληση των «οργάνων» τους εξαπατούν σκόπιμα τον κόσμο και ότι το συνολικό χρηματικό ποσό που αποκτούν είναι μεγάλο.

Σε όλους τους ερωτηθέντες, τα Γεωλογικά Ινστιτούτα ανά τον κόσμο συμβουλεύουν επομένως να μην ξοδέψουν χρήματα για τις υπηρεσίες οποιασδήποτε «μάγισσας του νερού» ή για τη χρήση ή την αγορά οποιουδήποτε μηχανήματος ή οργάνου που επινοήθηκε για τον εντοπισμό υπόγειων υδάτων ή άλλων ορυκτών.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το USGS

https://pubs.usgs.gov/publication/wsp416