Η παραλία της τσέπης στον όρμο της Δάφνης
Οι αιγιαλοί αποτελούν τον σημαντικότερο φυσικό πόρο του νησιού μας. Κάθε μέτρο παραλιακού μετώπου εισάγει κατά μέσο όρο πάνω περισσότερα από 1350€ ετησίως στη χώρα μας, λένε μελέτες .
Το Pocket Beach, η παραλία τσέπης στον Όρμο Δάφνης Κεφάλου, αποτελεί ένα ξεχασμένο παράδεισο.Ενώ αποτελούνται από ιζήματα οι παραλίες όπως αυτές διατηρούνται ακόμη και όταν στην ακτογραμμή επιδρούν έντονες καταιγίδες. Τι τους κάνει να αντέχουν;
Το γεγονός ότι αποτελούνται από άμμο και χαλίκια που είναι ευκίνητα τους κάνει ανθεκτικούς. Τα υλικά που τους απαρτίζουν κινούνται, αναδιανέμονται και μεταφέρονται εύκολα. Βρίσκονται σε αρμονική συμφωνία με την κυματική ενέργεια που προσπίπτει στην ακτή και με αυτό τον τρόπο διατηρούνται.
Μελέτες έχουν δείξει ότι συμπαγείς παράκτιες φυσικές δομές όπως οι γκρεμοί ή τα τοιχία που κατασκευάζουμε για να προφυλάξουμε τις ακτές μας είναι άκαμπτα στην επίθεση των κυμάτων με αποτέλεσμα να διαβρώνονται ευκολότερα. Το μυστικό των αιγιαλών βρίσκεται στη δυνατότητα προσαρμογής (κλίση & κόκκοι)ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των κυμάτων που τους πλήττουν.
Έτσι δουλεύει η φύση, απεχθάνεται οτιδήποτε δεν προσαρμόζεται σε αυτή.Στην Κω η ανάπτυξη των παραλιών μέχρι σήμερα στηρίζεται σε ένα συνδυασμό φυσικής ομορφιάς του τοπίου και προσβασιμότητας.
Δυστυχώς, έχουμε συνδυάσει τους αιγιαλούς με ομπρέλες και ξαπλώστρες. Ωστόσο, υπάρχει και ένας άλλος δρόμος για την ανάπτυξη ενός ιδιαίτερου παράκτιου οικοσυστήματος. Υπάρχουν χαρακτηριστικοί αιγιαλοί που αποτελούνται από χαλίκια και άμμο και περιορίζονται μεταξύ ακρωτηρίων και απόκρημνων ακτών.
Ονομάζονται Pocket Beach δηλαδή «αιγιαλοί στο μυχό των κόλπων». Μια σειρά από αυτά βρίσκονται στο βορειοδυτικό τμήμα της Κεφάλου από τον όρμο της Δάφνης μέχρι και τον Λιμιώνα, έχουν αναπτυχτεί σε συνεκτικά ασβεστολιθικά πετρώματα ηλικίας τουλάχιστον 140-65εκ. χρόνων.
Πρόκειται για «γλυπτά της φύσης» σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους και με πλούσια γεωλογία. Ο όρμος του Λιμιώνα έχει ήδη «αναπτυχτεί», αξιοποιώντας το φυσικό λιμανάκι, ωστόσο τα όμορα τμήματα αυτού του μοναδικού οικοσυστήματος παραμένουν αναξιοποίητα. Στον Λιμιώνα υπήρχαν τα «Πρασονήσια» που είχε αναφέρει ο Ιάκωβος Ζαρράφτης και τα οποία πρέπει να αναδειχτούν ως φυσικά μνημεία.
Επιλέγοντας τον όρμο της Δάφνης ως εφαλτήριο «γεώτοπο» (επειδή έχει ήδη μια στοιχειώδη υποδομή) με την άμεση συντήρηση του υπάρχοντος χωμάτινου δρόμου (προσοχή όχι με άσφαλτο). Η τοποθέτηση στον πανέμορφο αιγιαλό δέντρα ή ακόμη ένα ή δύο σκίαστρα με υλικά που να δένουν με το χαρακτηριστικό λιμανάκι και τον καθαρισμό της παραλίας μπορούν να αναδείξουν ακόμη περισσότερο τη φυσικότητα του τοπίου.
Τη δημιουργία γεωδιαδρομής που να συνδέει τον συγκεκριμένο γεώτοπο με τον γειτονικό όρμο του μεγάλου ποταμού Μία και του όρμου του Βίτσικου, την έχει σκεφτεί ήδη η φύση. Ο δρόμος από την Κέφαλο μέχρι τον όρμο μπορεί να δεντροφυτευτεί με τοπικούς κέδρους και πικροδάφνες.
Πολλοί δεν γνωρίζουν τη μοναδικότητα αυτών των φυσικών μνημείων. Στηριζόμενοι στη γεωλογία και το εντυπωσιακό τοπίο μπορούμε αφού πρώτα συντηρήσουμε, σεβόμενοι το υπάρχον οικοσύστημα, να αναδείξουμε τη φυσικότητα και ιδιαιτερότητα τους.
Αυτοί οι φυσικοί όρμοι μπορούν να διαφοροποιηθούν και να ακολουθήσουν τη δυναμική μιας διαφορετικής ανάπτυξης από τα άλλα παράκτια τμήματα του νησιού-παραλία δίχως ομπρέλες και ξαπλώστρες. Με ένα στοιχειώδες lifting στην ήδη υπάρχουσα υποδομή του γεώτοπου της Δάφνης το αποτέλεσμα θα είναι άμεσο αφού δεν χρειάζονται περιβαλλοντικές μελέτες ενώ το συγκεκριμένο «γεωπροϊόν» μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Επιπλέον, για να προσεγγίσει κάποιος τον όρμο θα πρέπει να περάσει από την κοινότητα της Κεφάλου και το γεγονός αυτό θα έχει πολλαπλά οφέλη στην οικονομία του χωριού.
Γεωδίφης
Πηγή-Γεωτουρισμός, επώνυμα τοπικά κέντρα και νέες θέσεις εργασίας [2012], e-book