Ο θρύλος του Ποσειδώνα Γενέσιου

Ποσειδώνας και τρίτωνες, γκραβούρα Girolamo Mocetti, περ. 1500-30.

Υπάρχουν πολλές αρχαίες μαρτυρίες για πηγές γλυκού νερού που αναβλύζουν από τον πυθμένα της θάλασσας. Με μια πρώτη ματιά, τέτοιες ιστορίες μπορεί να ακούγονται περισσότερο σαν μύθος παρά με ιστορία. Ωστόσο, αρκετές υποθαλάσσιες πηγές είναι καλά επιβεβαιωμένες από τους κλασικούς συγγραφείς και μερικές ρέουν ακόμα και σήμερα.

 Ο υπόγειος ποταμός  στη Νεστάνη της Αρκαδίας προς τη Δίνη είναι κεντρικός σε έναν μύθο για τη γενέτειρα ή τη γένεση του Ποσειδώνα, του Ολύμπιου θεού που είναι γνωστός ως «γεωσείστης».

 Στην Αρκαδία τον τιμούσαν ως θεό των αλόγων και ως θεό των νερών που δημιουργούσε πηγές με το χτύπημα της τρίαινάς του. Σύμφωνα με μια εκδοχή, όταν η θεά Ρέα γέννησε τον Ποσειδώνα, έπρεπε να τον κρύψει από τον πατέρα του Κρόνο, ο οποίος όποτε γεννούσε γιο έτρωγε το μωρό μήπως γίνει απειλή για αυτόν. 

Η Ρέα είπε στον Κρόνο ότι αυτή τη φορά είχε γεννήσει ένα πουλάρι. έκρυψε το βρέφος Ποσειδώνα σε μια στάνη δίπλα στην καταβόθρα στη Νεστάνη στη φροντίδα της νύμφης του νερού Άρνη. Από εκεί ο Ποσειδώνας μεταφέρθηκε  υπόγεια και εμφανίστηκε ξανά στο Γενέσιον [μια πόλη της αρχαίας Αργολίδας στον Αργολικό κόλπο, νότια της Λέρνας, και βόρεια του ορεινού περάσματος, που ονομάζεται Ανιγραία, που οδηγεί στον Θυρεάτιδα], όπου γεννήθηκε για δεύτερη φορά. 

Ο Ποσειδώνας είναι ο πατέρας του φτερωτού αλόγου Πήγασου του οποίου το όνομα προέρχεται από την «πηγή» . Ο μύθος πρέπει να εξηγεί τη θυσία αλόγων που αναφέρει ο Παυσανίας. Σε άλλο σημείο κάνει μια περαιτέρω αναφορά στο μέρος όπου ο υπόγειος ποταμός εκβάλλει στη θάλασσα: Από τη Λέρνα υπάρχει επίσης ένας άλλος δρόμος που πλαγιάζει τη θάλασσα και οδηγεί σε ένα μέρος που ονομάζεται Γενέσιο. Δίπλα στη θάλασσα βρίσκεται ένα μικρό ιερό του Ποσειδώνα Γενεσίου ( W.H.S. Jones) .

Σήμερα, ακριβώς δίπλα στη θάλασσα και ακριβώς δίπλα στην εκροή στη Δίνη βρίσκεται ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. Ίσως βρίσκεται στη θέση του ιερού του Ποσειδώνα Γενεσίου. 

Στη βάση της βόρειας πλευράς του λόφου της ακρόπολης της Νεστάνης  ρουφάει όλα τα νερά του οροπεδίου νεστάνης-σάγκας, ο ποταμός φίδαρης που καταλήγει στην καταβόθρα είναι ξερός τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο, αλλά τον Φεβρουάριο και Μάρτιο όλο το οροπέδιο μετατρέπεται συνήθως σε εποχική λίμνη καθώς η καταβόθρα δεν μπορεί να τραβήξει όλο το νερό, αλλά δεν ξεπερνάει ποτέ τα 4 μ. διότι σε αυτό το σημείο αρχίζει να διοχετεύετε σε μία άλλη καταβόθρα 1,6 χλμ. νοτιοδυτικά αυτής.Το σπήλαιο έχει βάθος 185 μ. Στο εσωτερικό του έχουν κατασκευαστεί 2 τοιχία, το πρώτο σηματοδοτεί το σημείο όπου χάνεις την οπτική επαφή με την είσοδο και το δεύτερο το σημείο που αρχίζει να στενεύει. 

Η Καταβόθρα της Νεστάνης στην πραγματικότητα είναι μια σπηλαιοκαταβόθρα που έχει αναπτυχθεί σε πολυπτυχωμένους ασβεστόλιθους του Κρητιδικού της ζώνης της Τρίπολης. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν μεγάλο υπόγειο ποταμό που επικοινωνεί υδραυλικά με τις υποθαλάσσιες πηγές του Κιβερίου (Ανάβαλος), που όπως έχει αναφερθεί, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Δίνη. Η καταβόθρα της Νεστάνης και η οφιοειδής αύλακα που οδηγεί σε αυτήν[ Ηλία Μαριολάκος].

Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα antigonejournal

περισσότερα,

https://logeion.uchicago.edu/%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%BD

https://antigonejournal.com/2023/12/submarine-springs-antiquity/?utm_source=feedly&utm_medium=rss&utm_campaign=submarine-springs-antiquity

https://www.arcadiaportal.gr/news/exereynisi-stin-katavothra-tis-nestanis-vid