«Αυνανισμός» στην Πομπηία;

«Η Ιστορία είναι ένας ατελείωτος διάλογος μεταξύ του χθες και του σήμερα». 

Αν ξαφνικά παγώσατε στον χρόνο, υπάρχουν μερικά πράγματα, θα προτιμούσατε να μην σας πιάσουν να κάνετε. Αυτή είναι η ατυχής μοίρα που πολλοί πιστεύουν ότι έτυχε στον «αυνανισμό» της Πομπηίας... 

Το 79 μ.Χ., η αρχαία ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας θάφτηκε στην ηφαιστειακή τέφρα του Βεζούβιου, ενός ηφαιστείου που βρίσκεται στον κόλπο της Νάπολης της Ιταλίας. Τα σώματα περισσότερων από 1.000 κατοίκων έχουν παγώσει τη στιγμή της έκρηξής του - συμπεριλαμβανομένου ενός που υποπτεύεται ότι είχε τη δική του έκρηξη εκείνη τη στιγμή. 

Το σώμα από γύψο αυτού του ηλικιωμένου άνδρα 2.000 ετών φαίνεται ακόμα να σφίγγει τον εαυτό του με το δεξί του χέρι. Η φωτογραφία κοινοποιήθηκε αρχικά στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Πομπηίας στο Instagram το 2017 και γρήγορα μεταφέρθηκε στο διαδίκτυο. Ο άνδρας που αυνανίστηκε έγινε ένα απαθανατισμένο μιμίδιο. Αλλά ήταν πραγματικά αυτός ο άνθρωπος να χτυπιέται σκληρά ενώ το ηφαίστειο έβγαινε; 

Η Πομπηία εμφανίζεται ως τόπος εκπληκτικής φιλελευθερίας. Οι τουρίστες συνεχίζουν να συρρέουν στα ερείπια αυτής της πάλαι ποτέ ζωντανής πόλης, συχνά σοκαρισμένοι από τους πέτρινους φαλλούς λαξευμένους στο πεζοδρόμιο και τους τοίχους (μερικοί κρέμονται ακόμη και ελκυστικά πάνω από τις πόρτες και τους φούρνους). 

Έχουν κυκλοφορήσει ιστορίες αυτοί οι φαλλοί χρησίμευαν ως μια πρώιμη μορφή διαφήμισης, αν ακολουθήσετε την κατεύθυνση των φρεατίων,  θα βρεθείτε στον πλησιέστερο οίκο ανοχής – «δείκτες πέους», αν θέλετε. Τέτοιες εγκαταστάσεις ήταν δημοφιλείς στην Πομπηία. 

Η πορνεία όχι μόνο ήταν νομικά επιτρεπτή, αλλά γενικά θεωρούνταν ως ο κοινωνικός κανόνας για τους άνδρες (και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τις πιο εύπορες γυναίκες) να συχνάζουν σε τέτοια καταστήματα. Η σεξουαλικότητα και η σεξουαλική συμπεριφορά δεν έφεραν τα ίδια επαίσχυντα στίγματα που γνωρίζουμε σήμερα. 

Από ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε, η σεξουαλική συμπεριφορά δεν θεωρήθηκε διαφορετικά από άλλες σωματικές συμπεριφορές, όπως το φαγητό και η αφόδευση. Επίσης, είχε τους δικούς της κοινωνικούς κανόνες σχετικά με τους αποδεκτούς τρόπους συμμετοχής στη συμπεριφορά, αλλά κατά τα άλλα θεωρήθηκε ως μια αμετάβλητη πτυχή της ανθρώπινης ζωής.

 Ένας οίκος ανοχής στην πόλη παραμένει ανοιχτός για τους πελάτες σήμερα (αν και, της τουριστικής ποικιλίας, παρά εκείνων που αρχικά χτίστηκε για να φιλοξενήσει). Το Λουπανάρ της Πομπηίας άρχισε να ανασκάπτεται το 1862. Αυτή η διώροφη εγκατάσταση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον περίεργο ταξιδιώτη λόγω των ερωτικών (και γενικά χιουμοριστικών) γκράφιτι και έργων τέχνης που βρέθηκαν μέσα. Πάνω από 150 από τα σκαριφήματα στους τοίχους έχουν μεταφραστεί τώρα για την απόλαυση του ευρύτερου κοινού, συμπεριλαμβανομένων των Hic ego puellas multas futui («Εδώ πολλά κορίτσια τρύπωσαν») και Felix bene futuis («Τυχερός τύπος, γαμάς καλά»). 

Η τέχνη σε όλη την εγκατάσταση είναι εξίσου ελκυστική, παρουσιάζοντας πως οι άνθρωποι πειραματίζονταν με τις στάσεις και το σώμα τους από την αρχαιότητα. Όσον αφορά τους δείκτες του πέους, είναι πολύ πιο πιθανό ότι αυτοί οι φαλλοί ήταν στην πραγματικότητα ισχυρά σύμβολα στην Αρχαία Ρώμη παρά προϊόντα διαφήμισης για τους αγαπημένους τους οίκους ανοχής. 

Λειτουργούσαν ως έμβλημα καλής τύχης και προστασίας που μπορούσε να διώξει τους κακοπροαίρετους επισκέπτες και το κακό μάτι. Η σημασία που δόθηκε στο πέος εκείνη την εποχή θα μπορούσε ίσως να εξηγήσει γιατί ο διαβόητος άντρας ήθελε τόσο πολύ να το προστατεύσει από την έκρηξη. 

Δυστυχώς, η πραγματική εξήγηση δεν είναι τόσο διασκεδαστική… Με τον άνδρα που αυνανίζεται να εκρήγνυται στο διαδίκτυο, οι ειδικοί κλήθηκαν να σταθμίσουν τι πραγματικά πίστευαν ότι είχε συμβεί. Μαζί με τα άλλα θύματα που ζούσαν γύρω από τον Βεζούβιο, αυτός ο άνδρας σκοτώθηκε από ένα καυτό πυροκλαστικό κύμα. 

Η επίδραση που έχει αυτή η θερμότητα στο σώμα είναι υπεύθυνη για την κάμψη των χεριών και των άκρων. Αυτό το φαινόμενο λαμβάνει χώρα όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πρόσκρουσης της πυροκλαστικής ροής αλλά και μετά το θάνατο, πράγμα που σημαίνει ότι τα σώματα συνεχίζουν να αλλάζουν θέση μετά τον θάνατο. Αυτός πιστεύεται ότι είναι ο λόγος που πολλά σώματα και όχι μόνο ο αυνανιζόμενος άνθρωπός μας έχουν βρεθεί σε περίεργες στάσεις, πολλά που φαίνονται σαν να πιάνουν ή να ψηλαφίζουν μέρη του σώματός τους.

Από τη σελίδα archeohistories

https://x.com/archeohistories/status/1860774088551420333