Γιατί δεν θα επιστρέψεις!
«Όταν ξημερώνει το πρωί του Αυγούστου…» ,Κ.Π. Καβάφης, «Ιόνιο τραγούδι».
Ένα ντόπιο μάρμαρο από νταμάρι του Πρίωνα είδα σήμερα το πρωί.
Θα στόλιζε γιατί όχι το αρχαίο Θέατρο της Κω, μου χαμογέλασε στο δρόμο για τον Αμπάβρη προς τον Ιπποκράτη, τη Βασιλεία, τον Γιάννη, τη Σταματία, τους Σουραήδες του Διόνυσου.
Αρχαία επιγραφή χαραγμένη πάνω του δεν είδα, αλλά ανέπνεε σαν μικρό παιδί: Ποτέ, ποτέ σε καμία περίπτωση μην πεις: «Θα επιστρέψω αμέσως».
«Γιατί δεν θα επιστρέψεις, θα χαθείς γιατί θα σε ξεχάσουν πρώτα οι άνθρωποι σου, το δικό σου αίμα».
Γιατί: «Ένιωθες ότι έπρεπε να ακολουθήσεις έναν διαφορετικό δρόμο, έναν πιο φιλόδοξο, ένιωθες ότι προορίζεσαι για άλλα πράγματα, αλλά δεν είχες ιδέα πώς να τα πετύχεις και μέσα στη δυστυχία σου άρχισες να μισείς τα πάντα γύρω σου»[Fyodor Dostoyevsky].
Γιατί: «Όπου τελειώνει η ζωή σου, εκεί τελειώνει όλη. Η χρησιμότητα του να ζεις δεν έγκειται στη διάρκεια αλλά σε αυτό που την κάνεις. Κάποιοι έχουν ζήσει πολύ και λίγο»[Michel de Montaigne].,
Γιατί:«Οι πολιτικοί εξαρτώνται κυρίως από εικασίες, όχι από σοφία, για να οδηγήσουν το κράτος στη σωστή πορεία. Όπως οι προφήτες και οι μάντεις, μπορεί να λένε μια αλήθεια κατά καιρούς, αλλά στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουν τίποτα από αυτά που λένε».[Πλάτων,Μένων ή Περί αρετής πειραστικός, 385 π.Χ].
Γιατί το να φιλοσοφείς είναι πρώτα από όλα να μαθαίνεις πώς να φεύγεις, να απομακρύνεσαι, να αποχωρίζεσαι!
Γεωδίφης