Η ναυμαχία της Σαλαμίνας

Μετά τις Θερμοπύλες και το Αρτεμίσιο, ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας στις μάχες του δεύτερου περσικού πολέμου. Η ιστορία πρέπει να ξεδιπλώνεται...

«Παιδιά της Ελλάδας , της ελευθερίας της πατρίδας...»

Άνοιξη 472 π.Χ. Όταν η χορωδία τραγουδά το κουράγιο των αγωνιστών της Σαλαμίνας, στα ξύλινα σκαλιά του θεάτρου του Διονύσου, στους πρόποδες μιας κατεστραμμένης Ακρόπολης, είχαν περάσει οκτώ χρόνια. Ο Αισχύλος, ο οποίος τότε πολέμησε με αθηναϊκή τριήρη, ήξερε, εκθέτοντας την τραγική άποψη των ηττημένων Περσών, να εξυψώσει την απροσδόκητη νίκη των Ελλήνων μπροστά στην τεράστια αρμάδα της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας.

Βρισκόμαστε στα τέλη Σεπτεμβρίου 480 π. Χ.Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του πέθαναν στις Θερμοπύλες. Όχι πολύ μακριά, την ίδια στιγμή, ο ελληνικός στόλος υποχώρησε στον κόλπο, κοντά στην Αθήνα, μετά από μεγάλες απώλειες στο ακρωτήριο Αρτεμίσιο. Από εδώ και πέρα ​​τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στην προέλαση του Μεγάλου Βασιλιά. Στην ξηρά, 300 με 500.000 άνδρες κατέβηκαν στην Αθήνα, λόγω της οργής του Ξέρξη. Στη θάλασσα, ο στόλος των Αχαιμενιδών, που παρά τις απώλειές του είχε ακόμη περισσότερα από 800 πλοία, παρέσυρε τις ευβοϊκές ακτές, πέρασε την καταστροφική παραλία του Μαραθώνα και πέρασε το ακρωτήριο Σούνιο για τον Σαρωνικό.

Αυτές ήταν δύο βαριές ήττες για τους συμμάχους των Ελλήνων και ο Θεμιστοκλής έπεισε τους συμπολίτες του να εγκαταλείψουν την Αττική και την Αθήνα για να οχυρώσουν τον στενό ισθμό της Κορίνθου. Οι 30.000 οπλίτες ύψωσαν βιαστικά τείχος και ετοιμάστηκαν να αντιμετωπίσουν τον στρατό, ενώ οι πληθυσμοί βρήκαν καταφύγιο στην Πελοπόννησο, τον τελευταίο ελεύθερο προμαχώνα της Ελλάδας.

Στις 28 Σεπτεμβρίου οι Πέρσες εισέβαλαν στην Αθήνα. Μπροστά στα μάτια του ελληνικού στόλου, η πόλη και οι ναοί της Ακρόπολης γίνονται στάχτη και οι λίγοι αντιστασιακοί, γέροι που δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τους θεούς τους, σφαγιάζονται.

Συγκεντρωμένοι σε αυτό το λιμάνι της Σαλαμίνας που αντικρίζει τα ερείπια της Αθήνας που καπνίζουν, οι στρατηγοί συζητούν την πορεία δράσης που θα πάρουν στο πλοίο του Ευρυβιάδη, του Σπαρτιάτη διοικητή του συμμαχικού στόλου. Αλλά ενώ η πλειονότητα εξακολουθεί να επιθυμεί να υποχωρήσει νοτιότερα, ο Θεμιστοκλής προσπαθεί να πείσει τους συναδέλφους του να πολεμήσουν εδώ, μεταξύ Αθήνας και Σαλαμίνας, για να ακυρώσουν το πλεονέκτημα των αριθμών για τον περσικό στόλο. Όπως στις Θερμοπύλες, και στο Αρτεμίσιο...Ταυτόχρονα, στέλνει έναν από τους σκλάβους του να παρουσιαστεί στον Ξέρξη, και του αποκαλύπτει την αλήθεια! Η πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει να φύγει παρακάμπτοντας τη Σαλαμίνα προς τα βόρεια! Μέσα από αυτόν τον ελιγμό ο Θεμιστοκλής θα αναγκάσει τους Έλληνες σε αλληλεγγύη και μάχη.

Νομίζοντας ότι είδε στον Θεμιστοκλή έναν νέο φίλο ανάμεσα στους πολλούς Έλληνες της συνοδείας του, ο Ξέρξης συγκέντρωσε τους υποτελείς του και έκανε συμβούλιο. Μόνο η Αρτεμισία, η βασίλισσα της Αλικαρνασσού, που κυβερνά τα πλοία της αυτοπροσώπως, προσπαθεί να αποτρέψει τον Μέγα Βασιλιά. Όμως ο Ξέρξης συμφωνεί με την πλειοψηφία, διατάζοντας τις αιγυπτιακές τριήρεις να εμποδίσουν τη διαφυγή των Ελλήνων από τον Βορρά. Η μάχη θα γίνει εδώ, στο στενό, μπροστά στα μάτια του Μεγάλου Βασιλιά. Βέβαιος για τη νίκη του, ο Ξέρξης έβαλε τον θρόνο του σε ένα ακρωτήρι, απολαμβάνοντας προκαταβολικά τη φοβερή ήττα που υποσχέθηκε στους Έλληνες. Το σούρουπο, ο στόλος του φράζει το στενό. Για τους αντιστασιακούς Έλληνες δεν υπάρχουν πλέον άλλες επιλογές από τη νίκη, τον θάνατο ή τη σκλαβιά.

𝐋𝐚 𝐭𝐫𝐢𝐞 ̀ 𝐫𝐞 𝐝𝐮 𝐕𝐞 𝐬𝐢𝐞 ̀ 𝐜𝐥𝐞 𝐚𝐯𝐚𝐧𝐭 𝐉.-𝐂 . 𝐿𝑎 𝑡𝑟𝑖𝑒 ̀ 𝑟𝑒 𝑒𝑠𝑡 𝑢𝑛 𝑛𝑎𝑣𝑖𝑟𝑒 𝑙𝑒 ́ 𝑔𝑒𝑟 𝑒𝑡 𝑎𝑔𝑖𝑙𝑒 𝑎 ̀ 𝑓𝑎𝑖𝑏𝑙𝑒 𝑡𝑖𝑟𝑎𝑛𝑡 𝑑 ' 𝑒𝑎𝑢 — 𝑢𝑛 𝑚𝑒 ̀ 𝑡𝑟𝑒 ! — 𝑚𝑒𝑠𝑢𝑟𝑎𝑛𝑡 35 𝑎 ̀ 40 𝑚 𝑑𝑒 𝑙𝑜𝑛𝑔 𝑝𝑜𝑢𝑟 5 𝑚 𝑑𝑒 𝑙𝑎𝑟𝑔𝑒 𝑒𝑡 𝑝𝑒𝑠𝑎𝑛𝑡 𝑒𝑛𝑣𝑖𝑟𝑜𝑛 90 𝑡𝑜𝑛𝑛𝑒𝑠 , 𝑎𝑝𝑝𝑎𝑟𝑢𝑒𝑠 𝑎 ̀ 𝑙𝑎 𝑓𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑙𝑎 𝑝𝑒 ́ 𝑟𝑖𝑜𝑑𝑒 𝑎𝑟𝑐ℎ𝑎𝑖 ̈ 𝑞𝑢𝑒 , 𝑎𝑢 𝑉𝐼𝑒 𝑠𝑖𝑒 ̀ 𝑐𝑙𝑒 𝑎𝑣 . 𝐽.-𝐶 . 𝑆𝑜𝑛 𝑓𝑜𝑛𝑑 𝑝𝑟𝑎𝑡𝑖𝑞𝑢𝑒𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑝𝑙𝑎𝑡 𝑛𝑒 𝑑𝑖𝑠𝑝𝑜𝑠𝑒 𝑝𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑞𝑢𝑖𝑙𝑙𝑒 , 𝑐𝑒 𝑞𝑢𝑖 𝑙𝑢𝑖 𝑝𝑒𝑟𝑚𝑒𝑡 𝑑 ' 𝑎𝑝𝑝𝑟𝑜𝑐ℎ𝑒𝑟 𝑝𝑟𝑒 ̀ 𝑠 𝑑𝑒𝑠 𝑐𝑜 ̂ 𝑡𝑒𝑠 𝑒𝑡 𝑑 ' 𝑒 ̂ 𝑡𝑟𝑒 𝑓𝑎𝑐𝑖𝑙𝑒𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑚𝑖𝑠𝑒 𝑎 ̀ 𝑙 ' 𝑎𝑏𝑟𝑖 𝑠𝑢𝑟 𝑙𝑒𝑠 𝑝𝑙𝑎𝑔𝑒𝑠 𝑜𝑢 𝑑𝑎𝑛𝑠 𝑙𝑒𝑠 𝑐𝑎𝑙𝑒𝑠 . 𝑆𝑎 𝑣𝑖𝑡𝑒𝑠𝑠𝑒 𝑚𝑜𝑦𝑒𝑛𝑛𝑒 𝑒𝑠𝑡 𝑒𝑠𝑡𝑖𝑚𝑒 ́ 𝑒 𝑎 ̀ 5 𝑛 œ 𝑢𝑑𝑠 , 𝑚𝑎𝑖𝑠 𝑝𝑒𝑢𝑡 𝑐𝑜𝑛𝑛𝑎𝑖 ̂ 𝑡𝑟𝑒 𝑢𝑛𝑒 𝑣𝑖𝑡𝑒𝑠𝑠𝑒 𝑑𝑒 𝑝𝑜𝑖𝑛𝑡𝑒 𝑎 ̀ 10 𝑛 œ 𝑢𝑑𝑠 𝑎𝑣𝑒𝑐 𝑢𝑛 𝑣𝑒𝑛𝑡 𝑓𝑎𝑣𝑜𝑟𝑎𝑏𝑙𝑒 𝑒𝑡 𝑢𝑛 𝑒 ́ 𝑞𝑢𝑖𝑝𝑎𝑔𝑒 𝑓𝑟𝑎𝑖𝑠 , 𝑠𝑎𝑛𝑠 𝑑𝑜𝑢𝑡𝑒 𝑢𝑛 𝑝𝑒𝑢 𝑝𝑙𝑢𝑠 𝑙𝑜𝑟𝑠 𝑑𝑒 𝑙 ' 𝑒 ́ 𝑝𝑒𝑟𝑜𝑛𝑛𝑎𝑔𝑒 . 𝐿𝑎 𝑐𝑜𝑞𝑢𝑒 𝑒𝑠𝑡 𝑒𝑛 𝑐ℎ𝑒 ̂ 𝑛𝑒 𝑒𝑡 𝑒𝑛 𝑠𝑎𝑝𝑖𝑛 , 𝑑𝑜𝑛𝑡 𝑙𝑎 𝑀𝑎𝑐𝑒 ́ 𝑑𝑜𝑖𝑛𝑒 𝑒𝑠𝑡 𝑙𝑒 𝑓𝑜𝑢𝑟𝑛𝑖𝑠𝑠𝑒𝑢𝑟 𝑒𝑥𝑐𝑙𝑢𝑠𝑖𝑓 𝑝𝑜𝑢𝑟 𝐴𝑡ℎ𝑒 ̀ 𝑛𝑒𝑠 , 𝑟𝑒𝑐𝑜𝑢𝑣𝑒𝑟𝑡𝑒 𝑑𝑒 𝑝𝑜𝑖𝑥 𝑒𝑡 𝑑𝑒 𝑐𝑖𝑟𝑒 𝑝𝑜𝑢𝑟 𝑠𝑜𝑛 𝑒 ́ 𝑡𝑎𝑛𝑐ℎ𝑒 ́ 𝑖𝑡𝑒 ́. 𝐻𝑒 ́ 𝑟𝑖𝑡𝑖𝑒 ̀ 𝑟𝑒 𝑑𝑒 𝑙𝑎 𝑏𝑖𝑟𝑒 ̀ 𝑚𝑒 𝑑𝑒 𝑙 ' 𝑎 ̂ (p70 𝑔𝑒 𝑑𝑒 𝐵𝑟𝑜𝑛𝑧𝑒 𝑒𝑡 𝑝𝑟𝑜𝑐ℎ𝑒 𝑑𝑢 𝑝𝑒𝑛𝑡𝑒 ́ 𝑐𝑜𝑛𝑡𝑒 ̀ 𝑟𝑒 , 𝑒𝑙𝑙𝑒 𝑠𝑒 𝑑𝑖𝑠𝑡𝑖𝑛𝑔𝑢𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑒 𝑑𝑒𝑟𝑛𝑖𝑒𝑟 𝑝𝑎𝑟 𝑠𝑜𝑛 𝑛𝑜𝑚𝑏𝑟𝑒 𝑑𝑒 𝑟𝑎𝑚𝑒𝑢𝑟𝑠 : 170 𝑐𝑜𝑛𝑡𝑟𝑒 50, 𝑐𝑒 𝑞𝑢𝑖 𝑙𝑢𝑖 𝑜𝑓𝑓𝑟𝑒 𝑢𝑛𝑒 𝑣𝑖𝑡𝑒𝑠𝑠𝑒 𝑑𝑒 𝑝𝑜𝑖𝑛𝑡𝑒 𝑏𝑖𝑒𝑛 𝑠𝑢𝑝𝑒 ́ 𝑟𝑖𝑒𝑢𝑟𝑒 𝑙𝑜𝑟𝑠 𝑑𝑒 𝑙 ' 𝑒 ́ 𝑝𝑒𝑟𝑜𝑛𝑛𝑎𝑔𝑒 𝑑 ' 𝑢𝑛 𝑒𝑛𝑛𝑒𝑚𝑖 . 𝐶 ' 𝑒𝑠𝑡 𝑢𝑛 𝑣𝑎𝑖𝑠𝑠𝑒𝑎𝑢 𝑑𝑜𝑛𝑡 𝑙𝑎 𝑠𝑒𝑢𝑙𝑒 𝑑𝑒𝑠𝑡𝑖𝑛𝑎𝑡𝑖𝑜𝑛 𝑒𝑠𝑡 𝑙𝑎 𝑔𝑢𝑒𝑟𝑟𝑒 . 𝐸𝑙𝑙𝑒 𝑎𝑣𝑎𝑛𝑐𝑒 𝑝𝑎𝑟 𝑙 ' 𝑎𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛 𝑑𝑢 𝑣𝑒𝑛𝑡 𝑠𝑢𝑟 𝑙𝑎 𝑔𝑟𝑎𝑛𝑑 - 𝑣𝑜𝑖𝑙𝑒 , 𝑝𝑒𝑢𝑡 - 𝑒 ̂ 𝑡𝑟𝑒 𝑠𝑜𝑢𝑡𝑒𝑛𝑢𝑒 𝑝𝑎𝑟 𝑢𝑛 𝑚𝑎 ̂ 𝑡 𝑝𝑙𝑢𝑠 𝑝𝑒𝑡𝑖𝑡 𝑎 ̀ 𝑙 ' 𝑎𝑣𝑎𝑛𝑡 𝑙𝑜𝑟𝑠 𝑑𝑒𝑠 𝑐𝑜𝑚𝑏𝑎𝑡𝑠 𝑒𝑡 𝑝𝑎𝑟 𝑔𝑟𝑜𝑠 𝑡𝑒𝑚𝑝𝑠 , 𝑜𝑢 𝑝𝑎𝑟 𝑙𝑎 𝑓𝑜𝑟𝑐𝑒 𝑑𝑒𝑠 𝑟𝑎𝑚𝑒𝑢𝑟𝑠 . 𝐸𝑙𝑙𝑒 𝑑𝑖𝑠𝑝𝑜𝑠𝑒 𝑎 ̀ 𝑙 ' 𝑎𝑣𝑎𝑛𝑡 , 𝑝𝑟𝑒 ̀ 𝑠 𝑑𝑒 𝑙 ' 𝑜𝑝ℎ𝑡𝑎𝑙𝑚𝑜𝑠 𝑞𝑢𝑖 𝑟𝑒𝑝𝑜𝑢𝑠𝑠𝑒 𝑙𝑒 𝑚𝑎𝑙 , 𝑑 ' 𝑢𝑛 𝑒 ́ 𝑝𝑒𝑟𝑜𝑛 𝑒𝑛 𝑏𝑟𝑜𝑛𝑧𝑒 𝑓𝑖𝑥𝑒 ́ 𝑠𝑢𝑟 𝑙𝑎 𝑙𝑖𝑔𝑛𝑒 𝑑𝑒 𝑓𝑙𝑜𝑡𝑡𝑎𝑖𝑠𝑜𝑛 𝑝𝑜𝑢𝑟 𝑒 ́ 𝑣𝑒𝑛𝑡𝑟𝑒𝑟 𝑙𝑒𝑠 𝑛𝑎𝑣𝑖𝑟𝑒𝑠 𝑒𝑛𝑛𝑒𝑚𝑖𝑠 𝑒𝑡 𝑙𝑒𝑠 𝑐𝑜𝑢𝑙𝑒𝑟 . 𝑆𝑢𝑟 𝑙𝑒 𝑝𝑜𝑛𝑡 , 𝑑𝑒𝑠 ℎ𝑜𝑝𝑙𝑖𝑡𝑒𝑠 𝑒𝑛 𝑎𝑟𝑚𝑒𝑠 𝑠𝑒 𝑡𝑖𝑒𝑛𝑛𝑒𝑛𝑡 𝑝𝑟𝑒 ̂ 𝑡𝑠 𝑎 ̀ 𝑙 ' 𝑎𝑏𝑜𝑟𝑑𝑎𝑔𝑒 𝑎𝑣𝑒𝑐 𝑑𝑒𝑠 𝑒 ́ 𝑐ℎ𝑒𝑙𝑙𝑒𝑠 , 𝑑𝑒𝑠 𝑝𝑎𝑠𝑠𝑒𝑟𝑒𝑙𝑙𝑒𝑠 𝑒𝑡 𝑑𝑒𝑠 𝑔𝑟𝑎𝑝𝑝𝑖𝑛𝑠 . 𝑆𝑎 𝑓𝑜𝑟𝑐𝑒 𝑟𝑒 ́ 𝑠𝑖𝑑𝑒 𝑠𝑢𝑟𝑡𝑜𝑢𝑡 𝑑𝑎𝑛𝑠 𝑙 ' 𝑒𝑛𝑡𝑟𝑎𝑖 ̂ 𝑛𝑒𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑑𝑒 𝑠𝑜𝑛 𝑒 ́ 𝑞𝑢𝑖𝑝𝑎𝑔𝑒 , 𝑒𝑥𝑐𝑙𝑢𝑠𝑖𝑣𝑒𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑐𝑜𝑛𝑠𝑡𝑖𝑡𝑢𝑒 ́ 𝑎 ̀ 𝑙 ' 𝑒 ́ 𝑝𝑜𝑞𝑢𝑒 𝑐𝑙𝑎𝑠𝑠𝑖𝑞𝑢𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑖𝑡𝑜𝑦𝑒𝑛𝑠 .

Την ιστορία της μάχης μας την αφηγείται ο Ηρόδοτος στο 𝑯𝒊𝒔𝒕𝒐𝒓𝒊𝒂 , 𝒍𝒊𝒗𝒓𝒆 𝑽𝑰𝑰𝑰 . Τα ξημερώματα, ένας λαμπερός ήλιος ανατέλλει πάνω από τον κόσμο. Ο ελληνικός στόλος, παρά τις απώλειές του στο Αρτεμίσιο, ενισχύθηκε από τις αποβολές ορισμένων ελληνικών πλοίων που πολέμησαν για τον Ξέρξη και από σημαντικές ενισχύσεις από την Αίγινα και τα 40 πλοία της. Υπάρχουν λοιπόν περισσότερες από 300 ελληνικές τριήρεις που αντιμετωπίζουν περισσότερα από 800 περσικά πλοία.

Από τα ξημερώματα οι δύο γραμμές αντικρίζουν η μία την άλλη. Αλλά σε αυτό το στενό λιμάνι, τα περσικά πλοία είναι τόσο πολλά που δυσκολεύονται να ελιχθούν, όπως είχε προβλέψει ο Θεμιστοκλής, και ενώ ένας δυνατός άνεμος ανεβαίνει, σηκώνοντας ένα εντυπωσιακό κύμα, η εχθρική γραμμή, διατεταγμένη σε τρεις σειρές σε βάθος, αρχίζει να αποδιοργανώσει, ενώ η πρώτη γραμμή του πλέει προς τους Έλληνες.

Καθώς οι σύμμαχοι υποχώρησαν προς την ακτή της Σαλαμίνας, ένα αθηναϊκό πλοίο πήρε την πρωτοβουλία και προχώρησε μόνο του εναντίον του εχθρού. Υπό τον ήχο του αυλού, οι Αθηναίοι κωπηλατούν φλογερά στο ασπρισμένο Αιγαίο, φουσκώνοντας γύρω από τα κουπιά, ενώ φωνάζουν να δώσουν κουράγιο. Η τριήρης αφήνει ένα ίχνος λευκού αφρού στο ένδοξο πέρασμά της και στο κατάστρωμα, οι οπλίτες, ντυμένοι με τις χάλκινες πανοπλίες τους,και με το κόκκινο λοφίο που επιπλέει στα κορινθιακά κράνη τους, προετοιμάζονται για την επιβίβαση ή το σοκ του εμβολισμού.

Σύντομα το χάλκινο σπιρούνι που κοσμεί την πλώρη αγγίζει το κύτος, με ταχύτητα δέκα κόμβων, και με μια τρομακτική σύγκρουση θρυμματισμένου ξύλου, εμβολίζει την πλευρά ενός φοινικικού πλοίου. Αυτή είναι η στιγμή που ο ελληνικός στόλος επιλέγει να επιτεθεί και ο παιάνας,  το πολεμικό τραγούδι όλων των Ελλήνων, αναπηδά αντηχώντας στην αλμυρή ροή της θάλασσας: " 𝐻𝑒𝑙𝑙𝑎𝑠 𝐴𝑙𝑙𝑒𝑧 𝑓𝑖𝑙𝑠 𝑑 𝑙𝑖𝑣𝑟𝑒𝑧 𝑙𝑎 𝑝𝑎𝑡𝑟𝑖𝑒 , 𝑑𝑒 ́ 𝑙𝑖𝑣𝑟𝑒𝑧 𝑣𝑜𝑠 𝑒𝑛𝑓𝑎𝑛𝑡𝑠 𝑒𝑡 𝑣𝑜𝑠 𝑓𝑒𝑚𝑚𝑒𝑠 , 𝑙𝑒𝑠 𝑠𝑎𝑛𝑐𝑡𝑢𝑎𝑖𝑟𝑒𝑠 𝑑𝑒𝑠 𝑑𝑖𝑒𝑢𝑥 𝑑𝑒 𝑣𝑜𝑠 𝑝𝑒 ̀ 𝑟𝑒𝑠 𝑒𝑡 𝑙𝑒𝑠 𝑡𝑜𝑚𝑏𝑒𝑎𝑢𝑥 𝑑𝑒 𝑣𝑜𝑠 𝑎𝑖 ̈ 𝑒𝑢𝑥 : 𝑐 ' 𝑒𝑠𝑡 𝑙𝑎 𝑙𝑢𝑡𝑡𝑒 𝑠𝑢𝑝𝑟𝑒 ̂ 𝑚𝑒 ! »

Υπό το άγρυπνο βλέμμα του Ξέρξη, οι Αθηναίοι αντιμετωπίζουν τα φοινικικά πλοία και οι Σπαρτιάτες πολεμούν τους Ίωνες στο νότιο άκρο της γραμμής, αυτούς τους Ασιάτες Έλληνες που προκάλεσαν την οργή του Δαρείου πριν από 20 χρόνια. Σύννεφα βελών πετούν από ελαφρά οπλισμένα περσικά πλοία, αντιμετωπίζοντας ομάδες οπλιτών που επιβιβάζονται σε περίπτωση αποτυχίας του εμβολισμού. Όμως το φούσκωμα είναι δυνατό, τα κυλιόμενα δυνατά και τα περσικά πλοία, με την πρύμνη και το κατάστρωμα υψωμένο, στροβιλίζονται άθλια, προσφέροντας τα πλευρά τους στον εχθρό.

Στο κέντρο, οι ελληνικές τριήρεις σχηματίζουν ένα σημείο και κόβουν την πρώτη γραμμή σε δύο μέρη, ο ίδιος ο αδελφός του Μεγάλου Βασιλιά, που πολέμησε ηρωικά στη ναυαρχίδα του, βρήκε τον θάνατό του και τα λείψανά του επιπλέουν άθλια στα συντρίμμια που επιπλέουν εδώ κι εκεί στο στενό. Η σύγχυση είναι τέτοια που η βασίλισσα Αρτεμισία εμβολίζει ένα περσικό πλοίο για να γλιτώσει από την καταδίωξη των Αθηναίων, οι οποίοι στη συνέχεια την μπερδεύουν με ένα συμμαχικό πλοίο.

Η δεύτερη περσική γραμμή, θέλοντας να λάμψει ενώπιον του Μεγάλου Βασιλιά της, όρμησε να συναντήσει τους Έλληνες, και στη βιασύνη της, χτύπησε και βύθισε πολλά περσικά πλοία της πρώτης γραμμής που έφευγε. Πριν από το μεσημέρι, περισσότερα από 300 περσικά πλοία είχαν βυθιστεί ή αιχμαλωτιστεί, και ό,τι είχε απομείνει από τον στόλο των Αχαιμενιδών έφυγε πολύ μακριά. Στο ακρωτήριο, στο κλιμακωτό κάθισμα του χρυσού θρόνου του, ο Ξέρξης μαρτυρεί, ως έρημος θεατής, την πιο ταπεινωτική ήττα της βασιλείας του.

Θα επιστρέψει στην Ασία το συντομότερο δυνατό, αφήνοντας τον στρατό του στην Ελλάδα με την ελπίδα να εκδικηθεί αυτή την προσβολή. Αυτό θα συμβεί κοντά σε μια μικρή βοιωτική πόλη στο κέντρο της Ελλάδας, στις Πλαταιές.

HeraklesCithare

https://x.com/HeraklesCithare/status/1827651983991300403