Έτσι γεννήθηκε η Μασσαλία...
Ένα νήμα για τη Μασσαλία και τους Έλληνες στη Γαλατία .
Σύμφωνα με το μύθο, ναυτικοί από τη Μασσαλία έκαναν μια ενδιάμεση στάση στον όρμο της Λακυδόνας, το σημερινό Παλιό Λιμάνι της Μασσαλίας. Παρασυρμένοι από τις ομορφιές του τόπου, επέστρεψαν στη Φώκαια και έπεισαν τους συμπολίτες τους να ιδρύσουν εκεί αποικία.
Αργότερα, οι δύο αρχηγοί της εκστρατείας, ο Σίμος και ο Πρώτης, αποβιβάστηκαν και βρήκαν τον Νάνο, τον βασιλιά των Σεγκομπρίγες που ζούσε εκεί, για να του ζητήσουν τη φιλία. Τώρα, εκείνη την ημέρα, ο Γαλάτης βασιλιάς ήταν απασχολημένος στο γάμο της κόρης του Γύπτις, την οποία, όπως ήταν το έθιμο του λαού του, θα παντρευόταν με έναν από τους καλεσμένους στη γιορτή.
Προσκαλώντας τους Έλληνες οικοδεσπότες του να συμμετάσχουν στη γιορτή, ο Νάνος διέταξε την κόρη του να ρίξει νερό στον άντρα που είχε επιλέξει για σύζυγό της. Υπηρέτησε τον Πρώτη, ο οποίος από τότε έγινε γαμπρός του Νάνου και έλαβε τον όρμο της Λακυδώνας στον οποίο ίδρυσε την πόλη του.
Έτσι γεννήθηκε η Μασσαλία. Οι Έλληνες της Γαλατίας δεν είναι νέοι! Οι λόγοι της ελληνικής επέκτασης στη Μεσόγειο είναι διαφορετικοί - επιδημίες, υπερπληθυσμός, πολιτικές συγκρούσεις, η επιθυμία να ακολουθήσει εμπορικούς δρόμους - αλλά αυτό που κάνει τον ελληνικό πληθυσμό στη Γαλατία μοναδικό, σε αντίθεση με το μωσαϊκό των εθνοτικών ομάδων που υπάρχουν στην Ιταλία και στη Μαύρη Θάλασσα είναι η βούληση μιας ενιαίας μητρόπολης, της Φώκαιας, της πόλης της Ιωνίας (παραθαλάσσια περιοχή της σημερινής Μ.Ασίας αποικισμένη από ελληνικούς λαούς από τη Μυκηναϊκή περίοδο).
Η αρχαιολογία μας λέει ότι η πόλη ιδρύθηκε γύρω στο 600 π.Χ. Οι επάλξεις, με τη βάση της από πέτρες κομμένες από ασβεστόλιθο Saint-Victor και τον τοίχο από ασβεστωμένα ακατέργαστα τούβλα, ήδη από τα χρόνια του 530 π.Χ ακολουθεί τα όρια που θα είναι δικά της μέχρι τον Μεσαίωνα.
Τον 4ο αιώνα, ένας νέος τοίχος αντικατέστησε το ακατέργαστο τούβλο με τόφφο, στη συνέχεια δύο αιώνες αργότερα, στα μέσα της ελληνιστικής περιόδου, αυτό αντικαταστάθηκε από ροζ ασβεστόλιθο από το ακρωτήριο Couronne. Χάρη στις σημαντικές εμπορικές ανταλλαγές της με τους γειτονικούς Γαλάτες, τους Ετρούσκους και πολλές πόλεις της Μεσογείου, η πόλη ευημερούσε και πολύ γρήγορα είχε σχεδόν 40.000 κατοίκους.
Οι μασσαλιώτες τεχνίτες κατασκευάζουν κεραμικά υψηλής ποιότητας και μπρούτζο χρησιμοποιώντας γαλατικά μέταλλα.
Ένα δεύτερο κύμα μετανάστευσης των Φωκαέων φαίνεται να συμπίπτει με την κατάληψη της ιωνικής πόλης από τους Πέρσες στα τέλη του 6ου αιώνα. Στη συνέχεια παρατηρούμε την εμφάνιση αμπελιού και ελαιοκαλλιεργειών στη χώρα της Μασσαλίας, αυτής της καλλιεργήσιμης γης που εκτείνεται στους πρόποδες των επάλξεων.
Οι Έλληνες πήραν μαζί τους τις τέχνες και τη θρησκεία τους.
Οι κύριες θεότητες της πόλης είναι ο Απόλλωνας και ιδιαίτερα η Άρτεμη, για την οποία έχτισαν μνημειώδη ιωνικό ναό και ο οποίος εμφανίζεται στα ασημένια τετράδραχμά τους.
Το πολιτικό σύστημα της Μασσαλίας είναι μια ολιγαρχία με επικεφαλής τους Τιμούκους, μια συνέλευση 600 ατόμων που είναι μέλη ισόβια και αναμφίβολα κληρονομικά.
Δεκαπέντε από αυτούς σχηματίζουν την κυβέρνηση της Μασσαλίας και μεταξύ των δεκαπέντε της, τρεις έχουν σημαντικές εκτελεστικές εξουσίες. Ένας από αυτούς είναι ένας Πρωτιάδης, απόγονος των ιδρυτών της Μασσαλίας και αρχηγός της πόλης.
Η επικράτεια της Μασσαλίας μετά βίας εκτείνεται πέρα από τα πρώτα δέκα χιλιόμετρα της ενδοχώρας. Πρέπει να ειπωθεί ότι οι γύρω Γαλατικοί λαοί παρακολουθούν τα πράγματα και οι συγκρούσεις είναι τακτικές όταν οι Έλληνες αποδεικνύονται πολύ άπληστοι.
Δεν έχει σημασία, οι Μασσαλιώτες εξαπλώθηκαν σε όλη την ακτή και ίδρυσαν νέες αποικίες: πρώτα Agathé Tyché (Αγαθή Τύχη,Agde) μετά Antipolis (Αντίπολις,Antibes), Tauroeis[Ταυρόεις], Olbia[Ολβια], Nikaia (Νίκαια) και ακόμη και Théliné (Arles, εκεί βρίσκεται η πόλη της Αρλ, που ονομαζόταν Théliné στους προηγούμενους αιώνες, όταν την κατοικούσαν οι Έλληνες).
Πόλη των ναυτικών, η Μασσαλία φημίζεται για αυτούς τους θαλασσοπόρους. Ήδη από τον 6ο αιώνα, ο Ευθυμένης πέρασε τους Στύλους του Ηρακλή και κατέβηκε τις αφρικανικές ακτές, ίσως μέχρι τη Σενεγάλη. Ας μην ξεχνάμε το αστέρι του @Somatophy , ο καλός Πυθέας που θα είχε δει το Βόρειο Σέλας και άρα θα φλέρταρε με τον πολικό κύκλο! Και με τους Γαλάτες;
Το εμπόριο μεταξύ των παράκτιων Ελλήνων και των Γαλατών της ενδοχώρας ήταν έντονο. Οι Έλληνες ανέβηκαν τον Ροδανό και τον Σον αναζητώντας τα μέταλλα που είναι απαραίτητα για το μπρούτζο.
Ο ελληνικός πολιτισμός είναι ελκυστικός μέχρι τη Βουργουνδία, όπου, κοντά στο Chatillon-sur-Seine, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον υπέροχο κρατήρα του Vix, ένα αριστούργημα της αρχαϊκής ελληνικής τέχνης, μαζί με ιθαγενή αντικείμενα και ελληνικά κεραμικά που διακοσμούσαν τον τάφο μιας Κέλτικης βασίλισσας. Προέρχονταν από τα ελληνικά εργαστήρια της νότιας Ιταλίας και είναι ο μεγαλύτερος χάλκινος κρατήρας που βρέθηκε, έχει ύψος 1.63 μέτρα, μέγιστη διάμετρο 1.27 μέτρα και χωρητικότητα 1.200 λίτρα.
Όμως η ελληνική επιρροή στον κελτικό πολιτισμό δεν σταματά εκεί: η καλλιέργεια των αμπελιών συμπίπτει με την άφιξη των Ελλήνων στην ακτή. Οι Κέλτες χρησιμοποιούσαν το ελληνικό αλφάβητο και αντέγραψαν στη νομισματοκοπία τους τους χρυσούς στατήρες που τύπωσαν ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος.
@HeraklesCithare/twitter