Η κουρδική εθνική απελευθερωτική ομάδα PKK λέει ότι καταθέτει τα όπλα, δηλώνοντας ότι δεν υπάρχουν πλέον προϋποθέσεις για ένοπλο αγώνα. Πολλοί χαιρετίζουν την κίνηση, αλλά ορισμένοι Κούρδοι είναι επικριτικοί, λέγοντας ότι οι βαθύτερες αιτίες πίσω από τη δημιουργία του PKK εξακολουθούν να υπάρχουν. Εδώ ξεκίνησαν όλα.
Το PKK ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ένοπλους μη κρατικούς παράγοντες παγκοσμίως. Ο Οτσαλάν ηγήθηκε της ίδρυσής του το 1978 στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας για να αγωνιστεί για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Το πρώιμο PKK εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από το σοσιαλιστικό και αντιαποικιακό κίνημα που καθόρισε τη δεκαετία του 1970.
Μόλις δύο χρόνια μετά την ίδρυση του κόμματος, η Τουρκία συγκλονίστηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα. Η κουρδική γλώσσα απαγορεύτηκε. Το κράτος ξεκίνησε μια ολοκληρωμένη εκστρατεία κατά της εξέγερσης, στοχεύοντας τα ανερχόμενα αριστερά και κουρδικά κινήματα ανεξαρτησίας που είχαν αρχίσει να ριζώνουν.
Παλαιστινιακές οργανώσεις απελευθέρωσης, όπως το PFLP και το DFLP, άνοιξαν τις πόρτες τους στο PKK, προσφέροντας καταφύγιο και αλληλεγγύη. Οι Παλαιστίνιοι παρέδωσαν στους 300 Κούρδους μαχητές τη στρατιωτική τους ακαδημία στην κοιλάδα Μπεκάα, μαζί με όπλα, εκπαίδευση και οικονομικά μέσα.
Το 1984, το PKK ξεκίνησε μια ολοκληρωμένη ένοπλη εξέγερση στην Τουρκία. Μεγάλα τμήματα των 15 εκατομμυρίων Κούρδων στη χώρα άρχισαν να συμμερίζονται την υπόθεση του PKK. Η σύγκρουση έχει οδηγήσει σε 40.000 χαμένες ζωές, με 7.000 να έχουν σκοτωθεί μόνο τα τελευταία 10 χρόνια.
Το 1999, μια κοινή αμερικανοτουρκική επιχείρηση, υποστηριζόμενη από την ισραηλινή Μοσάντ, συνέλαβε τον Οτσαλάν στην Κένυα. Η είδηση προκάλεσε οργή μεταξύ των Κούρδων παγκοσμίως. Στο Βερολίνο, οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν και σκότωσαν τρεις Κούρδους, όταν σχεδόν 200 διαδηλωτές έσπευσαν προς την ισραηλινή πρεσβεία.
Ο Οτσαλάν πέρασε σχεδόν 26 χρόνια σε απομόνωση στο νησί-φυλακή Ιμραλί στην Τουρκία, φρουρούμενος αυστηρά από 1.000 Τούρκους στρατιώτες. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, αποστασιοποιήθηκε από τον σοσιαλισμό, εισάγοντας ένα νέο ιδεολογικό πλαίσιο που ονόμασε «Δημοκρατική Συνομοσπονδία».
Η οργανωτική ενσάρκωση αυτής της μετατόπισης συνέβη το 2005 με την ίδρυση της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων. Αυτή η οντότητα ενώνει τα κουρδικά κινήματα ανεξαρτησίας υπό την ηγεσία του Οτσαλάν σε όλη την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράν και το Ιράκ. Οι ρίζες της βρίσκονται κυρίως στα δύο πρώτα.
Στο πλαίσιο των ειρηνευτικών συνομιλιών το 2013, το ΡΚΚ άρχισε να αποσύρει τις δυνάμεις του από την Τουρκία στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Μέχρι το 2015, η κατάπαυση του πυρός που είχε συμφωνηθεί κατέρρευσε. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Τουρκία εξαπέλυσε σφοδρές στρατιωτικές επιθέσεις, αναγκάζοντας το ΡΚΚ να μεταφέρει τις επιχειρήσεις του στο βόρειο Ιράκ.
Τώρα, οι φιλοδοξίες για αυτοδιάθεση φαίνονται πιο μακρινές από ποτέ. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν στην ίδρυση του PKK παραμένουν και το κουρδικό κίνημα ευθυγραμμίζεται με τις περιφερειακές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αναλαμβάνοντας έναν νέο ρόλο στις συνεχιζόμενες προσπάθειες επανασχεδιασμού της Μέσης Ανατολής.
https://x.com/redstreamnet/status/1921858656221438064
