Ο πατέρας του ελεύθερου συνειρμού

Αυτός είναι ο Σίγκμουντ Φρόιντ. Γεννήθηκε σήμερα, 6 Μαΐου 1856. Ένα φροϋδικό ολίσθημα είναι απλώς το να πατάς το «αποστολή» πριν το εγώ σου προλάβει να το διορθώσει. Ας δούμε την αινιγματική ζωή του πατέρα της ψυχανάλυσης:

Ο Σίγκμουντ Φρόιντ ήταν ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης και γεννήθηκε το 1856 με μια σπάνια γενετική ανωμαλία - μια κάλτσα (μια μεμβράνη που καλύπτει το κεφάλι και το πρόσωπό του). Στη λαογραφία, αυτό θεωρούνταν σημάδι μεγαλείου και η μητέρα του πίστευε ότι ήταν προορισμένος για εξαιρετικά πράγματα...

Ο Φρόιντ ήταν ένα παιδί-θαύμα και μιλούσε άπταιστα 8 γλώσσες: Γερμανικά - Γαλλικά - Ιταλικά - Ισπανικά - Αγγλικά - Εβραϊκά - Λατινικά - Ελληνικά...

Το πρώιμο επιστημονικό του έργο περιελάμβανε την ανατομή εγκεφάλων βατράχων και την έρευνα του νευρικού συστήματος των ζώων, κάτι που συνέβαλε στην ανακάλυψη του νευρώνα...

Ο Φρόιντ αποφοίτησε ως διδάκτορας ιατρικής στη Βιέννη το 1881 και σύντομα ενδιαφέρθηκε για τα μυστήρια του ανθρώπινου νου, ειδικά για καταστάσεις όπως η υστερία που προβλημάτιζουν ακόμη τη σύγχρονη ιατρική.

Το 1885, ο Φρόιντ ταξίδεψε στο Παρίσι για να σπουδάσει με τον Ζαν-Μαρτέν Σαρκό, έναν κορυφαίο νευρολόγο που χρησιμοποιούσε την ύπνωση για τη θεραπεία της υστερίας. Αυτή η εμπειρία ενέπνευσε τον Φρόιντ να εξερευνήσει τις ψυχολογικές ρίζες των ψυχικών ασθενειών...

Επιστρέφοντας στη Βιέννη, ο Φρόιντ άρχισε να χρησιμοποιεί την ύπνωση στην πρακτική του, αλλά σύντομα παρατήρησε ότι το να αφήνει τους ασθενείς να μιλούν ελεύθερα για τις σκέψεις τους - αυτό που ονόμαζε «ελεύθερο συνειρμό» - ήταν ακόμη πιο αποτελεσματικό. Αυτό θα γινόταν μια βασική τεχνική της ψυχανάλυσης...

Ο Φρόιντ αργότερα εγκατέλειψε την ύπνωση υπέρ του «ελεύθερου συνειρμού»,επιτρέποντας στους ασθενείς να μιλούν ελεύθερα - μια μέθοδος που έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της ψυχανάλυσης.

Μεταξύ των πιο διάσημων εννοιών του Φρόιντ είναι οι εξής: αυτό - εγώ - και υπερεγώ - τα τρία μέρη της ψυχής που διέπουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Εισήγαγε επίσης το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα, υποστηρίζοντας ότι η επιθυμία της παιδικής ηλικίας για τον γονέα του αντίθετου φύλου διαμορφώνει την ενήλικη προσωπικότητα...

Η αυτοανάλυση του Φρόιντ, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1890. Πίστευε ότι η κατανόηση των δικών του ονείρων, φόβων και επιθυμιών ήταν απαραίτητη για την ανάπτυξη των θεωριών του για το μυαλό...

Η ανάλυση των ονείρων του Φρόιντ άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι έβλεπαν το ασυνείδητο. Πίστευε ότι τα όνειρα ήταν εκπλήρωση επιθυμιών και ο «βασιλικός δρόμος προς το ασυνείδητο», χρησιμοποιώντας τα για να αποκαλύψουν κρυφές επιθυμίες και καταπιεσμένες αναμνήσεις.

Δεν ήταν όλα τα πειράματα του Φρόιντ σοφά. Ήταν ενθουσιώδης χρήστης και υποστηρικτής της κοκαΐνης, πίστευε ότι είχε θεραπευτικά οφέλη. Τη συνέστησε μάλιστα σε φίλους και έγραψε μια εργασία για τις αρετές της - μέχρι που οι καταστροφικές συνέπειες έγιναν σαφείς...

Δεν έγιναν όλες οι ιδέες του Φρόιντ ευρέως αποδεκτές. Νωρίς στην καριέρα του, πρότεινε τη «θεωρία της αποπλάνησης», υποστηρίζοντας ότι πολλές περιπτώσεις υστερίας προέρχονταν από καταπιεσμένες αναμνήσεις σεξουαλικής κακοποίησης στην παιδική ηλικία - ένας ισχυρισμός που ήταν πρωτοποριακός και βαθιά αμφιλεγόμενος εκείνη την εποχή...

Οι προσωπικές συνήθειες του Φρόιντ ήταν τόσο ξεχωριστές όσο και οι θεωρίες του. Διεξήγαγε, ως γνωστόν, συνεδρίες με ασθενείς ξαπλωμένους σε καναπέ, μια πρακτική που έγινε συνώνυμη με την ψυχανάλυση και ενέπνευσε ακόμη και τους κατασκευαστές επίπλων να σχεδιάσουν ειδικούς καναπέδες για θεραπεία...

Η προσωπική ζωή του Φρόιντ σημαδεύτηκε από ανθεκτικότητα και αντιπαραθέσεις. Ως καπνιστής πούρων σε όλη του τη ζωή, υποβλήθηκε σε περισσότερες από 30 χειρουργικές επεμβάσεις για καρκίνο του στόματος, αλλά αρνήθηκε να το κόψει, πιστεύοντας ότι το κάπνισμα ώθησε τη δημιουργικότητά του. Συνέχισε να εργάζεται και να γράφει παρά τον τεράστιο πόνο...

Παρά το γεγονός ότι προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ 13 φορές (12 στην Ιατρική, μία στη Λογοτεχνία), ο Φρόιντ δεν κέρδισε ποτέ. Οι κριτικοί υποστήριξαν ότι η ψυχανάλυση δεν είχε επιστημονική τεκμηρίωση, αν και ο Φρόιντ έλαβε το περίφημο βραβείο Γκαίτε για τη συμβολή του στη λογοτεχνία και τη σκέψη...

Συνολικά, η ζωή του Φρόιντ ήταν γεμάτη συναρπαστικές ιστορίες, θριάμβους, αποτυχίες και αντιπαραθέσεις. Το έργο του άνοιξε νέους τρόπους σκέψης για το μυαλό - αφήνοντας ένα σημάδι που διαρκεί μέχρι σήμερα.

ClassicalAegis

https://x.com/ClassicalAegis/status/1919723742420250670