ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ4173 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ33 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1758 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ164 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2359 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ203 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ147 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ84 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ39 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Το παγόβουνο της Ανταρκτικής χάνει την άκρη του

Το μεγαλύτερο παγόβουνο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη θάλασσα είναι παρκαρισμένο στα ανοικτά των ακτών του νησιού Νότιας Τζόρτζια και δείχνει σημάδια ευθραυστότητας..

Ένα παγόβουνο που έχει κολλήσει για αρκετούς μήνες στα ρηχά νερά ανοιχτά του νησιού της Νότιας Γεωργίας χάνει την ακμή του. Αν και εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο παγόβουνο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη θάλασσα, τα κύματα και άλλες εποχιακές καιρικές επιδράσεις σπάνε τις πλευρές του και συρρικνώνουν την ορατή του επιφάνεια. 

Το MODIS (Φασματοραδιόμετρο Απεικόνισης Μέτριας Ανάλυσης) στον δορυφόρο Aqua της NASA κατέγραψε αυτήν την εικόνα του παγόβουνου, με το όνομα A-23A, στις 3 Μαΐου 2025. 

Το τεράστιο παγόβουνο ήταν παρκαρισμένο λιγότερο από 100 χιλιόμετρα (60 μίλια) ανοιχτά της Νότιας Γεωργίας, η οποία αποτελεί μέρος μιας απομακρυσμένης νησιωτικής ομάδας στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό βρισκόμενη βορειοανατολικά της Ανταρκτικής Χερσονήσου και αρκετά ανατολικά της άκρης της Νότιας Αμερικής. Η κάτω πλευρά του παγόβουνου πιθανότατα βρίσκεται σε μια ρηχή υποθαλάσσια υφαλοκρηπίδα γύρω από τη Νότια Γεωργία, η οποία είναι γνωστό στο παρελθόν ότι έχει πιάσει πολλά παγόβουνα της Ανταρκτικής κατά τη βόρεια μετακίνησή τους σε θερμότερα νερά του Νότιου Ατλαντικού. 

Δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι το παγόβουνο έχει παραμείνει ακίνητο τουλάχιστον από τις αρχές Μαρτίου 2025. Αν και η θέση του παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη, η επιφάνεια του παγόβουνου έχει μειωθεί σημαντικά σε μόλις δύο μήνες. Σύμφωνα με δεδομένα για τα παγόβουνα από το Εθνικό Κέντρο Πάγου των ΗΠΑ (USNIC), το A-23A έχασε περισσότερα από 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα (140 τετραγωνικά μίλια) μεταξύ 6 Μαρτίου και 3 Μαΐου - μια περιοχή περίπου διπλάσια από το μέγεθος της Ουάσινγκτον. 

Χιλιάδες κομμάτια παγόβουνου βρίσκονται διάσπαρτα στην επιφάνεια του ωκεανού κοντά στο κύριο παγόβουνο, δημιουργώντας ένα σκηνικό που θυμίζει μια σκοτεινή έναστρη νύχτα. Αν και αυτά τα θραύσματα φαίνονται μικρά στην εικόνα, πολλά έχουν διάμετρο τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο και θα αποτελούσαν κίνδυνο για τα πλοία. 

Ένα θραύσμα, το A-23C, ήταν αρκετά μεγάλο για να ονομαστεί από το USNIC αφού αποκολλήθηκε από τη νότια πλευρά του A-23A στα μέσα Απριλίου. Τέτοια αποκόλληση παγόβουνου έχει συμβεί σε κάποιο βαθμό καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του A-23A, ακόμη και όταν περιστρεφόταν σε μια δίνη στο Πέρασμα Ντρέικ το 2024. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι το παγόβουνο γίνεται ολοένα και πιο εύθραυστο. 

Παρατηρήστε τη λωρίδα παγωμένων συντριμμιών κατά μήκος της βόρειας πλευράς του, η οποία είναι τα υπολείμματα ενός ξαφνικού συμβάντος «απώλειας άκρων» που προκλήθηκε εν μέρει από αρκετές ημέρες ζεστού, ηλιόλουστου καιρού. 

Σε γεωγραφικό πλάτος σχεδόν 55° Ν, το παγόβουνο βρίσκεται πολύ έξω από τα πιο κρύα νερά γύρω από την Ανταρκτική που βοήθησαν στη διατήρησή του από τότε που αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα Filchner το 1986. 

Η απώλεια άκρων είναι ένας από τους τρεις τύπους διάσπασης παγόβουνου που παρατηρήθηκαν από επιστήμονες χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες. Συμβαίνει όταν μικρά κομμάτια πάγου αποκολλώνται από πολλά σημεία κατά μήκος της άκρης ενός παγόβουνου, μειώνοντας την περιοχή του παγόβουνου διατηρώντας παράλληλα το γενικό του σχήμα. 

Τα παγόβουνα μπορούν επίσης να σπάσουν σε πολλά μεγάλα κομμάτια ή να διαλυθούν εντελώς. Όποιος και αν είναι ο τρόπος με τον οποίο το A-23A συνεχίζει να θρυμματίζεται, η μοίρα αυτού του παγόβουνου είναι σχεδόν βέβαιη. Περισσότερο από το 90% των παγόβουνων γύρω από την Ανταρκτική ακολουθούν μια παρόμοια διαδρομή, εισερχόμενα στο δεξιόστροφο ρεύμα του Γύρου Weddell στα ανοικτά της Ανατολικής Ανταρκτικής, κινούνται βόρεια κατά μήκος της Ανταρκτικής Χερσονήσου και διασχίζοντας το Πέρασμα Drake σε θερμότερα νερά του Νότιου Ατλαντικού. Όλα τελικά έλιωσαν ή θα λιώνουν.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Παρατηρητήριο της Γης

 Εικόνα του Παρατηρητηρίου της Γης της NASA από τη Michala Garrison, χρησιμοποιώντας δεδομένα MODIS από τα NASA EOSDIS LANCE και GIBS/Worldview. Άρθρο από την Kathryn Hansen με ερμηνεία εικόνας από τον Christopher Shuman/UMBC (συνταξιούχος).

https://earthobservatory.nasa.gov/images/154262/antarctic-iceberg-loses-its-edge

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget