Η απώλεια δασών συνδέεται με την υποβάθμιση της ποιότητας του πόσιμου νερού;
Εδώ είναι μία μελέτη που ερευνά τη δύσκολη σχέση μεταξύ του πόσιμου νερού και της υποβάθμισης του γεωπεριβάλλοντος. Αναδεικνύει τον ρόλο της απώλειας δασών για αγροκτήματα και πόλεις και πως συνδέεται με την υποβάθμιση της ποιότητας του πόσιμου νερού.
Η νέα μελέτη δημοσιεύτηκε από ερευνητές του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας και διαπιστώνει ότι η μετατροπή των δασών σε αστική ανάπτυξη ή γεωργία κοντά σε ρέματα μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην ποιότητα του νερού κατάντη, παρουσιάζοντας τόσο προβλήματα υγείας όσο και αυξάνοντας το κόστος επεξεργασίας του νερού.
Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο που ονομάζεται «Εργαλείο Αξιολόγησης Εδάφους και Νερού», οι ερευνητές χαρτογράφησαν τις τρέχουσες και τις προβλεπόμενες μελλοντικές επιπτώσεις τεσσάρων σεναρίων χρήσης γης σε 15 τοποθεσίες πρόσληψης νερού σε όλη τη λεκάνη απορροής του Middle Chattahoochee στη Τζόρτζια και την Αλαμπάμα.
Συνδυάζοντας μια σειρά από πιθανά κοινωνικοοικονομικά αποτελέσματα και μοντέλα κλιματικής αλλαγής που φτάνουν έως το 2070, οι ερευνητές εξέτασαν διάφορα πιθανά σενάρια αλλαγής χρήσης γης για να προβλέψουν τις επιπτώσεις τους στην ποιότητα του νερού. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Water .
Η Katherine Martin, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Κολλέγιο Φυσικών Πόρων του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας και συν-συγγραφέας μιας εργασίας σχετικά με τη μελέτη, δήλωσε ότι σε μοντέλα όπου η δασική κάλυψη μετατράπηκε σε άλλες χρήσεις γης, η ποιότητα του νερού υπέστη ζημιές.
«Όσον αφορά τις πτυχές της ποιότητας του νερού για τις οποίες έχουμε μακροπρόθεσμα δεδομένα, δύο από τις σημαντικότερες είναι τα επίπεδα αζώτου και η ποσότητα των ιζημάτων στο νερό. Εξετάζοντας αυτά τα δύο, σε μέρη όπου χάνουμε δασική κάλυψη, βλέπουμε και τα δύο να αυξάνονται», είπε. «Και τα δύο είναι επιζήμια για την ποιότητα του πόσιμου νερού και απαιτούν περισσότερο φιλτράρισμα».
Μέρος του προβλήματος, είπε η Μάρτιν, είναι το σχετικά υψηλό επίπεδο λιπασμάτων που χρησιμοποιείται στη γεωργία μεγάλης κλίμακας. Η αστική ανάπτυξη έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές αδιαπέραστων επιφανειών, όπου το νερό της βροχής δεν μπορεί να απορροφηθεί από το έδαφος και αντ' αυτού ρέει σε ποτάμια και ρυάκια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το νερό να μεταφέρει περισσότερα ιζήματα σε αυτές τις υδάτινες οδούς από ό,τι θα έκανε αν είχε απορροφηθεί από το έδαφος.
Περιοχή μελέτης στο μέσο Chattahoochee με την NLCD του 2011 που δείχνει τις τοποθεσίες των πηγών σημειακής ροής, του μετρητή βαθμονόμησης και των εγκαταστάσεων πρόσληψης πόσιμου νερού. Από: PLOS Water (2025).
Η αυξημένη διήθηση έχει αρκετές αλυσιδωτές επιπτώσεις, είπε η Μάρτιν. Δεν είναι μόνο δυνητικά επιβλαβής για την υδρόβια ζωή , αλλά αυξάνει επίσης το κόστος διαχείρισης μονάδων επεξεργασίας νερού . Για εγκαταστάσεις που δεν εξυπηρετούν μεγάλους πληθυσμούς, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες αυξήσεις τιμών κατά κεφαλήν που τελικά μετακυλίονται στους κατοίκους.
Αυτές οι περιοχές είναι επίσης πιο πιθανό να δουν αυξημένη ανάπτυξη, λόγω της αφθονίας ανοιχτής γης που διαθέτουν. Η μελέτη υποδηλώνει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα σημεία όπου η ανάπτυξη θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα του νερού για τους ανθρώπους που ζουν κοντά, δήλωσε η Μάρτιν.
«Η γεωργία και η αστική ανάπτυξη είναι ωφέλιμες και αυτή η μελέτη δεν λέει το αντίθετο», είπε. «Αυτό που βλέπουμε είναι ότι υπάρχουν συμβιβασμοί όταν χάνουμε δασική κάλυψη και πρέπει να ανοίξουμε τη συζήτηση σχετικά με αυτά».
Γεωδίφης με πληροφορίες από τον Joey Pitchford, Κρατικό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας
Elly T. Gay et al, Projected land use changes will cause water quality degradation at drinking water intakes across a regional watershed, PLOS Water (2025). DOI: 10.1371/journal.pwat.0000313
https://www.ncsu.edu/
https://phys.org/news/2025-05-forest-loss-farms-cities-linked.html#google_vignette
