Μισή νεράιδα και μισή μάγισσα

«Στις 15 Μαΐου 1886, η κόρη ενός γνωστού ντόπιου δικηγόρου πέθανε στο Άμχερστ της Μασαχουσέτης. Μια παράξενη γυναίκα, πάντα ντυμένη στα λευκά, που σπάνια έβγαινε από το σπίτι και που προφανώς περνούσε τις μέρες της κεντώντας, φτιάχνοντας μαρμελάδες και φροντίζοντας τον κήπο.

 Λέγεται ότι ήταν επιληπτική και ότι για αυτόν τον λόγο προτιμούσε να μην παντρευτεί. Δεν φαίνεται να είχε κάνει πολύ κόπο να ψάξει για μνηστήρες. Όχι ότι ήταν δυσάρεστη στην εμφάνιση, αντίθετα, αλλά ίσως πολύ απορροφημένη στον εαυτό της και στις σκέψεις της. 

Ποιος ξέρει, η εσωτερική της ζωή, τόσο πλούσια, σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας από τα οποία υπέφερε, έκανε μια ήσυχη μοναξιά προτιμότερη από τη μοίρα της συζύγου και μητέρας. Δεν μετακινούνταν πολύ από το σπίτι: μερικά ταξίδια στη γύρω περιοχή, μόνο για να επισκεφτεί συγγενείς. 

Με την πάροδο του χρόνου, αποσύρθηκε στον επάνω όροφο του σπιτιού του πατέρα της, χωρίς καν να βγει στην κηδεία των γονιών της. Έγινε «η κυρία ντυμένη στα λευκά», ένας παράξενος τοπικός χαρακτήρας, μισή νεράιδα και μισή μάγισσα. 

Πέθανε στα πενήντα έξι της χρόνια, πιθανώς λόγω νεφρίτιδας. Αλλά ιδού η έκπληξη: η αδελφή βρήκε, στο δωμάτιό της, εκατοντάδες φύλλα χαρτιού ραμμένα μεταξύ τους με βελόνα και κλωστή, παράξενα ποιήματα, σπασμένους στίχους, που δεν τηρούσαν καμία μετρική. Όμορφα, όμως. 

Η οικογένεια αποφάσισε να προσπαθήσει να τα εκδώσει. Ίσως να αρέσουν σε κάποιον. Άρεσαν σε πολλούς, μέχρι σήμερα ανατυπώνονται συνεχώς. 

Το όνομα της παράξενης κυρίας; Δεν σας είπα;! Το όνομά της ήταν Έμιλι Ντίκινσον- E.Dickinson.Η γεννημένη στο Amherst,  της Μασαχουσέτης: «Η ομορφιά δεν έχει αιτία:/υπάρχει. Κυνήγησέ την και εξαφανίζεται/Μην την κυνηγάς και εμφανίζεται./Μπορείς να πιάσεις τις πτυχές/του λιβαδιού όταν ο άνεμος/τυλίγει τα δάχτυλά του γύρω του;/Ο Θεός θα φροντίσει/ώστε να μην μπορείς.» (1862).

pier luigi pinna