Χωρίς όνειρα ελπίδας και υπερηφάνειας, ένας άνθρωπος θα πεθάνει...
«Χωρίς όνειρα ελπίδας και υπερηφάνειας, ένας άνθρωπος θα πεθάνει. Αν και η σάρκα του κινείται ακόμα, η καρδιά του κοιμάται στον τάφο. Χωρίς γη, ο άνθρωπος δεν ονειρεύεται ποτέ, γιατί δεν είναι ελεύθερος. Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται ένα μέρος για να ζήσουν με αξιοπρέπεια», Children of Sanchez [Παιδιά του Σάντσες].
Ο κ. Σάντσες παλεύει με την κουλτούρα της φτώχειας γύρω του. Χήρος αγρότης, φροντίζει την οικογένειά του σε μια περιθωριακή περιοχή της Πόλης του Μεξικού. Ενώ είναι σκληρά εργαζόμενος και νιώθει την υποχρέωση να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του, εξακολουθεί να είναι ένας επιθετικός, αυταρχικός άντρας και γυναικάς. Η κύρια σύγκρουσή του είναι με την κόρη του, την Κονσουέλο, ένα επαναστατικό κορίτσι που προσπαθεί να απελευθερωθεί από τον πατέρα της. Εκείνη προσπαθεί να ξεφύγει από τον ρόλο της υπάκουης κόρης και να κυνηγήσει τα δικά της όνειρα. Η Κονσουέλο αρέσκεται να μιλάει με τη γιαγιά της, η οποία τη συμβουλεύει κρυφά να βρει έναν άντρα και να παντρευτεί. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει αυτή, μια αμόρφωτη φτωχή γυναίκα, από τον πατέρα της...
Όπως πάντα, ο θάνατος φαίνεται να μην περιμένει. Η παιδική ηλικία φεύγει, χάνεται μπροστά στα μάτια μας.
Ο απόλυτος μάγος της τρομπέτας του φλίγκελχορν που βοήθησε στη δημιουργία του είδους που είναι γνωστό ως «smooth jazz», έφυγε από κοντά μας.
«Δυσκολεύομαι πολύ να συνθέσω όταν δεν παίζω. Η παύση για την οποία μιλήσατε έγινε το 1998. Ήμουν κάπως μουδιασμένος από το να είμαι έξω στο δρόμο κάθε βράδυ. Έπρεπε να σταματήσω επειδή ήμουν συναισθηματικά και σωματικά εξαντλημένος» είχε πει ο Ιταλο αμερικάνος από το Rochester της Νέας Υόρκης μουσικός και συνθέτης.
«Κάθε παιδί ανήκει στην οικογένεια της ανθρωπότητας .Τα παιδιά είναι ο καρπός όλης της ανθρωπότητας Αφήστε τα να νιώσουν την αγάπη όλης της ανθρώπινης φυλής. Αγγίξτε τα με τη ζεστασιά, τη δύναμη αυτής της αγκαλιάς. Δώστε μου αγάπη και κατανόηση, θα ευδοκιμήσω. Καθώς τα παιδιά μου μεγαλώνουν, τα όνειρά μου ζωντανεύουν .Όσοι ακούν τις κραυγές των παιδιών, ο Θεός θα τα ευλογήσει... Θα ακούω πάντα τα παιδιά του Σάντσεθ» ,Children of Sanchez.
Η μουσική σου έφερε χαρά, ψυχή και ζεστασιά σε γενιές. Σε ευχαριστούμε για τις μελωδίες που μας έκαναν όλους να νιώσουμε τόσο καλά- Feels So Good...
Καλό ταξίδι τρομπετίστα Chuck Mangione [1940-2025]...
Γεωδίφης