Δεν θα ζήσεις ποτέ την ίδια στιγμή δύο φορές...
.jpg)
Μόλις ατόνησε το αιφνίδιο κούνημα των 20 δευτερολέπτων, πετάχτηκα από το κρεβάτι, κινήθηκα ζαλισμένος στο γραφείο, όπου άρπαξα το σημειωματάριο με το μολύβι και άρχισα να γράφω για τον αέρα, το νερό, το έδαφος, τον τόπο, τους ανθρώπους , το φυσικό φαινόμενο όπως θα έκανε ένας απόγονος των Κώων Ασκληπιάδων.
Το «Ημερολόγιο Ενός Προαναγγελθέντος Σεισμού», αφιερωμένο στα δυο νέα παιδιά που χάθηκαν την αποφράδα στιγμή ακολούθησε μια δεύτερη, πιο προσεγμένη έκδοση που περιέχει το αύριο και τις μελλοντικές διαθέσεις της ζώνης διάρρηξης του Κεραμεικού.
Προτίμησα να τα δώσω ελεύθερα σε όλους χωρίς αμοιβή όπως είθισται για να μην καταλήξουν στο ράφι μιας αφιλόξενης βιβλιοθήκης, κυρίως για να μην τυπωθεί ποτέ, αν και μπορούσα, από κανένα φορέα που ακόμη μέχρι σήμερα δεν έχει τιμήσει τους αδικοχαμένους νέους.Τελικά η επιλογή, ηθικά με δικαίωσε, αφού ξεφορτώθηκε ψηφιακά σε εκατοντάδες, χιλιάδες υπολογιστές, ταμπλέτες και κινητά...
«Ακόμη και η πιο απρόσμενη, ύπουλη στιγμή θα βρει την ισορροπία της». Ήταν αυτό που ήθελα να μεταδώσω μέσα από το βιβλίο μου σε όσους είχαν απελπιστεί από το συνεχόμενο σείσιμο και τα καμώματα του άξεστου, γκροτέσκου Εγκέλαδου.
Τελικά το ανισόρροπο περιβάλλον, ισορρόπησε μέχρι την επόμενη ανισορροπία του.
Έχουν περάσει 8 χρόνια και η αναπάντεχη στιγμή εξακολουθεί να είναι χαραγμένη στη σκέψη, στις καρδιές όσων τη βίωσαν. Η μνήμη αδυνατεί να τη διαγράψει, καλά κάνει γιατί τίποτα δεν έχει τελειώσει και μπορεί να επιστρέψει ξανά χωρίς καμία προειδοποίηση.
Κάθε στιγμή διαδέχεται την άλλη, σαν χάντρα σε ένα σπάγκο, και μόλις φύγει λένε ότι χάνεται για πάντα. Όμως όλες οι στιγμές δεν είναι οι ίδιες.
Η ζωή δεν είναι λεπτά, μέρες ή χρόνια, αλλά στιγμές όπως αυτή που έζησες λίγο πριν ξεκινήσει το πρωί της 21ης Ιουλίου, και που ήξερες ότι η επόμενη θα ήταν γεμάτη σε μπελάδες. Η στιγμή εκείνη στέκεται στο κλαδί του χρόνου το ίδιο ακόμα και σήμερα.
Έσεισε το έδαφος, θρυμμάτισε τη γη, δοκίμασε τις κατασκευές και τα ανθρώπινα όρια μας. Στο τέλος έσβησε, χάθηκε αφού πήρε δύο συνανθρώπους μας μαζί της.
«Όλοι οι σεισμοί και οι καταστροφές είναι προειδοποιήσεις ότι υπάρχει υπερβολική διαφθορά στον κόσμο» είχε πει ο Αριστοτέλης. Ναι, διέφθειρε τον κόσμο των αξιών και των προτεραιοτήτων μας. Μετακίνησε βουνά αλλά η έκταση της ζημιάς που προκάλεσε ήταν ένα μάθημα για όλους, τις αδυναμίες , τη στάση και τον σχεδιασμό μας.
Η γη, που από την παιδική μας ηλικία θεωρούνταν το είδος της στερεότητας, ταλαντευόταν σαν μια λεπτή κρούστα κάτω από τα πόδια μας· και βλέποντας τα κοπιαστικά έργα των προγόνων μας να ανατρέπονται σε μια στιγμή, νιώσαμε ταπεινωτικά την ψευδαίσθηση που κυβερνά τη λογική μας.
Μας υπενθύμισε ότι η φύση έχει το δικό της χρονόμετρο, δεν χτυπά απροειδοποίητα αλλά έχει ένα σχέδιο, πες το θεϊκό, που δεν συμβαδίζει με την καθημερινότητά και τα γρανάζια του κεφαλιού μας.
Μόλις λίγα μόνο δευτερόλεπτα, είναι αρκετά να αφήσουν πίσω τους θύματα και ανυπολόγιστες ζημιές.Όμως οι σεισμοί δεν είναι ύπουλοι φονιάδες αλλά φυσικές διεργασίες. Αυτοί μας έφεραν στη ζωή και αυτοί διατηρούν τη ζωή στη Γη. Παρόλο που δεν μπορούν να προληφθούν, η σύγχρονη επιστήμη παρέχει εργαλεία για τη μείωση των ζημιών τους. Μπορεί πλέον να προσδιορίσει, με σημαντική ακρίβεια, πού είναι πιθανό να συμβούν και τι κακό θα φέρουν. Η σεισμολογία έχει βοηθήσει στις τεχνικές σχεδιασμού και κατασκευής, ώστε τα κτίρια και άλλες κατασκευές να μπορούν να επιβιώσουν από τις τεράστιες δυνάμεις τους.
Τελικά ο σεισμός της 21ης Ιουλίου δεν προκλήθηκε επειδή ο άνεμος πιάστηκε από τη μετατοπιζόμενη από δονήσεις γη όπως είχε πει ο Επίκουρος, αλλά από ένα ενεργό ρήγμα που έχει σπάσει χιλιάδες στιγμές κατά τη διάρκεια της ιστορίας του και θα εξακολουθεί να το κάνει χωρίς καμία δικιά μας συγκατάθεση στο μέλλον.
Τελικά η μικρή σε διάρκεια στιγμή μας θύμισε άλλη μια φορά ότι περπατάμε πάνω στον φλοιό μιας ημιτελούς, κατά ευφημισμό σταθερής, γης.
Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από εκείνη τη στιγμή: «Φύλαξε καλά τις ελεύθερες στιγμές σου. Είναι σαν άκοπα διαμάντια. Πέταξέ τα και η αξία τους δεν θα γίνει ποτέ γνωστή. Βελτίωσέ τα και θα γίνουν τα πιο λαμπρά πετράδια σε μια χρήσιμη ζωή», όπως είχε πει ο Ralph Waldo Emerson, ένας υποστηρικτής των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που παρέμεινε καχύποπτος απέναντι στις μεταρρυθμίσεις και τους μεταρρυθμιστές.
Γεωδίφης
Ημερολόγιο Ενός Προαναγγελθέντος Σεισμού
Πέντε χρόνια μετά:«Ημερολόγιο Ενός Προαναγγελθέντος Σεισμού», Β΄Έκδοση [2017-2022]