Μία μεγάλη στιγμή στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων δεν αφορά τη νίκη
Η αξέχαστη ιστορία του δρομέα των 400 μέτρων της Μεγάλης Βρετανίας Ντέρεκ Ρέντμοντ, του οποίου ο μηριαίος έσπασε κατά τη διάρκεια του αγώνα του, αλλά ήταν αποφασισμένος να τερματίσει τον αγώνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.
Ο Ντέρεκ Άντονι Ρέντμοντ δεν κέρδισε μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Στην πραγματικότητα, ο δρομέας των 400 μέτρων δεν κατάφερε να περάσει καν από τον ημιτελικό. Αλλά ήταν η αποφασιστικότητά του να τελειώσει που θα ζει για πάντα στο μυαλό εκατομμυρίων.
Ο τραυματισμός ανάγκασε τον Βρετανό να αποσυρθεί από τους Αγώνες της Σεούλ του 1988, μόλις δέκα λεπτά πριν από την έναρξη των 400 μέτρων, έτσι ο Ρέντμοντ ένιωσε ότι είχε τα πάντα να αποδείξει στη Βαρκελώνη τέσσερα χρόνια αργότερα. Όχι στους συνομηλίκους του, δηλαδή αλλά, όπως παραδέχτηκε αργότερα, στον εαυτό του.
Ο Ρέντμοντ ήθελε ένα μετάλλιο όποιο κι αν ήταν το χρώμα του και ξεκίνησε καλά, προκρίθηκε στα ημιτελικά σημειώνοντας τον ταχύτερο χρόνο.Καθώς το όπλο σηματοδοτούσε την έναρξη του ημιτελικού του, ο Ρέντμοντ άρχισε με καλή ταχύτητα στα πρώτα του 250 μέτρα. Σε εκείνο το σημείο έσπασε ο δεξιός του μηρός.
Ο κάποτε κάτοχος του ρεκόρ των 400 μέτρων σηκώθηκε απότομα .Αυτό που ακολούθησε, ωστόσο, είναι μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων.
Ο Ρέντμοντ στάθηκε ξανά στα πόδια του και προσπάθησε να τελειώσει τον αγώνα. Σε μια πράξη αληθινού θάρρους ενάντια στις αντιξοότητες, ο Ρέντμοντ μπορούσε να πηδήξει μόνο με το ένα πόδι προς τη γραμμή του τερματισμού. Ο πόνος χαράχτηκε στο πρόσωπό του καθώς κάθε βήμα γινόταν πιο οδυνηρό από το προηγούμενο, ο Ρέντμοντ δεν τα παρατούσε.
Είχε υποσχεθεί στον εαυτό του και στον πατέρα του ότι θα τελείωνε τον αγώνα «ό,τι κι αν γίνει» και θα κρατούσε αυτή την υπόσχεση. Στα μισά του δρόμου μέχρι τη γραμμή τερματισμού με το ένα πόδι και κλαίγοντας από απόγνωση, ο Ντέρεκ ενώθηκε από τον πατέρα του Τζιμ. Η στιγμή που ο Ρέντμοντ διέσχισε τη γραμμή του τερματισμού ξεσήκωσε 65000 θεατές σε όρθιους χειροκροτητές, πολλοί επίσης δακρυσμένοι.
Λίγοι θυμούνται ότι ο Steve Lewis από τις ΗΠΑ κέρδισε τον ημιτελικό με χρόνο 44.50. Αλλά κανείς που το είδε δεν θα ξεχάσει ποτέ το θάρρος του Ντέρεκ Ρέντμοντ την ημέρα που καθόρισε την ουσία του ανθρώπινου και Ολυμπιακού πνεύματος.
Γεωδίφης
Μάθετε περισσότερα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992:
Αναρτήσεις
