Τροπή θερινή, ισονύκτια
Καλή εαρινή ισημερία!
Η μέρα και η νύχτα είναι περίπου ίσες σήμερα, όπως κάθε μέρα σε έναν παλιρροιακά κλειδωμένο εξωπλανήτη. Εκεί που συναντώνται οι πλευρές ονομάζεται τερματιστής, και είναι σαν το λυκόφως στη Γη – ούτε μέρα ούτε νύχτα, αλλά κάτι ενδιάμεσο.Κανένα ξαφνικό, αιχμηρό όριο δεν σηματοδοτεί το πέρασμα της ημέρας στη νύχτα. Αντίθετα, η γραμμή σκιάς ή ο τερματιστής είναι διάχυτος και δείχνει τη σταδιακή μετάβαση στο σκοτάδι που βιώνουμε στη Γη ως λυκόφως. Για έναν παλιρροϊκά κλειδωμένο πλανήτη δεν υπάρχει μέρα ή νύχτα, μόνο παγωμένο σκοτάδι από τη μια πλευρά και καμένο συνεχές ηλιακό φως από την άλλη [ΝΑΣΑ].
«linea solstitialis, [ἰσημερινή], linea aequinoctialis [τροπὴ θερινή]». Ηλιακό ωρολόγιο. Πλάκα από λευκό μάρμαρο, σπασμένη αριστερά. [Κως, Κάστρο], 3ος/4ος αιώνας μ.Χ.
Μια σημαντική γιορτή για την αρχαία Κω και τα Απολλώνια, Δημήτρια και Διονύσια ιδρύματα της συνέβαινε κάθε χρονιά αυτή την περίοδο.
Σήμερα στις 20 Μαρτίου 2024, 5:06 π.μ ξεκίνησε η άνοιξη, aequinoctium, από το λατινικό aequus (ίσο) και nox (νύχτα).
Τα αρχαία ελληνικά ημερολόγια είχαν την αρχή του έτους είτε στη φθινοπωρινή είτε στην εαρινή ισημερία και μερικά στα ηλιοστάσια. Ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων προβλέπει τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια.
Από τους πιο μεγάλους μελετητες των ισημεριών και των ηλιοστασίων ήταν ο Ποσειδώνιος ο Ρόδιος, έζησε τον 2ο-1ο αιώνα π.Χ.
Οι αρχαίοι Κώοι, διοργάνωσαν φεστιβάλ προς τιμήν του γεγονότος. Oι πρόγονοί μας αγρότες γνώριζαν καλά αυτό το φαινόμενο. Είχαν μία σειρά από παραδοσιακές γιορτές συγκομιδής την ημερομηνία των ισημεριών. Τελούνταν στους αρχαίους ναούς της Δήμητρας στην Κέφαλο, στον Κάμπο και στην Κω.
Η Δήμητρα και η Περσεφόνη στην γοητευτική ιστορία τους περιγράφεται η αστρονομική εποχή της κίνησης της Γης γύρω από τον Ήλιο.Με την Περσεφόνη, την οποία είχε κλέψει ο Άδης, ο θεός του Κάτω Κόσμου, που πιστεύεται ότι έλκονταν πίσω σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο κάθε φθινοπωρινή ισημερία.Ομοίως, βγαίνει από τη γη στην ανθοφορία των λουλουδιών και στον ζεστό ήλιο κάθε ανοιξιάτικη ισημερία, ξαναβρίσκοντας τη μητέρα της Δήμητρα για τις μεγάλες μέρες του καλοκαιριού.
Οι αρχαίοι πρόγονοι μας γνώριζαν, ότι η επιστροφή από το σκοτάδι στο φως δεν είναι μόνιμη και ότι η άνοιξη θα έρθει ξανά, όπως κάθε καλό επιστρέφει στη Μητέρα Γη.
Όταν ο Ιούλιος Καίσαρας καθιέρωσε το Ιουλιανό ημερολόγιο το 45 π.Χ., όρισε την 25 Μαρτίου ως ημερομηνία της εαρινής ισημερίας, αυτή ήταν ήδη η ημέρα έναρξης του έτους στο περσικό και το ινδικό ημερολόγιο.
Την ημέρα της ισημερίας, η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου ίση διάρκεια σε όλο τον πλανήτη. Δεν είναι ακριβώς ίσοι, ωστόσο, λόγω του γωνιακού μεγέθους του Ήλιου, της ατμοσφαιρικής διάθλασης και της ταχέως μεταβαλλόμενης διάρκειας της ημέρας που εμφανίζεται στα περισσότερα γεωγραφικά πλάτη γύρω από τις ισημερίες. Πολύ πριν συλλάβουν αυτή την ισότητα, οι πρωτόγονοι ισημερινοί πολιτισμοί σημείωσαν την ημέρα που ο Ήλιος ανατέλλει προς ανατολή και δύει προς τη δύση, και πράγματι αυτό συμβαίνει την ημέρα που βρίσκεται πλησιέστερα στο αστρονομικά καθορισμένο γεγονός. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με ένα σωστά κατασκευασμένο και ευθυγραμμισμένο ηλιακό ρολόι, η διάρκεια της ημέρας είναι 12 ώρες.
Ο Πάπας ήθελε να συνεχίσει να συμμορφώνεται με τα διατάγματα της Συνόδου της Νίκαιας το 325 μ.Χ σχετικά με την ημερομηνία του Πάσχα, πράγμα που σημαίνει ότι ήθελε να μετακινήσει την εαρινή ισημερία στην ημερομηνία κατά την οποία έπεσε εκείνη την εποχή στις 21 Μαρτίου.Η ημέρα που καταλογίστηκε σε αυτό στο πασχαλινό τραπέζι του Ιουλιανού ημερολογίου και για να το διατηρήσει περίπου σε αυτήν την ημερομηνία στο μέλλον, πέτυχε μειώνοντας τον αριθμό των δίσεκτων ετών από 100 σε 97 κάθε 400 έτη. Ως εκ τούτου το ηλιακό ρολόι στο Κάστρο της Κω είναι από αυτή την ιστορική περίοδο και είναι πολύ σημαντικό.Είναι του 300 μ.Χ από την εαρινή ισημερία που συνέβη περίπου στις 21 Μαρτίου.
Ισημερία εαρινή
Οι ισημερίες σηματοδοτούν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου.Τα ηλιοστάσια ξεκινούν το καλοκαίρι και τον χειμώνα.
«Iσημερία ἐαρινή», Αριστοτέλης, Μετεωρολογικά.
Οι αστρονομικές εποχές εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο η Γη κινείται γύρω από τον ήλιο.
Δεν είναι μόνο μια μέρα ίσης νύχτας [aequus-nox] και ημέρας, αλλά και μια ημέρα που ο ήλιος ανατέλλει ακριβώς προς την ανατολή και δύει προς τη δύση.
Σε πολλούς πολιτισμούς, αυτή η ισημερία του Μαρτίου θεωρείται η πρώτη μέρα μιας εποχής, συνήθως η άνοιξη στο βόρειο ημισφαίριο της Γης και το φθινόπωρο στο νότο.
Όμως η εαρινή ισημερία είναι εδώ.Τι σημαίνει αυτό;
Σηματοδοτεί την έναρξη της ανοιξιάτικης περιόδου για το βόρειο ημισφαίριο. Τι σημαίνει όμως αυτό στην πραγματικότητα και πώς χωρίζουμε το έτος χρησιμοποιώντας την τροχιά της Γης;
Ισημερία;
Καθώς η Γη ταξιδεύει γύρω από τον ήλιο, το κάνει υπό γωνία. Για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, ο άξονας της Γης έχει κλίση είτε προς ή μακριά από τον ήλιο. Αυτό σημαίνει ότι η θερμότητα και το φως του ήλιου πέφτουν άνισα στο βόρειο και στο νότιο μισό του πλανήτη.
Κατά τη διάρκεια της ισημερίας, ο άξονας της Γης και η τροχιά της ευθυγραμμίζονται έτσι ώστε και τα δύο ημισφαίρια να λαμβάνουν ίση ποσότητα ηλιακού φωτός. Η λέξη ισημερία στα λατινικά προέρχεται από δύο λέξεις που σημαίνουν ίσος και νύχτα. Αυτό συμβαίνει επειδή την ισημερία, η μέρα και η νύχτα διαρκούν σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα- αν και κάποια μπορεί να πάρει μερικά επιπλέον λεπτά, ανάλογα με το πού βρίσκεστε στον πλανήτη.