Ο Πληγωμένος Γαλάτης

Ο Πληγωμένος Γαλάτης, ένα αριστούργημα της αρχαιότητας. Ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνικού πρωτοτύπου.

Οι Γαλάτες («γαλακτόδερμοι»), όπως τους αποκαλούσαν οι Έλληνες, είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στην ελληνιστική τέχνη των αγαλμάτων, ιδιαίτερα στη σχολή της Περγάμου.

Μετά την εκστρατεία τους στην ηπειρωτική Ελλάδα στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ., οι Γαλάτες πέρασαν στη Μικρά Ασία όπου εγκαταστάθηκαν γύρω από την Άγκυρα. 

Αν κάποιοι έβαζαν τους εαυτούς τους στην υπηρεσία των ελληνιστικών ηγεμόνων, δεν θα σταματούσαν να διεξάγουν πόλεμο κατά των γειτόνων τους μέχρι τη ρωμαϊκή κατάκτηση.

Οι Γαλάτες (Λατινικά: Galli· Αρχαία Ελληνικά: Γαλάται, ) ήταν μια ομάδα Κελτικών λαών της ηπειρωτικής Ευρώπης κατά την Εποχή του Σιδήρου και τη Ρωμαϊκή περίοδο (περίπου 5ος αιώνας π.Χ. έως 5ος αιώνας μ.Χ.).

Το 279/278 π.Χ., πιθανώς το φθινόπωρο ή το χειμώνα, οι Γαλάτες εισέβαλαν στην Ελλάδα. Αφού κατατρόπωσαν τον ελληνικό στρατό στις Θερμοπύλες και κατέστρεψαν την Αιτωλία, έφτασαν στους Δελφούς και νικήθηκαν από τους Έλληνες με την υποτιθέμενη βοήθεια των θεών.

Μέχρι το 51 π.Χ., όλη η Γαλατία είχε κατακτηθεί από τη Ρώμη και οι Γαλατικοί πόλεμοι έλαβαν τέλος. Αυτή ήταν μια σημαντική νίκη για τον Ιούλιο Καίσαρα και τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Οι Γαλατικοί Πόλεμοι διήρκεσαν σχεδόν μια δεκαετία, περιλάμβαναν περίπου 300 ξεχωριστές μάχες, με την κατάληψη πάνω από 800 οικισμών από τη Ρώμη.

 

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Μουσείο του Λούβρου