Η αναμονή του απροσδόκητου

Ένα προειδοποιητικό σημάδι ακραίας ζέστης στο Εθνικό Πάρκο της Κοιλάδας του Θανάτου στην Καλιφόρνια μπορεί να χρησιμεύσει ως προάγγελος για το μελλοντικό μας κλίμα.  Από: m01229/Flickr .

Η αναμονή του απροσδόκητου θα μπορούσε να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για τα ακραία κλίματα που μπορεί να έρθουν.

Ένα νέο έγγραφο υποστηρίζει ότι η πολύ μικρή εξέταση γεγονότων υψηλού αντίκτυπου και χαμηλής πιθανότητας μας έχει αφήσει απροετοίμαστους για τα χειρότερα της κλιματικής αλλαγής.

Ο Βορειοδυτικός Ειρηνικός των ΗΠΑ γνώρισε ένα άνευ προηγουμένου κύμα καύσωνα το καλοκαίρι του 2021, με πολλές τοποθεσίες στην περιοχή να σπάνε τα ρεκόρ μέγιστης θερμοκρασίας όλων των εποχών κατά περισσότερο από 9℉ (5℃). Αν και τα καιρικά μοντέλα προέβλεπαν τις θερμότερες από το μέσο όρο συνθήκες εκείνο το καλοκαίρι, οι ακραίες θερμοκρασίες ξάφνιασαν την κοινότητα της κλιματικής επιστήμης . Τον περασμένο χρόνο, το ίδιο συνέβησαν με τις καταστροφικές, θανατηφόρες πλημμύρες σε μέρη όπως η Λιβύη και η Κίνα και οι πυρκαγιές που έσπασαν ρεκόρ στον Καναδά.

Η συλλογική μας απροετοιμασία για τέτοια ακραία κλιματικά φαινόμενα θα πρέπει να αποτελεί αιτία ανησυχίας, υποστηρίζουν οι Sherwood et al . Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η εξάρτηση σε μοντέλα που δεν λαμβάνουν υπόψη αρκετούς σχετικούς παράγοντες και η τάση προς τη γραμμική σκέψη έχουν περιορίσει τις αντιλήψεις για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.

Κεντρική θέση στο επιχείρημά τους είναι η ιδέα ότι η κοινωνία επικεντρώνεται υπερβολικά στις αναμενόμενες σταδιακές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και δεν επαρκεί σε περιστατικά υψηλού αντίκτυπου, χαμηλής πιθανότητας και οριακά σημεία - αλλαγές καθεστώτος στις οποίες τα συστήματα μπορούν να αλλάξουν γρήγορα και μη αναστρέψιμα. Οι συγγραφείς προτείνουν ότι ως αποτέλεσμα, παραβλέπουμε κρίσιμες δυνατότητες στις προσπάθειές μας να προσαρμοστούμε και να σταθμίσουμε τις επιλογές μετριασμού για ένα πιο ζεστό μέλλον.

Οι συγγραφείς σκιαγραφούν δύο ερωτήματα που πρέπει να εξετάσουν οι επιστήμονες του κλίματος. Πρώτον, ποιοι είναι οι κίνδυνοι υψηλού αντίκτυπου, χαμηλής πιθανότητας και οι μη αναστρέψιμες αλλαγές για τις οποίες πρέπει να ανησυχεί η κοινωνία και πώς μπορούν να μετρηθούν και να κοινοποιηθούν οι κίνδυνοι τους; Δεύτερον, πώς μπορούν οι επιστήμονες να εντοπίσουν εφικτές και ασφαλείς οδούς για ένα μελλοντικό κλίμα που να ανταποκρίνεται επίσης στις ανθρώπινες ανάγκες;

Για να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα, οι επιστήμονες του κλίματος πρέπει να εξετάσουν ένα ευρύτερο φάσμα κινδύνων από ότι έχουν συμβατικά, εξετάζοντας πώς αυτοί οι κίνδυνοι επηρεάζουν όχι μόνο το κλίμα αλλά και την κοινωνία και την ευρύτερη βιόσφαιρα. Αυτή η προσπάθεια πιθανότατα θα περιλαμβάνει εργασία σε διάφορους κλάδους και χρήση νέων προσεγγίσεων μοντελοποίησης που αντιπροσωπεύουν καλύτερα σημεία αιχμής, γεγονότα χαμηλής πιθανότητας και άλλες πτυχές φυσικών και ανθρώπινων συστημάτων σε σύγκριση με τις τρέχουσες προσεγγίσεις. 

Οι συγγραφείς τονίζουν επίσης ότι η σαφής επικοινωνία θα είναι ζωτικής σημασίας για τη μετάδοση των κλιματικών κινδύνων στο κοινό και τον συντονισμό μεταξύ των επιστημονικών κλάδων. 

Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα eos.org

περισσότερα,

Earth’s Future, https://doi.org/10.1029/2023EF004297, 2024)

Sidder, A. (2024), Expecting the unexpected could help us prepare for climate extremes, Eos, 105, https://doi.org/10.1029/2024EO240245. Published on 12 June 2024.

https://eos.org/research-spotlights/expecting-the-unexpected-could-help-us-prepare-for-climate-extremes