Οι φωνές της πέτρας...

Υπάρχει ένα σημείο, σε κάθε κίονα, όπου ο κορμός σταματά να είναι καθαρή δύναμη και γίνεται γλώσσα. Είναι το κιονόκρανο: ένα μικρό θέατρο μορφών που αφηγείται την ιστορία πόλεων, λατρειών, αυτοκρατοριών. 

Κοιτάζοντάς το, ακούει κανείς τη φωνή της πέτρας:

Δωρική - Μιλάει χαμηλά και σταθερά: διογκωμένος εχίνος και τετράγωνος άβακας, χωρίς βάση. Είναι η αυστηρή γραμματική των αρχαϊκών ναών: βαρύτητα, μέτρο, τάξη. 

Ιωνική -Ένας κομψός ψίθυρος από κυρτωμένους κυλίνδρους, μια διαμορφωμένη βάση και έναν ρευστό ρυθμό. Η αρχιτεκτονική γίνεται χειρονομία, πόλη και θάλασσα σε διάλογο. 

Κορινθιακή-Ένας γλυπτός κήπος: άκανθος, φως και σκιά. Γεννημένο αργά στην Ελλάδα, θριαμβεύει στη Ρώμη με πλούσια σκηνογραφία. 

Τοσκάνικη - Ρωμαϊκή νηφαλιότητα: μαλακωμένη δωρική, απλή βάση, συχνά λείος άξονας. Πειθαρχημένη αντοχή για γέφυρες, στρατώνες, δημόσια έργα. 

Σύνθετη - Η αυτοκρατορική σύνθεση: Ιωνικοί έλικες συνυφασμένοι με κορινθιακή άκανθο. Λαμπρότητα και δύναμη για θριαμβευτικές αψίδες και φόρουμ. 

Όταν σταματάτε μπροστά σε μια κιονοστοιχία, ακούστε τις φωνές από έλικες και ένα αυστηρό προφίλ.Δωρική/τοσκάνικη; μαλακοί κύλινδροι-Ιωνική πλούσια άκανθος- Κορινθιακή κύλινδροι και άκανθος- Συνδιαστική, σύνθετη,  έτσι οι εποχές, η μία πάνω στην άλλη, συνεχίζουν να μιλάνε μεταξύ τους. 

The Archaeologist

https://www.facebook.com/anticaeviae/posts/pfbid02f3GTKoTGwvGQiXDCAHU4oTewZP46pkRJpZXrAZnaVRFRMhtHrrA2EkSsMsVsFDjjl