Το βάραθρο του Αμανιού και οι ιστορίες του
Το βάραθρο δηλαδή το βαθύ, απόκρημνο χάσμα γης, χαράδρα, γκρεμός στο Αμανιού.
Το Βάραθρον για τους αρχαίους ήταν τάφρος, ή χαράδρα όπου ρίχνονταν οι καταδικασθέντες σε θάνατο στην αρχαία Ελλάδα. Αντιστοιχούσε με τον Καιάδα της Λακεδαίμονας, φτάνοντας, μάλιστα να συγχέεται με αυτό πολλά άλλα. Κάτι ανάλογο πρέπει να είχε λειτουργήσει στο αρχαίο Αμανιού κοντά στο Ελευσίνιο. Δεν αποκλείεται να πετούσαν καταδικασμένους στην προ του 411 π.Χ περίοδο.
Αυτή είναι η Σχίστρια στις Αγρέλλες του Αμανιού.Σωστά παρατήρησε η Μ.Π στις Παλιές Φωτογραφίες της Κω, πρόκειται για ρήγμα που ενεργοποίηθηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια.
Η σχισμή παραμένει από την τότε δραστηριοποίηση του. Ο Δ.Π διαμαρτύρεται, γιατί δεν μπορεί να βλέπει τον Ψωριάρη. Όμως φίλοι μου ζήτησαν να τους πω γιατί είναι θρυλικός ο Ψωριάρης και η ευρύτερη περιοχή του.
Οι ντόπιοι έχουν ιστορίες να διηγηθούν για τη Σχίστρια. Μία από αυτές λέει ότι οι ντόπιοι πέταξαν εκεί μέσα Γερμανούς στην εποχή του πολέμου. Όταν την επισκέφθηκα μαζί με τον Γιάννη Κασσιώτη και τον Μάνο Μαστρογιώργη και μπήκα μέσα σε αυτή είδα οστά από αιγοπρόβατα. Έχει βάθος η σχισμή , την κατέβηκαν και τη χαρτογράφησαν στο μεγαλύτερο μέρος της σπηλαιολόγοι από τη δεκαετία του '80. Από τότε έχει μείνει χωρίς νέες ιστορίες και έρευνες.
Μία ακόμη άκουσα πρόσφατα από ένα καλό φίλο για την εμπειρία του που έζησε τη δεκαετία του '50, μικρός όταν πήγαινε ακόμη στο σχολείο. Μαζί με δύο άλλους φίλους έφυγε από το σπίτι του και για κακή του τύχη έτυχε να πέσει μέσα στη Σχίστρια χωρίς να χτυπήσει ιδιαίτερα όπου έμεινε για ένα ολόκληρο βράδυ. Οι άλλοι δύο φίλοι του φοβούμενοι τις συνέπειες δεν είπαν τίποτα στους γονείς τους με αποτέλεσμα ο μικρός Δημήτρης να μείνει όλο το βράδυ στο χάσμα της γης. Ο πατέρας του Δημήτρη βλέποντας ότι ο γιος του δεν είχε επιστρέψει άρχισε να τον ψάχνει με άλλους συγχωριανούς του. Τελικά δεν μπόρεσαν να τον βρουν. Ωστόσο, ο Δημήτρης διατήρησε την ψυχραιμία του ακόμη και όταν είδε ότι δεν έφθανε καμία βοήθεια.Την επόμενη μέρα στηριζόμενος στις δυνάμεις του μπόρεσε να βγει από το χάσμα και να επιστρέψει το σπίτι του.
Το Ρήγμα Σχίστρια στο Αμανιού σύμφωνα με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία διακρίνεται για το επιφανειακό κάθετο άνοιγμα τουλάχιστον 15μ.
Ο βράχος είναι φτιαγμένος από ασβεστόλιθο ηλικίας εκατομμυρίων ετών. Το σπάσιμο έγινε μεταγενέστερα, από μια πρώτη ματιά εκτιμώ την 3η χιλιετία π.Χ. Υπήρχε όταν γίνονταν οι αρχαίες τελετές στο ιερό της Δήμητρας.
Πρόκειται για τοποθεσία της Κω όπου η ενεργός τεκτονική συναντά έναν χώρο λατρείας των Ελευσίνιων Θεών.Το 1929, οι αρχαιολογικές ανασκαφές υπό την επίβλεψη του L.Laurenzi στην τοποθεσία Κυπαρίσσι, δυτικά από τον λόφο Ψωριάρη, φέρνουν στο φως το Ελευσίνιο ή Δαμάτριο.
Γεωδίφης
Πηγές:
1. Παιδί της Ρέας
2. Παλιές φωτογραφίες της Κω/φβ
3. Προφορικές μαρτυρίες Γιάννη Κασσιώτη, Δημήτρη Βοναπάρτη και Μάνου Μαστρογιώργη
4.Ρήγμα Δαμάτριο [Ελευσίνιο], Αμανιού
https://geogeodifhs.blogspot.com/2019/10/blog-post_39.html
5.Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία
6.Ρήγμα Δαμάτριο,έναν αιώνα πριν
https://geogeodifhs.blogspot.com/2019/08/blog-post_28.html
7.Η ιστορία του Αμανιού