Το βάραθρο της γης του Αμανιού
Το βάραθρο δηλαδή το βαθύ, απόκρημνο χάσμα γης, χαράδρα, γκρεμός στο Αμανιού.
Το Βάραθρον για τους αρχαίους ήταν τάφρος, ή χαράδρα όπου ρίχνονταν οι καταδικασθέντες σε θάνατο στην αρχαία Ελλάδα. Αντιστοιχούσε με τον Καιάδα της Λακεδαίμονας, φτάνοντας, μάλιστα να συγχέεται με αυτό πολλά άλλα. Κάτι ανάλογο πρέπει να είχε λειτουργήσει στο αρχαίο Αμανιού κοντά στο Ελευσίνιο. Δεν αποκλείεται να πετούσαν καταδικασμένους στην προ του 411 π.Χ περίοδο.
Αυτή είναι η Σχίστρια στις Αγρέλλες του Αμανιού.Σωστά παρατήρησε η Μ.Π στις Παλιές Φωτογραφίες της Κω, πρόκειται για ρήγμα που ενεργοποίηθηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια.
Η σχισμή παραμένει από την τότε δραστηριοποίηση του. Ο Δ.Π διαμαρτύρεται, γιατί δεν μπορεί να βλέπει τον Ψωριάρη. Ομως φίλοι μου ζήτησαν να τους πω γιατί είναι θρυλικός ο Ψωριάρης και η ευρύτερη περιοχή του.
Οι ντόπιοι έχουν ιστορίες να διηγηθούν για την Σχίστρια. Μία από αυτές λέει ότι οι ντόπιοι πέταξαν εκεί μέσα Γερμανούς στην εποχή του πολέμου. Όταν την επισκέφθηκα μαζί με τον Γιάννη Κασσιώτη και τον Μάνο Μαστρογιώργη και μπήκα μέσα σε αυτή είδα οστά από αιγοπρόβατα. Έχει βάθος η σχισμή , την κατέβηκαν και την χαρτογράφησαν στο μεγαλύτερο μέρος της σπηλαιολόγοι από τη δεκαετία του '80. Από τότε έχει μείνει χωρίς νέες ιστορίες και έρευνες.
Το Ρήγμα Σχίστρια στο Αμανιού σύμφωνα με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία διακρίνεται για το επιφανειακό κάθετο άνοιγμα τουλάχιστον 15μ.
Ο βράχος είναι φτιαγμένος από ασβεστόλιθο ηλικίας εκατομμυρίων ετών. Το σπάσιμο έγινε μεταγενέστερα, από μια πρώτη ματιά εκτιμώ την 3η χιλιετία π.Χ. Υπήρχε όταν γίνονταν οι αρχαίες τελετές στο ιερό της Δήμητρας.
Πρόκειται για τοποθεσία της Κω όπου η ενεργός τεκτονική συναντά έναν χώρο λατρείας των Ελευσίνιων Θεών.Το 1929, οι αρχαιολογικές ανασκαφές υπό την επίβλεψη του L.Laurenzi στην τοποθεσία Κυπαρίσσι, δυτικά από τον λόφο Ψωριάρη, φέρνουν στο φως το Ελευσίνιο ή Δαμάτριο.
Γεωδίφης
Παιδί της Ρέας