Ρήγμα Δαμάτριο [Ελευσίνιο], Αμανιού

Πρόκειται για τοποθεσία της Κω όπου η ενεργός τεκτονική συναντά έναν χώρο λατρείας των Ελευσίνιων Θεών.

Το 1929, οι αρχαιολογικές ανασκαφές υπο την επίβλεψη του L.Laurenzi στην τοποθεσία Κυπαρίσσι, δυτικά από τον λόφο Ψωριάρη, φέρνουν στο φως το Ελευσίνιο ή Δαμάτριο.

Τα εδάφη πάνω στα οποία ιδρύονταν οι αρχαίοι ναοί δεν ήταν τυχαία. Το έδαφος, τα νερά και ιδίως η ενεργός τεκτονική της περιοχής είχε ειδική σημασία για τους αρχαίους και σχετιζόταν με τη λατρεία του θεού στον οποίο ήταν αφιερωμένος ο ναός.

Το Ελευσίνιο λειτουργούσε υπαίθρια , βρίσκεται ανάμεσα σε δύο σημαντικά ενεργά ρήγματα που όμως δεν φαίνεται να έχουν ενεργοποιηθεί κατά τους ιστορικούς χρόνους.

Το συγκεκριμένο τμήμα αποτελεί μέρος του πολύ σημαντικού Ρήγματος Ζιά. Λίγα μέτρα πιο αριστερά συναντάται η πηγή του Κασιώτη που γεννήθηκε από τον σεισμό του 1933 και από τότε παραμένει ζωντανή.

Το Ελευσίνιο του Αμανιού καταστράφηκε από τον σεισμό του 411 π.Χ., άλλωστε το φερόμενο επίκεντρο ήταν πολύ κοντά [5χλμ;] . 

Επισκευάστηκε και φαίνεται ότι λειτούργησε όμως η ισχυρή σεισμική δόνηση το 199-198 π.Χ το κατέστρεψε ξανά με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί οριστικά.

Γεωδίφης