Θα ήταν το ξημέρωμα μιας μέρας που θα ξεκινούσε όπως κάθε άλλη, αν δεν συνέβαινε ένας βίαιος, σχεδόν επιφανειακός σεισμός με μέγεθος 6.6 βαθμών. Το γεωπάθημα ταρακούνησε την Κω, την Αλικαρνασσό στις 21 Ιουλίου 2017, βυθίζοντας την περιοχή στο χάος. Δύο άγνωστα, φιλοξενούμενα παιδιά της Ρέας παγιδεύονται και χάνονται στα ερείπια ενός μπαρ που η οροφή του έχει καταρρεύσει στη Μοιραία Οδό.
Σεισμός!
Νιώθεις το έδαφος, το σπίτι σου να τρέμει ξαφνικά και τα κοντινά αντικείμενα να χορεύουν μαζί σου. «Σεισμός!», βροντοφώναξες όταν κινήθηκαν τμήματα του πιο εξωτερικού τμήματος του φλοιού της Αρκονήσου [στο βάθος της πάνω φωτογραφίας πίσω από το ιστιοφόρο].
Συμβαίνουν χιλιάδες φορές το χρόνο όμως δεν τους δίνεις σημασία, γιατί οι περισσότεροι είναι τόσο μικροί που δεν τους νιώθεις καν.
Όταν ακούς τη λέξη σεισμός η σκέψη σου πάει στο κακό και καλά κάνεις, όχι όλοι αλλά κάποιοι είναι ιδιαίτερα καταστροφικοί και θανατηφόροι.
Οι σεισμοί, μπορούν να προκαλέσουν απώλειες ζωής όσο και περιουσίας. Όμως, είναι επίσης υπεύθυνοι για την ανάπτυξη,την ανακύκλωση του περιβάλλοντος της γης και χωρίς αυτούς δεν θα είμασταν εδώ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αναζωογονούν τη γη και είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία της φύσης του νησιού και όλου του πλανήτη.
Έχουν αφήσει πίσω τους αμέτρητα θύματα στην Κω. Όμως δεν είναι η κακιά η ώρα για όλο το περιβάλλον. Ούτε σε τιμωράει ο Δίας για τα αμαρτήματα σου, είναι μια φυσική διαδικασία όπως τόσες άλλες που συμβαίνουν γύρω σου.
Τα πρώτα σεισμικά κύματα
Πριν από το χάραμα, η μεγάλη πίεση πολλών δεκαετιών στους βράχους της Αρκονήσου ήταν θέμα χρόνου να μετατραπεί σε σπάσιμο ρήγματος και η ενέργεια να μεταδοθεί με σεισμικά κύματα από το επίκεντρο στη γειτονική Κω.
Τα πρώτα κύματα πέρασαν από το Ακρωτήριο του Λούρου, ο φάρος ήταν από τα πρώτα δημιουργήματα μας που τον ένιωσαν και αυτός με μία απρόσμενη βουτιά κάποιων μέτρων βρέθηκε κοντά στο κύμα. Η καθίζηση του υποθαλάσσιου χώρου προκάλεσε ένα βύθισμα στην κωακή γη που γέμισε με θαλασσινό νερό από το τσουνάμι το οποίο ακολούθησε.
Από την πρώτη στιγμή όταν είδα την Λούρα, είπα ότι δεν θα αντέξει στον χρόνο όχι επειδή γεννήθηκε πρόωρα αλλά γιατί οι γηγενείς ένιωθαν άβολα κοντά της, την έβλεπαν ως «βρωμιά» που έπρεπε με κάθε τρόπο να χαθεί. Παρά τις όποιες προσπάθειες μου μέσα από αυτή τη σελίδα για να προστατευτεί, έχει εν μέρει μπαζωθεί.
Θα ήταν πιο διαφορετικά αν την Λάμπη του Λούρου αγκαλιάζαμε ως τον πιο νέο, φρέσκο οικότοπο του νησιού, και αν την αναδεικνύαμε και την παρακολουθούσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν μια χρυσή ευκαιρία να μιλήσουμε για τους σεισμούς, μετά από αυτούς. Να δούμε πως δουλεύουν και τι γίνεται με το βιο-γεωπεριβάλλον που υπόκειται αρχικά την καταστροφή. Πως η ίδια η φύση θεραπεύει, κλείνει τις πληγές της . Αυτό που παρατηρώ όλα αυτά τα χρόνια μακριά από τα φώτα της κατά τα άλλα πλούσιας σε θέματα ειδησεογραφίας.
Είναι εκπληκτικό αυτό που γίνεται εδώ. Το πρωί βρέθηκα ξανά μετά από ένα χρόνο στον χώρο όπου ο βηματισμός του Εγκέλαδου έγινε ιδιαίτερα αισθητός.Πέρασε σε εκατοστά του δευτερόλεπτου από τα κοντινά ξενοδοχεία, έφτασε στο Παραδείσι και τον οικισμό του Ηρακλή, μετά χάθηκε.
Φέτος είδα έκπληκτος τη χαλικώδη παραλία αναγεννημένη ,να θρέφει με εντυπωσιακό τρόπο, να αντιστρέφει τους όρους και να επιτίθεται στη μανία της θάλασσας. Έχει βρει τη μέθοδο να σταματήσει την επέλαση των κυμάτων; Είναι πρόωρο να το πούμε αλλά , ο βυθός έχει βαθύνει περισσότερο και σε ρουφάει προς τα κάτω αν περπατήσεις πάνω του.
Οι φυσικές διεργασίες δεν έχουν σταματήσει και τίποτα δεν έχει τελειώσει, αυτό το είδα και αφουγκράστηκα τη στιγμή που θα το κάνει ξανά, για τους ίδιους λόγους όπως τις προηγούμενες φορές. Ότι βλέπεις γύρω σου είναι προσωρινό και θα δοκιμαστεί ξανά από τις δυνάμεις της αλλαγής.
Ο άγριος φυσικός τάπητας, η βλάστηση , οι καλαμιές, ηλικίας 7 ετών, είναι στα καλύτερα τους εκεί όπου δεν υπάρχουν οι δραστηρίοτητες μας και γύρω από τη λίμνη.
Η νέα Λάμπη είναι πιο ζωντανή από ποτέ και δεν καταλαβαίνει τίποτα από τα κύματα καύσωνα ούτε από τους θόλους θερμότητας. Τι και αν δουλεύει με υφάλμυρο νερό. Είναι πολύ σκληρή για να τα εγκαταλείψει. Ξέρει τον τρόπο να πλουτίζει και να επεκτείνεται με τις δικές της δυνάμεις, μην περιμένοντας από κανένα τίποτα.
Τα πρώην ηφαίστεια άμμου με τα ρευστοποιημένα εδάφη έχουν αναγεννήσει ένα μισοπεθαμένο χώρο.
Το υλικό που άφησε πίσω του ο σεισμός έγινε ένα με την άμμο, που έχει αλλάξει ελαφρώς το χρώμα της. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι γίνεται στο βασίλειο όπου έδρασαν οι ποσειδώνιες δυνάμεις . Όμως είναι ωραίο να βλέπεις, να αισθάνεσαι τον αγώνα για την επιβίωση αυτού του νέου, σπάνιου οικοτόπου στην γη της Κω.
Μοιάζουν όλα με τους Τριοπίδες που εισβάλουν σε μία νέα γη, προσπαθούν με κάθε τρόπο να καθιερωθούν και να γίνουν οι Μεροπίδες που αργότερα τα παιδιά τους θα ονομάσουν αυτό το κομμάτι γης.
Εκπληκτική είναι η χαλικώδης ράχη που φτιάχνει από μόνη της η ακτή του Λούρου, προσπαθώντας τα οικοδομήσει ένα τείχος προστασίας, ασφάλειας για μια κοινότητα από έμβια όντα, διαχωρίζοντας το θαλάσσιο από το χερσαίο περιβάλλον.
Όλα εδώ φίλε μου είναι ευχαριστημένα με την απλότητα και την πάλη, τουλάχιστον αυτό μου αφήνουν να καταλάβω.Ένα άγγιγμα τους κάνει όλο τον κόσμο συγγενή και εμάς παιδιά της.
Αυτό ένοιωσα άλλη μια φορά στην Ακτή του Λούρου. Φύση είναι όλα αυτά που δεν έχω καθημερινά δίπλα μου.
Είναι τα ζώα, τα φυτά και άλλα πράγματα στον κόσμο που δεν είναι φτιαγμένα από ανθρώπους, και όλα τα γεγονότα και οι διαδικασίες που δεν προκαλούνται από τους ανθρώπους. Το πιο εκπληκτικό πράγμα σε αυτή την τελετουργία είναι η άπειρη ποικιλία της που πηγάζει από τον εύθραυστο χαρακτήρα των πραγμάτων της.
Ναι, δίχως άλλο, η Κως μακριά από την Πλατεία Ελευθερίας, στα καλύτερά της....
Γεωδίφης
Πηγές:
1.Από τη Νυμφαία στη Λούρα, την λιμνούλα που γεννήθηκε από σεισμό
https://geogeodifhs.blogspot.com/2018/10/blog-post_17.html
2.Με λένε Λούρα!
https://geogeodifhs.blogspot.com/2022/07/blog-post_48.html
3.Μια νέα Λάμπη γεννιέται;
https://geogeodifhs.blogspot.com/2020/08/blog-post_8.html
4.Πέντε χρόνια μετά :Το «Ημερολόγιο Ενός Προαναγγελθέντος Σεισμού»σε Β΄Έκδοση [e-book], μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο από τον παρκάτω σύνδεσμο....
https://geogeodifhs.blogspot.com/2022/07/5-e-book.html
