Η σειρά θα έρθει στον καθένα σας
«Πώς μπορώ να ξεκινήσω κάτι νέο με όλο το χθες μέσα μου», Leonard Cohen.
Πριν από 16 χρόνια, το 2008, σε μια σύνοδο κορυφής των Αράβων ηγετών στη Δαμασκό, ο Καντάφι, δείχνοντας την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν, είπε:
«Η σειρά θα έρθει στον καθένα σας, θα έρθουν για εσάς. Αυτό που συνέβη με τον Σαντάμ περιμένει και εσάς». Μετά από αυτό ακολούθησε ένα φιλικό γέλιο. Στη συνέχεια, οι τηλεοπτικές κάμερες απαθανάτισαν το γέλιο του Μουμπάρακ και στη συνέχεια του Άσαντ.
Ακριβώς τρία χρόνια αργότερα, η εξουσία του Χόσνι Μουμπάρακ, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Αιγύπτου για 30 χρόνια, ανατράπηκε από πλήθη του Καΐρου.
Και μόνο ο στρατός, στον οποίο μετέφερε ειρηνικά την εξουσία, έσωσε τον Μουμπάρακ από βάναυσα αντίποινα. Αν και τότε χρειάστηκε να περάσει 6 χρόνια σε διάφορες μορφές φυλάκισης, και μετά βγήκε πολύ ηλικιωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι.
Μετά την ίδια τριετία, ξεκίνησε ένας εμφύλιος πόλεμος στη Συρία. Η Δαμασκός ήταν υπό πολιορκία για σχεδόν τρία χρόνια, αλλά στη συνέχεια η κατάσταση επιλύθηκε υπέρ του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Τώρα η Δαμασκός έπεσε εν μία νυκτί και ο Άσαντ μαζί με τους θησαυρούς και την οικογένεια του είναι πια στη Ρωσία, για ανθρωπιστικούς λόγους όπως είπαν. Θα πρέπει λοιπόν να θυμόμαστε τη λαϊκή παροιμία: «Αυτός που γελάει τελευταίος γελάει καλύτερα!». Όχι πάντα, γιατί η ιστορία συνεχίζεται...
Ο Καντάφι συνελήφθη στη νότια Λιβύη από την πολιτοφυλακή Zintan στις 19 Νοεμβρίου 2011, μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου , και μεταφέρθηκε με αεροπλάνο στη Zintan. Καταδικάστηκε σε θάνατο στις 28 Ιουλίου 2015 από δικαστήριο της Τρίπολης για εγκλήματα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, σε μια δίκη που επικρίθηκε ευρέως και διεξήχθη ερήμην.
Επί Καντάφι, το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα αυξήθηκε και έγινε, το 5ο υψηλότερο στην Αφρική. Η αύξηση της ευημερίας συνοδεύτηκε από μια υπέρ-απελευθερωτική αντιδυτική εξωτερική πολιτική και από αυξημένη εσωτερική πολιτική καταστολή.
Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη σύγχρονη εποχή ήταν η εκτέλεση του Καντάφι. Αν υπήρχε ένα άτομο που πολέμησε για να προστατεύσει τον λαό του και τον έβγαλε από την απόλυτη φτώχεια, ήταν ο Moammar. Ήταν ένας δικτάτορας σύμφωνα με τα δικά μας πρότυπα σε μία χώρα που ποτέ δεν άρεσε ούτε είχε δεσμούς με τη δημοκρατία. Δυστυχώς στις ελίτ δεν αρέσει όταν δεν παίζεις με τους κανόνες τους. Το σύστημα του ήταν καταπιεστικό και αυταρχικό σε ένα μέρος που τα στάνταρντ του δυτικού πολιτισμού δεν ήταν ποτέ αποδεκτά, όμως οι άνθρωποι δεν ήταν χρεωμένοι σκλάβοι και η κυβέρνησή του δεν ελέγχονταν από την παγκόσμια τράπεζα.
Από τότε που δολοφονήθηκε, η χώρα βρίσκεται σε συνεχές χάος όπως το Ιράκ και τώρα θα είναι η Συρία, όπου κανείς δεν ξέρει τι θα φέρει η επόμενη ημέρα.
Και ποιος θα είναι ο επόμενος σε ένα κόσμο που οι ζυγαριές έχουν αποσυντονιστεί και η σκόνη από κάθε προσπάθεια αλλαγής χάνεται στον αέρα σε σύντομο χρόνο.
Τρομερά, παιδαριώδη λάθη από ανώριμες πολιτικά τοπικές κοινωνίες και μια εξωτερική πολιτική των ηγέτιδων δυνάμεων με πρωταγωνιστή τις ΗΠΑ πιο αλλοπρόσαλλη από ποτέ, με εγκληματικά σφάλματα, χωρίς πυξίδα για τα στοιχειώδη στίγματα...
Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα Geo_monitor