Η προέλευση του σεληνιακού νερού;
Η προέλευση του σεληνιακού νερού και η σύνδεσή του με την πρώιμη ιστορία της Γης .
Οι επιστήμονες αποκάλυψαν μία πρωτοποριακή έρευνα σχετικά με την προέλευση του σεληνιακού νερού, προσφέροντας γνώσεις που θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν την κατανόησή μας για το σύστημα Γης-Σελήνης και το ευρύτερο ηλιακό σύστημα.
Η πρωτοποριακή μελέτη διερευνά τις ισοτοπικές υπογραφές του σεληνιακού νερού, αποκαλύπτοντας ένα μείγμα γηγενών και κομητικών πηγών.
Μια ομάδα διεθνών επιστημόνων αποκάλυψε πρωτοποριακή έρευνα για την προέλευση του σεληνιακού νερού, προσφέροντας γνώσεις που θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν την κατανόησή μας για το σύστημα Γης-Σελήνης και το ευρύτερο ηλιακό σύστημα.
Η ομάδα ανέλυσε το νερό σε εννέα δείγματα από τη σεληνιακή αποστολή Apollo, χρησιμοποιώντας μια τεχνική τριπλού ισοτόπου οξυγόνου υψηλής ακρίβειας.
Αυτή η μέθοδος, που αναπτύχθηκε από τον Δρ. Morgan Nunn Martinez του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, διαχωρίζει το νερό στις διάφορες φάσεις δέσμευσής του - χαλαρά συνδεδεμένο, σφιχτά συνδεδεμένο και παγιδευμένο μέσα σε ορυκτά -μέσω σταδιακής θέρμανσης στους 50°C, 150° C και 1.000°C.
Τα ευρήματά τους παρέχουν κρίσιμες αποδείξεις ότι το σεληνιακό νερό έχει διπλή κληρονομιά: ένα μέρος προέρχεται από υλικό που μοιάζει με πρώιμη Γη και ένα άλλο προέρχεται από κρούσεις κομητών.
«Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την αποκάλυψη από πού προέρχεται το σεληνιακό νερό», εξήγησε ο Δρ. Maxwell Thiemens της ερευνητικής ομάδας AMGC του VUB. «Τα δεδομένα μας υποδεικνύουν ότι η Σελήνη κληρονόμησε το νερό που εντοπίζεται στον σχηματισμό της Γης, ακολουθούμενο από μεταγενέστερες συνεισφορές από κομήτες, παρέχοντας τις δεξαμενές νερού που βλέπουμε σήμερα».
Τρία βασικά αποτελέσματα είναι κεντρικά στην έκθεση:
Μια πρώιμη υπογραφή της Γης: Η ισοτοπική σύνθεση του οξυγόνου ταιριάζει πολύ με τους χονδρίτες ενστατίτη, έναν τύπο μετεωρίτη που πιστεύεται ότι είναι τα δομικά στοιχεία της Γης.
Υπάρχουν επίσης σαφείς ενδείξεις συμβολής του κομήτη: Ένα σημαντικό μέρος του σεληνιακού νερού παρουσιάζει ισοτοπικές ομοιότητες με τους κομήτες.
Μειωμένη σημασία του ηλιακού ανέμου: η μελέτη αμφισβητεί την επικρατούσα θεωρία ότι η πλειονότητα του σεληνιακού νερού παρήχθη επιτόπου μέσω ηλιακών αλληλεπιδράσεων με σεληνιακά πυριτικά, παρουσιάζοντας αντίθετα μια περίπλοκη ανάμειξη πηγών.
Αυτή η ανακάλυψη είναι επίκαιρη καθώς τα έθνη και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία μόνιμων σεληνιακών βάσεων.
Η κατανόηση της προέλευσης και της κατανομής του νερού θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη διατήρηση της ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη. «Τα δεδομένα όχι μόνο ενισχύουν την κατανόησή μας για το παρελθόν της Σελήνης, αλλά ανοίγουν το δρόμο για μελλοντική εξερεύνηση του διαστήματος και αξιοποίηση των πόρων. Αυτά τα ευρήματα θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε το νερό ως πόρο για μακροπρόθεσμη κατοίκηση στη Σελήνη». καταλήγει ο Thiemens.
Αυτή η έρευνα έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει τη σεληνιακή και την πλανητική επιστήμη για τις επόμενες δεκαετίες, προσφέροντας μια βαθύτερη σύνδεση μεταξύ του πλούσιου σε νερό περιβάλλοντος της Γης και της άνυδρης επιφάνειας της Σελήνης.
Με τις αποστολές Artemis στον ορίζοντα, αυτή η πρωτοποριακή μελέτη παρέχει μια κρίσιμη βάση για μελλοντική εξερεύνηση και σχεδιασμό πόρων.
Γεωδίφης με πληροφορίες από sciencedaily
Vrije Universiteit Brussel
Maxwell M. Thiemens, Morgan H. Nunn Martinez, Mark H. Thiemens. Triple oxygen isotopes of lunar water unveil indigenous and cometary heritage. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2024; 121 (52) DOI: 10.1073/pnas.2321069121
Αναρτήσεις
