Προς τιμή της μνήμης των 103 Ιταλών αξιωματικών που εκτελέστηκαν από τους ναζί

Χθες 26-9-2024 ,στο Ιταλικό καθολικό κοιμητήριο της πόλης Κω,  παρακολουθήσαμε,  με ευλάβεια και σεβασμό, την καθιερωμένη ετήσια επιμνημόσυνη δέηση, προς τιμήν της μνήμης των 103 Ιταλών αξιωματικών που εκτελέστηκαν από τους ναζί .Ο πρόεδρος των πεσόντων κ. ΚΟΥΡΆΤΟΛΟ , ανέφερε  με συγκίνηση ,ότι τα ονόματα  αυτά που είναι χαραγμένα στην επιτύμβια πλάκα, ανήκουν σε ανθρώπους με όνειρα, με οικογένειες,  με ζωή και δραστηριότητες , και αυτοί έπεσαν υπέρ πατρίδος για τη δική μας  ελευθερία. 

Μεγάλη συγκίνηση, σε όλους τους παρευρισκομένους, προκάλεσε ο κ. GIULIANO KAPPELLI,  'όταν έκρουσε την καμπάνα τρεις φορές  στέλνοντας το μήνυμα στις ψυχές των εκτελεσθέντων και στον ίδιο του τον πατέρα  -που ήταν μεταξύ αυτών -  ότι εδώ είμαστε, δεν σας ξεχνούμε και η μνήμη σας θα είναι αιωνία. Σημειώνουμε εδώ ότι ο κύριος GIULIANO  και ο δίδυμος αδερφός του,  ήταν μόλις 9,5 μηνών βρέφη, όταν ο πατέρας τους έπεφτε  νεκρός κάτω από τις σφαίρες των Γερμανών,  σ΄ένα χωράφι στην Κω στο Λινοπότη ,στις 5 του Οκτώβρη 1943.

 Γράφοντας αυτές τις γραμμές ,(εν είδει ρεπορτάζ, αν και συνταξιούχος πλέον), αφού η μοίρα το ήθελε , η εφημερίδα  μου ΠΑΓΚΩΑΚΗ,  να έχει  την αποκλειστικότητα ανάδειξης του θέματος ,με την  επίσκεψη του βετεράνου SAVERIO DE PROSPERIS,  στο νησί το 2005.  Με αποτέλεσμα την  πλατιά ενημέρωση  της κοινής γνώμης και την κινητοποίησή του Ιταλικού κράτους, που ενώ  ώς τότε δεν έδειχνε το παρών και κανένα ενδιαφέρον, άρχισε να στέλλει αντιπροσωπείες με καρδινάλιους και άλλους επίσημους. Τιμώντας έτσι τα  103 παιδιά του, που άφησαν τη ζωή τους στο πεδίο του πολέμου. Από τους 103,  έχουν βρεθεί οι περισσότεροι σε ομαδικούς τάφους , πλην όμως απομένουν ακόμα άλλοι (30) τριάντα  που  αγνοείται ο τόπος ενταφιασμού τους. 

Όμως το αίσθημα της φιλίας και φιλανθρωπίας,  με ωθεί να μην αφήσω κλεισμένες ερμητικά στο συρτάρι κάποιες πληροφορίες που, σχεδόν με βεβαιότητα, οδηγούν στο χώμα που είναι αυτοί οι " αγνοούμενοι " θαμένοι. Αυτοί όμως που έχουν  αυτή την ευθύνη είναι άλλοι και όχι ο γράφων. Ας δείξουν κάποιο ενδιαφέρον για να κλείσει οριστικά αυτός ο κύκλος. 

Δημήτρης Βοναπάρτης συν/χος εκδότης δημοσιογράφος.

ΥΣ. Αγαπητέ Geo Geodifhs, θα παρακαλούσα η παρούσα  μου ανάρτηση  να τύχη της δικής σου,,με τη μεγάλη αναγνωσιμότητα  κοινοποίησης,και αν είναι δυνατό μεταφρασμένη στα Ιταλικά, για να λάβουνε γνώση αρκετοί φίλοι που δικαιούνται  μια τέτοια ενημέρωση . Σε ευχαριστώ Δ.Β.

In onore della memoria dei 103 ufficiali italiani giustiziati dai nazi

Ieri 26-9-2024, presso il Cimitero Cattolico Italiano della città di Kos, abbiamo assistito, con riverenza e rispetto, alla cerimonia commemorativa annuale, in onore della memoria dei 103 ufficiali italiani giustiziati dai nazi. Il presidente dei caduti, Sig. KOURATOLO, ha detto con commozione che i nomi incisi sulla pietra sepolcrale appartengono a persone con sogni, con famiglie, con vita e attività, e che si sono innamorati del loro Paese per la nostra stessa libertà.

Il signor GIULIANO KAPPELLI ha dato grande emozione in tutti i presenti, quando ha suonato per tre volte il campanello inviando il messaggio alle anime dei giustiziati e al proprio padre - che era tra loro - che noi ci siamo qui, non vi dimentichiamo e il vostro ricordo sarà per sempre. Notiamo qui che il signor GIULIANO e suo fratello gemello avevano solo 9,5 mesi quando il loro padre morì sotto i proiettili dei tedeschi, in un campo a Kos a Linopoti, il 5 ottobre 1943.

Scrivendo queste righe, (sotto forma di rapporto, anche se ormai in pensione), come vuole il destino, il mio giornale PANGKOAKI, ha avuto l'esclusiva di evidenziare la questione, con la visita del veterano SAVERIO DE PROSPERIS, all'isola nel 2005. In seguito alla larga consapevolezza dell'opinione pubblica e alla mobilitazione dello Stato italiano, che fino ad allora aveva mostrato nessuna presenza e nessun interesse, cominciò ad inviare delegazioni con cardinali e altri funzionari. Onorando così i suoi 103 figli, che diedero la vita sul campo di guerra. Dei 103, la maggior parte sono stati rinvenuti in fosse comuni, ma ce ne sono ancora altri (30) trenta il cui luogo di sepoltura è sconosciuto.

Ma il sentimento di amicizia e di carità, mi spinge a non lasciare ermeticamente chiuse nel cassetto alcune informazioni che, quasi sicuramente, riconducono al terreno dove questi “dispersi” sono sepolti. Ma chi ha questa responsabilità sono altri e non lo scrittore. Lasciamo che mostrino un certo interesse per chiudere questo ciclo una volta per tutte.

Dimitris Bonapartis giornalista co-editore.

NOTA. Caro Geo Geodifhs, vorrei che il mio presente post fosse il vostro, con la massima leggibilità delle notifiche, e se possibile tradotto in italiano, in modo che diversi amici che hanno diritto a tali informazioni possano esserne informati. Grazie Dimitris Bonapartis

Παγκωακή , εφημερίδα.