Η πρώιμη εξέλιξη των θηλαστικών, ήταν πολύ πιο περίπλοκη και ποικίλη

Η εντύπωση ενός καλλιτέχνη για το Brasilodon quadrangularis (αριστερά) και το Riograndia guaibensis. Πηγή εικόνας: Χόρχε Μπλάνκο.

Ο κυνόδοντας είναι είδος δοντιών των θηλαστικών ανάμεσα στους κοπτήρες και τους γομφίους. Χρησιμοποιούνται για την εξαγωγή τροφίμων από τα αρπακτικά ζώα (π.χ. γάτες). Οι κυνόδοντες έχουν πάρει το όνομά τους από τη αρχαία ελληνική λέξη κύων, ο σκύλος.

Οι νέες ανακαλύψεις απολιθωμάτων Cynodont ξαναγράφουν την κατανόησή μας για την εξέλιξη των θηλαστικών.

Παλαιοντολόγοι στη Βραζιλία εξέτασαν τα καλά διατηρημένα απολιθωμένα υπολείμματα δύο ειδών πρόδρομων θηλαστικών: Brasilodon quadrangularis και Riograndia guaibensis . Τα ευρήματα προσφέρουν κρίσιμες γνώσεις για την ανάπτυξη της γνάθου και του μέσου ωτός των θηλαστικών, αποκαλύπτοντας εξελικτικά πειράματα που συνέβησαν εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

Τα θηλαστικά ξεχωρίζουν μεταξύ των σπονδυλωτών για την ξεχωριστή δομή της γνάθου τους και την παρουσία τριών οστών του μέσου αυτιού.

Αυτή η μετάβαση από προηγούμενα σπονδυλωτά, τα οποία είχαν ένα μόνο οστό του μέσου αυτιού, έχει γοητεύσει από καιρό τους επιστήμονες.

Σε μια νέα μελέτη, ο παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ Τζέιμς Ρόσον και οι συνεργάτες του διερεύνησαν πώς οι πρόγονοι των θηλαστικών, γνωστοί ως κυνοδόντες, εξέλιξαν αυτά τα χαρακτηριστικά με την πάροδο του χρόνου.

Χρησιμοποιώντας αξονική τομογραφία, κατάφεραν να ανακατασκευάσουν ψηφιακά την άρθρωση της γνάθου των Brasilodon quadrangularis και Riograndia guaibensis , δύο κυνοδόντων που έζησαν στη Βραζιλία κατά την Ύστερη Τριασική εποχή, περίπου 225 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Οι ερευνητές αποκάλυψαν μια επαφή τύπου θηλαστικού μεταξύ του κρανίου και της κάτω γνάθου στο Riograndia guaibensis , ένα είδος που έζησε 17 εκατομμύρια χρόνια πριν από το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα αυτής της δομής, αλλά δεν βρέθηκε στο Brasilodon quadrangularis , ένα είδος περισσότερο στενά συνδεδεμένη με τα θηλαστικά.

Αυτό δείχνει ότι το καθοριστικό χαρακτηριστικό της γνάθου των θηλαστικών εξελίχθηκε πολλές φορές σε διαφορετικές ομάδες κυνοδόντων, νωρίτερα από το αναμενόμενο.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι πρόγονοι των θηλαστικών πειραματίστηκαν με διαφορετικές λειτουργίες της γνάθου, οδηγώντας στην εξέλιξη των χαρακτηριστικών των θηλαστικών ανεξάρτητα σε διάφορες γενεαλογίες.

Η πρώιμη εξέλιξη των θηλαστικών, όπως αποδεικνύεται, ήταν πολύ πιο περίπλοκη και ποικίλη από ό,τι είχε προηγουμένως κατανοηθεί.

«Η απόκτηση της επαφής με τη γνάθο των θηλαστικών ήταν μια βασική στιγμή στην εξέλιξη των θηλαστικών», είπε ο Δρ Rawson.

«Αυτό που έδειξαν αυτά τα νέα βραζιλιάνικα απολιθώματα είναι ότι διαφορετικές ομάδες κυνοδόντων πειραματίζονταν με διάφορους τύπους αρθρώσεων γνάθου και ότι κάποια χαρακτηριστικά που κάποτε θεωρούνταν μοναδικά θηλαστικά εξελίχθηκαν πολλές φορές και σε άλλες γενεαλογίες».

«Αυτή η ανακάλυψη έχει ευρείες συνέπειες για την κατανόηση των πρώτων σταδίων της εξέλιξης των θηλαστικών, δείχνοντας ότι χαρακτηριστικά όπως η άρθρωση της γνάθου θηλαστικών και τα οστά του μέσου αυτιού εξελίχθηκαν σε ένα συνονθύλευμα ή μωσαϊκό σε διαφορετικές ομάδες κυνοδόντων».

«Τα τελευταία χρόνια, αυτά τα μικροσκοπικά απολιθωμένα είδη από τη Βραζιλία έχουν φέρει θαυμάσιες πληροφορίες που εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για την προέλευση και την εξέλιξη των χαρακτηριστικών των θηλαστικών», δήλωσε ο Δρ Agustín Martinelli, παλαιοντολόγος στο Museo Argentino de Ciencias Natural του Μπουένος Άιρες.

«Είμαστε μόνο στην αρχή και οι πολυεθνικές μας συνεργασίες θα φέρουν περισσότερα νέα σύντομα».

Η ομάδα είναι πρόθυμη να διερευνήσει περαιτέρω το αρχείο απολιθωμάτων της Νότιας Αμερικής, το οποίο έχει αποδειχθεί μια πλούσια πηγή νέων πληροφοριών για την εξέλιξη των θηλαστικών.

«Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν υπάρχει τόσο ποικιλόμορφη σειρά μορφών κυνοδόντων στενά συνδεδεμένη με τα παλαιότερα θηλαστικά», δήλωσε η καθηγήτρια Μαρίνα Σοάρες, παλαιοντολόγος στο Museu Nacional της Βραζιλίας.

Ενσωματώνοντας αυτά τα ευρήματα με τα υπάρχοντα δεδομένα, οι επιστήμονες ελπίζουν να εμβαθύνουν την κατανόησή τους για το πώς λειτουργούσαν οι πρώιμες αρθρώσεις της γνάθου και συνέβαλαν στην ανάπτυξη της μορφής των θηλαστικών.

«Η μελέτη ανοίγει νέες πόρτες για παλαιοντολογική έρευνα, καθώς αυτά τα απολιθώματα παρέχουν ανεκτίμητες αποδείξεις για τα πολύπλοκα και ποικίλα εξελικτικά πειράματα που τελικά οδήγησαν στη δημιουργία σύγχρονων θηλαστικών», είπε ο Δρ Rawson.

 Γεωδίφης με πληροφορίες από News Staff, περιοδικό Nature 

https://www.sci.news/paleontology/brazil-cynodonts-13286.html#google_vignette

https://www.nature.com/