ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ9 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ6 ΓΑΙΑ3648 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ31 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1479 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ3 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ155 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2184 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ183 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ132 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ13 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ59 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Πριν από 466 εκατομμύρια χρόνια, η Γη μπορεί να είχε έναν δακτύλιο σαν τον Κρόνο

Ο πλανήτης Κρόνος σε μια ψηφιακά βελτιωμένη εικόνα της NASA. Roberto Machado Noa/Getty Images.

Πριν από 466 εκατομμύρια χρόνια, η Γη μπορεί να είχε έναν δακτύλιο σαν τον Κρόνο.

Οι επιπτώσεις αυτής της ανακάλυψης εκτείνονται πέρα ​​από τη γεωλογία, ωθώντας τους επιστήμονες να επανεξετάσουν την ευρύτερη επίδραση των ουράνιων γεγονότων στην εξελικτική ιστορία της Γης.

Ο δακτύλιος θα μπορούσε να έχει ρίξει μια σκιά στη Γη, εμποδίζοντας το φως του ήλιου και συμβάλλοντας σε ένα σημαντικό φαινόμενο παγκόσμιας ψύξης. 

Οι ερευνητές έχουν βρει σαφείς ενδείξεις ότι η Γη μπορεί να είχε ένα σύστημα δακτυλίων πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Η πρόσφατη ανακάλυψη αμφισβητεί την κατανόηση της αρχαίας ιστορίας της Γης.

Έκαναν τον ισχυρισμό αφού μελέτησαν περισσότερους από δώδεκα κρατήρες πρόσκρουσης αστεροειδών στη Γη. Οι ερευνητές μελέτησαν 21 τέτοιους κρατήρες, οι οποίοι είναι σχεδόν 500 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Όλοι αυτοί οι κρατήρες βρίσκονται σε απόσταση 30 μοιρών από τον ισημερινό, παρά το γεγονός ότι πάνω από το 70% του ηπειρωτικού φλοιού της Γης βρίσκεται εκτός αυτής της περιοχής, μια ανωμαλία που οι συμβατικές θεωρίες δεν μπορούν να εξηγήσουν, ισχυρίστηκαν οι ερευνητές.

Αυτό το μοτίβο τοπικής πρόσκρουσης δημιουργήθηκε μετά από στενή συνάντηση ενός μεγάλου αστεροειδή με τη Γη . Καθώς ο αστεροειδής πέρασε εντός του ορίου Roche της Γης, διαλύθηκε λόγω παλιρροϊκών δυνάμεων, σχηματίζοντας έναν δακτύλιο συντριμμιών γύρω από τον πλανήτη - παρόμοιο με τους δακτυλίους που φαίνονται γύρω από τον Κρόνο και άλλους γίγαντες αερίου σήμερα, σύμφωνα με ερευνητές .

«Κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, υλικό από αυτόν τον δακτύλιο έπεσε σταδιακά στη Γη, δημιουργώντας την αιχμή στις κρούσεις μετεωριτών που παρατηρήθηκαν στο γεωλογικό αρχείο», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Andy Tomkins, από τη Σχολή Γης, Ατμόσφαιρας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Monash.

«Βλέπουμε επίσης ότι τα στρώματα σε ιζηματογενή πετρώματα αυτής της περιόδου περιέχουν εξαιρετικές ποσότητες υπολειμμάτων μετεωριτών . Αυτό που κάνει αυτό το εύρημα ακόμα πιο συναρπαστικό είναι οι πιθανές κλιματικές επιπτώσεις ενός τέτοιου συστήματος δακτυλίου», είπε.

Ο δακτύλιος θα μπορούσε να είχε ρίξει μια σκιά στη Γη

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Earth and Planetary Science Letters, η μελέτη υποδηλώνει ότι ο δακτύλιος θα μπορούσε να έχει ρίξει μια σκιά στη Γη, εμποδίζοντας το ηλιακό φως και συμβάλλοντας σε ένα σημαντικό παγκόσμιο φαινόμενο ψύξης γνωστό ως Hirnantian Icehouse.

Αυτή η περίοδος, η οποία συνέβη κοντά στο τέλος του Ορδοβίσιου, αναγνωρίζεται ως μία από τις ψυχρότερες των τελευταίων 500 εκατομμυρίων ετών της ιστορίας της Γης.

Ο Tomkins ισχυρίστηκε ότι η ιδέα ότι ένα σύστημα δακτυλίων θα μπορούσε να έχει επηρεάσει τις παγκόσμιες θερμοκρασίες προσθέτει ένα νέο στρώμα πολυπλοκότητας στην κατανόησή μας για το πώς εξωγήινα γεγονότα μπορεί να έχουν διαμορφώσει το κλίμα της Γης.

Οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης εκτείνονται πέρα ​​από τη γεωλογία

Κανονικά, οι αστεροειδείς προσκρούουν στη Γη σε τυχαίες τοποθεσίες, επομένως βλέπουμε κρατήρες πρόσκρουσης να κατανέμονται ομοιόμορφα στη Σελήνη και τον Άρη, για παράδειγμα. Για να διερευνήσουν εάν η κατανομή των κρατήρων κρούσης του Ορδοβίσιου είναι μη τυχαία και πιο κοντά στον ισημερινό, οι ερευνητές υπολόγισαν την ηπειρωτική επιφάνεια που μπορεί να διατηρήσει τους κρατήρες από εκείνη την εποχή, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Monash .

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε σταθερούς, αδιατάρακτους κρατούντες με πετρώματα παλαιότερα από τα μέσα της Ορδοβικανής περιόδου, εξαιρουμένων των περιοχών θαμμένων κάτω από ιζήματα ή πάγου, των διαβρωμένων περιοχών και εκείνων που επηρεάστηκαν από τεκτονική δραστηριότητα. 

Χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση GIS (Σύστημα Γεωγραφικών Πληροφοριών), προσδιόρισαν γεωλογικά κατάλληλες περιοχές σε διάφορες ηπείρους. Περιοχές όπως η Δυτική Αυστραλία, η Αφρική, το κρατόνι της Βόρειας Αμερικής και μικρά τμήματα της Ευρώπης θεωρήθηκαν κατάλληλες για τη διατήρηση τέτοιων κρατήρων.  


Γεωδίφης με πληροφορίες από τη σελίδα interestingengineering

Evidence suggesting that earth had a ring in the Ordovician-Andrew G. Tomkins, Erin L. Martin, Peter A. Cawood

περισσότερα,

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0012821X24004230?via%3Dihub

https://interestingengineering.com/space/earth-saturn-like-ring-466-million-years

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget