Ασυνήθιστος κόκκινος ζεόλιθος
Ασυνήθιστος κόκκινος ζεόλιθος Clinoptilolite-(K) από την Hončova Hůrka, Τσεχία.
Παρόλο που υπάρχουν πολλά συνθετικά ή φυσικά είδη ζεόλιθων, το πιο διαδεδομένο και μελετημένο είναι ο ζεόλιθος κλινοπτιλόλιθος, ένας εξαιρετικό αποτοξινωτικό, αντιοξειδωτικό και αντιφλεγμονώδες υλικό.
Οι ζεόλιθοι εμφανίζονται φυσικά, αλλά παράγονται και βιομηχανικά σε μεγάλη κλίμακα.
Συνήθως σχηματίζουν όμορφους καλοσχηματισμένους κρυστάλλους με ανοιχτόχρωμα χρώματα, είναι σχετικά μαλακοί και μπορούν να θρυμματιστούν να γίνουν σκόνη. Βρίσκονται σε γεωλογικά νεαρά ηφαιστειακά πεδία.
Ο όρος επινοήθηκε αρχικά το 1756 από τον Σουηδό ορυκτολόγο Axel Fredrik Cronstedt, ο οποίος παρατήρησε ότι η ταχεία θέρμανση ενός υλικού, που πιστεύεται ότι ήταν στιλβίτης, παρήγαγε μεγάλες ποσότητες ατμού από νερό που είχε προσροφηθεί από το υλικό. Με βάση αυτό, ονόμασε το υλικό ζεόλιθο, από το ελληνικό ζέω , που σημαίνει «βράζω» και λίθος που σημαίνει «πέτρα».
Ο ζεόλιθος είναι μια οικογένεια πολλών μικροπορωδών, κρυσταλλικών αργιλοπυριτικών υλικών που χρησιμοποιούνται συνήθως ως εμπορικοί προσροφητές και καταλύτες.Αποτελούνται κυρίως από πυρίτιο, αλουμίνιο, οξυγόνο.Τα θετικά ιόντα του μπορούν να ανταλλάσσονται με άλλα σε ένα διάλυμα ηλεκτρολύτη επαφής. Οι ανταλλασσόμενοι ζεόλιθοι είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι ως καταλύτες στερεών οξέων.
Ο φυσικός ζεόλιθος είναι πράγματι ένα νέο και εξαιρετικά αποτελεσματικό φυσικό μέσο φίλτρου για τη διήθηση του νερού. Ο φυσικός ζεόλιθος ξεπερνά τα φίλτρα άμμου και άνθρακα. Αυτό παρέχει καθαρότερο νερό και καλύτερες αναλογίες απόδοσης με λιγότερη συντήρηση.
Οι ρίζες θείου S-2 και S-3 που υπάρχουν στους ζεόλιθους, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για το κίτρινο και το μπλε χρώμα τους, αντίστοιχα, μπορούν επίσης να παράγουν πράσινο ή άλλο χρώμα όταν και οι δύο ρίζες είναι παρούσες σε ορισμένες αναλογίες.
Ο εριονίτης, ένας τύπος ινώδους ζεόλιθου, είναι καρκινογόνος όταν εισπνέεται. Οι ζεόλιθοι μπορεί επίσης να προκαλέσουν τοπικό ερεθισμό και μπορεί να αλλοιώσουν την ιοντική σύνθεση, το pH και τη ρυθμιστική ικανότητα του γαστρεντερικού σωλήνα υπό συνθήκες υπερβολικής έκθεσης.
Ο ζεόλιθος έχει μια μοναδική ικανότητα να δεσμεύει και να προσελκύει δυνητικά επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες, συχνά γνωστές ως δηλητήρια. Η απλή δέσμευση με τοξίνες είναι ανεπαρκής. Σε αντίθεση με τον ξυλάνθρακα, έχει τη δυνατότητα να απομακρύνει τις τοξίνες από το σύστημα εκτός από τη δέσμευση.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το USGS και mingat.org