Μια λίμνη που γεννήθηκε από σεισμό

Στην πιο θανατηφόρα και καταστροφική τους κατάσταση, οι σεισμοί μπορούν να ανατρέψουν κτίρια, να πτυχώσουν δρόμους και να προκαλέσουν τσουνάμι. Μπορούν επίσης να αναδιαμορφώσουν θεμελιωδώς το τοπίο, να αλλάξουν τη διαδρομή των ποταμών, ακόμη και να σχηματίσουν νέες λίμνες.

Το τελευταίο έλαβε χώρα στη βορειοδυτική γωνία του Τενεσί στις αρχές του 19ου αιώνα. Μεταξύ Δεκεμβρίου 1811 και Φεβρουαρίου 1812, τρεις σεισμοί με μεγέθη μεγαλύτερα από 7 βαθμούς σημειώθηκαν στη σεισμική ζώνη της Νέας Μαδρίτης, η οποία περιλαμβάνει το νοτιοανατολικό Μιζούρι, το βορειοανατολικό Αρκάνσας και τις γειτονικές μέρη του Τενεσί και του Κεντάκι. Ο τελευταίος από αυτούς τους σεισμούς, στις 7 Φεβρουαρίου 1812, με επίκεντρο κοντά στη Νέα Μαδρίτη, στο Μιζούρι, ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτος: άλλαξε προσωρινά τον ποταμό Μισισιπή, δημιούργησε μόνιμο φράγμα στον ποταμό Reelfoot ,οδήγησε το νερό να γεμίσει μια περιοχή με χαμηλό υψόμετρο και διαμορφώστε τη λίμνη Reelfoot.

Περισσότερο από δύο αιώνες αργότερα, η λίμνη Reelfoot παραμένει ένα επίμονο χαρακτηριστικό στο τοπίο του Τενεσί. Το OLI-2 (Operational Land Imager-2) στο Landsat 9 απαθανάτισε αυτήν την εικόνα της λίμνης, των γύρω υγροτόπων και του κοντινού ποταμού Μισισιπή στις 27 Νοεμβρίου 2023.

Τα ποτάμια που διασχίζουν τις γραμμές ρήξεων μπορούν να σταματήσουν απότομα και να τσακιστούν λοξά όταν το έδαφος μετατοπίζεται. Οι ποταμοί που προκαλούνται από τους σεισμούς, ή οι ξαφνικές αλλαγές φυσικά, έχουν τεκμηριωθεί σε όλη την ιστορία. Το 2016, για παράδειγμα, ο σεισμός Kaikōura στη Νέα Ζηλανδία ουσιαστικά χτύπησε τον ποταμό Waiau Toa (Clarence River) και τον ανάγκασε σε ένα εντελώς νέο κανάλι.

Στην περίπτωση του σεισμού που σχημάτισε τη λίμνη Reelfoot, η παράδοση λέει ότι η δόνηση έκανε ακόμη και τον Μισισιπή να ρέει αντίστροφα για κάποιο χρονικό διάστημα ; Ωστόσο, αυτό μπορεί να ήταν μια ψευδαίσθηση από τα κύματα νερού που δημιουργούνται από τους σεισμούς που ταξιδεύουν προς τα πάνω. Ο σεισμός σχεδόν κατέστρεψε τη μικρή πόλη της Νέας Μαδρίτης στο Μιζούρι. Αυτόπτες μάρτυρες κοντά στο επίκεντρο επίσης περιέγραψαν δέντρα να ξεριζώνονται και το έδαφος να υψώνεται, να πέφτει και να ανοίγει. Άνθρωποι σε μακρινές πόλεις όπως η Βοστώνη, το Ντιτρόιτ και η Νέα Ορλεάνη ανέφεραν ότι ένιωσαν το τρέμουλο.

Μερικοί γεωλόγοι θεωρούν τη σεισμική ζώνη της Νέας Μαδρίτης την πιο επικίνδυνη περιοχή σεισμών ανατολικά των Βραχωδών Ορέων. Ωστόσο, η ιστορία μεγάλων σεισμών και ο κίνδυνος μελλοντικής καταστροφικής δραστηριότητας παραμένουν πηγές έρευνας και συζήτησης. Οι γεωλόγοι γνωρίζουν λιγότερο για το τι προκαλεί τους σεισμούς στη μέση των τεκτονικών πλακών παρά για αυτές που βρίσκονται στα όρια των πλακών. Αυτό που γνωρίζουν είναι ότι σεισμικά κύματα στις ανατολικές ΗΠΑ ταξιδεύουν πολύ μακρύτερα από ό,τι στη δύση, επομένως δονήσεις του ίδιου μεγέθους επηρεάζουν μια μεγαλύτερη περιοχή .

Η λίμνη Reelfoot του σήμερα είναι ένα καταφύγιο για βαρκάδα, ψάρεμα και παρακολούθηση άγριας ζωής. Κυπαρίσσια (Taxodium distichum) φυτρώνουν σε ελώδεις περιοχές, ενώ κούτσουρα από δάση πριν από την πλημμύρα βυθίζονται στο νερό. Η λίμνη περιβάλλεται από υγροτόπους που περιλαμβάνουν ένα κρατικό πάρκο και εθνικό καταφύγιο άγριας ζωής. Οι φαλακροί αετοί [Αλιάετος ο λευκοκέφαλος ] και τα υδρόβια πτηνά χειμονιάζουν στην περιοχή, ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι αφθονούν τα ωδικά πτηνά, οι βάτραχοι και η άλλη υδρόβια ζωή.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Παρατηρητήριο της Γης

Εικόνα του Παρατηρητηρίου Γης της NASA από τον Wanmei Liang, χρησιμοποιώντας δεδομένα Landsat από την Η.Π.Α. Γεωλογική Έρευνα. Ιστορία από Lindsey Doermann

https://earthobservatory.nasa.gov/images/152214/a-lake-born-out-of-an-earthquake