Η αρχαία Δανάεια
Νεολιθική τοιχογραφία στο Çatalhöyük της Τουρκίας και το ερμηνευτικό της σχέδιο [Ataman Hotel/J.Swogger].
«Η πόλις [Ικόνιο] ωνομάζετο κατ' αρχάς Δανάεια εκ της θυγατρός του Δαναού έπειτα, επειδή ένεφώλευσε Δράκων τις, και έδιδον αυτώ οι πολίται, καθ' εκάστην, εις βρώσιν ανά μίαν περιφανή και ωραίαν κόρην, μετονομάσθη θρήνος, καθότι εγέμισεν άπασα η πόλις θρηνωδίας μετά καιρόν δε, παραδοθείσης κόρης τι νός Ανδρομέδης λεγομένης εις βρώσιν τώ δράκοντι, έτυχεν ο Περσεύς υιός του Διός και της Δανάης διαβαίνων εκείθεν, ήκουσε την θρηνώδη κραυγήν της κόρης, και ηρώτησεν την αιτίαν του οδυρμού, αύτη δε ε διηγήθη το έθος των συμπολιτών της ακούσας δε ο Περσεύς κόπτει μιάς Γοργόνης κεφαλήν, και δεικνύει αυτήν τη Δράκοντι, όστις ευθύς απενεκρώθη: διά το γεγονός τούτο, οι πολίται έστησαν αδριάντας τούτε Περσέως και της Ανδρομέδης: ιστόρησαν δε τούτο και δια εικόνος γλυπτής και ανύψωσαν επάνω της πύλης της πόλεως: οι αδριάντες δε μετηνέχθησαν, ύστερον, εις Κωνσταντινούπολιν και ετέθησαν εις τον μέγα λουτρών του Κωνσταντίνου:έκ τής άνω δε ειρημένης εικόνος εκλήθη ή πόλις Ικόνιον, γράφεται δε διά του και κατ' αποβολήν τού ε.», περιγράφει ο Μ.Σ.Ρίζος στα Καππαδοκικά, το 1856.
Η Δανάεια ήταν το αρχαίο όνομα της Ικονίου, ιδρύθηκε από την Αθηνά και τον Προμηθέα.Η Γοργώ ήταν πανέμορφη ιέρεια της Αθηνάς, ερωμένη του Ποσειδώνα με τον οποίο «ξάπλωσε» σε λιβάδι γεμάτο λουλούδια- η τιμωρία της από την Αθηνά στον αρχικό μύθο δεν υπάρχει. Κάποια στιγμή εισέρχεται το στοιχείο της τιμωρίας στον μύθο ίσως μετά από ένα τρομερό και ακαθόριστο συμβάν που έπληξε την περιοχή.
Το Ικόνιο στο οροπέδιο της κεντρικής Ανατολίας,ήταν μια σημαντική πόλη της Λυκαονίας που αργότερα έγινε τμήμα της ρωμαϊκής επαρχίας της Γαλατίας.Σε μικρό ύψωμα πάνω από την μεγάλη πεδιάδα του Ικονίου βρισκόταν το Τσαταλχογιούκ [Çatalhöyük] ένας από τους αρχαιότερους και σημαντικότερους νεολιθικούς οικισμούς της Μ.Ασίας.
Ο οικισμός απέχει από το Βουνό Χασάν [Mount Hasan] περίπου 129 χλμ., ένα ηφαίστειο που έχει πιθανότητες να δώσει μελλοντικές εκρήξεις σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές έρευνες.
Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της Γης που άνθρωποι απεικόνιζαν ηφαιστειακή έκρηξη. Ορισμένες ζωγραφιές σπηλαίων όπως το παράδειγμα του 6000 π.Χ στο Catil Höyuk στην Τουρκία, απεικονίζουν ηφαιστειακή έκρηξη από το στρωματοηφαίστειο Χασάν.
Οι ηλικίες των ηφαιστειακών βράχων υποστηρίζουν την ερμηνεία ότι οι άνθρωποι του Çatalhöyük ενδέχεται να έχουν καταγράψει ένα εκρηκτικό γεγονός του ηφαιστείου πριν από περίπου 8.900 χρόνια.Η λάβα ενός ηφαιστείου που κινείται γρήγορα μπορεί να σκοτώσει ανθρώπους και η πτώση τέφρας μπορεί να τους δυσκολέψει να αναπνεύσουν. Οι άνθρωποι μπορούν να χάσουν τα υπάρχοντά τους καθώς οι ηφαιστειακοί πόροι είναι σε θέση να καταστρέψουν σπίτια, δρόμους και χωράφια. Συχνά εκτοξεύουν καυτά, επικίνδυνα αέρια, στάχτη, λάβα και βράχους.Ίσως η προϊστορική κοινότητα βρέθηκε σε μια πολύ δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση.
Στο όρος Χασάν έχει δύο κορυφές, το ανατολικό μικρό Hasan ύψους 3.069μ. και το μεγάλο Hasan ύψους 3.253μ. όπου βρισκόταν η βυζαντινή πόλη Μόκισος.Το βουνό θεωρείται ένας από τους φάρους των βυζαντινών φρυκτωριών, που χρησιμοποιήθηκε για τη μετάδοση πληροφοριών από τα βουνά του Ταύρου στη πρωτεύουσα του Βυζαντίου, Κωνσταντινούπολη.
Το Χασάν χρησιμοποιήθηκε ως πηγή για τον οψιδιανό. Είναι ενεργό τα τελευταία 13 εκ.χρόνια, κατά τη διάρκεια του Μειόκαινου, του Πλειόκαινου και του Τεταρτογενούς.Οι τελευταίες εκρήξεις του σημειώθηκαν 3.000 χρόνια πριν.
Σήμερα, συνεχίζει τη δραστηριότητά του με φουμαρόλες σε θερμοκρασίες περίπου 55ºC στην κορυφή του. Υπάρχουν επίσης πολλά αέρια ηφαιστειακής προέλευσης γύρω από το ηφαίστειο.
Καθρέφτης 8.000 ετών από οψιδιανό βρέθηκε στον νεολιθικό οικισμό Çatalhöyük.
Το οικοδόμημα Χασάν είναι μέρος μιας μεγαλύτερης ηφαιστειακής επαρχίας στην Κεντρική Ανατολία, γνωστή ως ηφαιστειακή επαρχία της Κεντρικής Ανατολίας ή Καππαδοκίας.Το όλο σύστημα περιλαμβάνει ιγνιμβρίτη όπως αυτό της Μεγάλης Έκρηξης της Κω-Νισύρου, μονογενετικά ηφαιστειακά πεδία και στρωματοηφαίστεια όπως το όρος Erciyes.
Ως συνέπεια της καταβύθισης και του τελικού κλεισίματος της ωκεανού της Νεο-Τηθύος και της ηπειρωτικής σύγκρουσης μεταξύ Αραβίας-Αφρικής και Ευρασίας, η Ανατολία κινείται δυτικά μεταξύ του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας και του ρήγματος της Ανατολικής Ανατολίας. Αυτή η κίνηση και η προκύπτουσα τεκτονική παραμόρφωση της ευθύνονται για την ηφαιστειότητα στην Κεντρική Ανατολία που συνεχίζεται τα τελευταία 10 εκατομμύρια χρόνια. Νοτιοδυτικά του Χασάν είναι η Karapınar, μία περιοχή μεταξύ των επαρχιών Ικονίου και Aksaray με δεκάδες μονογενετικά ηφαίστεια. Maars και κώνοι σκωρίας είναι κυρίαρχοι τύποι ηφαιστείων. Η ηφαιστειακή περιοχή Karapınar έδρασε σε διαφορετικούς χρόνους κατά την περίοδο του Τεταρτογενούς και σχημάτισε τα ηφαιστειακά βασικά προϊόντα κυρίως χρησιμοποιώντας τις αδύναμες ζώνες.Υπάρχουν εκροές αερίων ηφαιστειακής προέλευσης στην περιοχή Karapınar, ιδιαίτερα στην περιοχή Nasuhpınarı και στο Acıgöl maar.
Γεωδίφης
Πηγή- Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη, μέρος πρώτο