Ο θρύλος του Δράκου, η όπερα Ζίγκφριντ και οι δεινόσαυροι

Η σπηλιά του Ζίγκφριντ.

Η πατημασιά του δεινόσαυρου από την οποία πιθανόν να προήλθε ο γεωμύθος του Δράκου.

Σε μια σπηλιά, ο νάνος Μίμε μεγαλώνει τον Ζίγκφριντ προκειμένου να τον χρησιμοποιήσει στα μυστικά του σχέδιά να αποκτήσει το πολυπόθητο δαχτυλίδι. Ο Ζίγκφριντ δεν γνωρίζει τις προθέσεις του πατριού του και είναι πολύ δυσαρεστημένος από την συνεχώς ψυχρή συμπεριφορά του. Ολημερίς,ο Μίμε, εργάζεται για την κατασκευή ενός σπαθιού, το οποίο όμως σπάει ο γιος του, μετά από λογομαχία. Ο Μίμε είναι σε απόγνωση όταν τον επισκέπτεται, μεταμφιεσμένος ο θεός Βόταν ο οποίος τον συμβουλεύει ότι μπορεί να αποκαταστήσει το σπαθί «Νότουνγκ», μόνο από κάποιον «που δεν γνωρίζει φόβο». Ο Μίμε στρέφεται προς τον Ζίγκφριντ, τον διδάσκει πως να μην αντιλαμβάνεται τον φόβο και τον οδηγεί στον Φάφνερ, έναν μεταμορφωμένο  δράκο που προστατεύει το δαχτυλίδι. Αυτό είναι ένα μικρό μέρος από την όπερα Ζίγκφριντ (Siegfried), το 3ο μέρος της τετραλογίας του Ρίχαρντ Βάγκνερ, που αναφέρεται στον θρύλο του Δράκου. Ο Βάγκνερ δανείζεται στοιχεία από την σκανδιναβική μυθολογία όμως η ιστορία του προχωρά πέραν από αυτή.

Ενας τρομακτικός δράκος απασχόλησε τη μεσαιωνική περίοδο τις σκανδιναβικές και γερμανικές κοινωνίες με αποτέλεσμα αρκετοί θρύλοι να μιλούν για τον ήρωα Sigurd ή Siegfried [Ζίγκφριντ ] .

Στην επική σειρά των Νιμπελούνγκεν, ο Ζίγκφριντ σκοτώνει τον δράκο Φάφνερ που φυλάσσει ένα θησαυρό από χρυσό. Ο δράκος ήταν τόσο μεγάλος που τινάζει το έδαφος όταν περπατούσε ο ήρωας της ιστορίας του Βάγκνερ. Στο Drachenfels ("Δρακόπετρα") και το Κενιγκσβίντερ στο Ρήνο, ένα μεγάλο άγαλμα από έναν δράκο κρύβεται κοντά στα ερείπια ενός κάστρου χτισμένο στην κορυφή του λόφου σε υψόμετρο περίπου 320 μέτρα. Μια σπηλιά κάτω από αυτό πιστεύεται ότι είναι φωλιά του Δράκου. Σύμφωνα με την ιστορία, ο ήρωας Ζίγκφριντ φθάνει στην φωλιά, ακολουθώντας ένα μονοπάτι από τα τεράστια ίχνη του δράκου που είναι χαραγμένα βαθιά στη γη. Αξίζει να σημειωθεί ότι, πρόκειται για τα ίχνη από δύο τεράστιους δεινόσαυρους που βρέθηκαν στη Γερμανία.

Το 1941, ο Γερμανός παλαιοντολόγος H.Kirchner πιθανολογεί ότι τα γεωλογικά χαρακτηριστικά σε πετρώματα ψαμμίτη του Τριαδικού είναι ίχνη από δεινόσαυρους κοντά στο Siegfriedsburg στην κοιλάδα του Ρήνου της Δυτικής Γερμανίας . Επιπλέον ισχυρίζεται ότι θα μπορούσε να ήταν η έμπνευση για το μύθο του Δράκου και τα χνάρια του Φάφνερ.

Από τότε, περισσότερα ίχνη πατημασιών από δεινόσαυρους έχουν αναλυθεί από τους παλαιοντολόγους στη βόρεια Ευρώπη. Τεράστια απολιθωμένα ίχνη ενός δεινόσαυρου Θηριόποδου βρέθηκαν πρόσφατα κοντά στην Muenchehagen [Γερμανία]. Μια άλλη μεγάλη πατημασιά άφησε ένα τεράστιο σαυρόποδο 30 τόνων πριν από περίπου 140 εκατομμύρια χρόνια και βρίσκεται σε ένα λατομείο στο Rehburg-Loccum, κοντά στο Ανόβερο της Γερμανίας.

Το εντυπωσιακό μέγεθος της απολιθωμένης πατημασιάς [1,22 μέτρα σε πλάτος και βάθος 0,43μέτρα] θα οδηγούσε σίγουρα κάποιο στην αρχαιότητα ή τον Μεσαίωνα για να απεικονίσει έναν θρυλικό δράκο από το φοβερό μέγεθος και το σχήμα.

Ο Βάγκνερ στην διάσημη Όπερα "Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν" παρουσιάζει τον Ζίγκφριντ να αγωνίζεται με τον δράκο σε μεσαιωνικό στυλ. Αλλά το 2005, για πρώτη φορά στην ιστορία της όπερας, η Λυρική Όπερα του Σικάγου απεικονίζει τον Φάφνερ ως τρομακτικό απολιθωμένο τέρας, που μοιάζει με τον σκελετό ενός δεινοσαύρου, αναγνωρίζοντας την ιδέα ότι οι ανακαλύψεις των απολιθωμάτων μπορεί να έχουν επηρεάσει τις εικόνες και τις ιστορίες των δράκων στις προ-δαρβινικές κοινωνίες.

Γεωδίφης

Πηγές

1.Βικιπαίδεια

2.Adrienne Mayor/wondersandmarvels.com