ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3792 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ32 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1544 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ159 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2247 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ189 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ136 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ64 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Κοραλλιογενής ύφαλος χάθηκε από σεισμό;

Οι τρεις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησαν προβλήματα στο Κοραλλιογενή Ύφαλο Belizean, μια περιοχή μήκους 300 χιλιόμετρων που είναι μέρος του Μεσοαμερικάνικου Κοραλλιογενή Ύφαλου.

Κατ 'αρχάς, δύο κυρίαρχα είδη κοραλλιών πέθαναν λόγω ασθενειών και του φαινομένου El Nino . Στη συνέχεια, το 2009, μεγάλα τμήματα του υφάλου γλίστρησαν σε πιο βαθιά νερά και καταστράφηκαν μετά από ένα σεισμό μεγέθους 7.3R που έπληξε την Καραϊβική.

Ο σεισμός, είχε επίκεντρο 130 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της La Ceiba     (Ονδούρα) και προκάλεσε κατολισθήσεις στην υποθαλάσσια πλαγιά όπου τα κοράλλια μεγάλωναν.

Μια ομάδα από το Florida Institute of Technology πρόσφατα κατέθεσε μία έκθεση σχετικά με την καταστροφή στο περιοδικό Οικολογίας.

Οι ερευνητές μελέτησαν τους υφάλους στις λιμνοθάλασσες ανοικτά των ακτών της Μπελίζ 1986 - 2009. Όταν επέστρεψαν το 2010, διαπίστωσαν ότι περίπου το ήμισυ των υφάλων σε μία περιοχή 375-τετραγωνικών χιλιομέτρων είχε καταστραφεί. Μόνο ιζήματα και σκελετικά υπολείμματα βρέθηκαν, εκεί όπου κάποτε υπήρχαν οι ύφαλοι.

Ο σεισμός έκανε μια ήδη δύσκολη κατάσταση χειρότερη. Τα κοράλλια Staghorn (Acropora cervicornis) ήταν το κυρίαρχο είδος στην περιοχή για τα τελευταία 4000 χρόνια, σύμφωνα με τις χρονολογήσεις-άνθρακα από πυρήνες υφάλου. Ωστόσο, αρχής γενομένης το 1986, τα Staghorn είχαν σχεδόν εξαλειφθεί στην περιοχή από μια βακτηριακή λοίμωξη .Στη συνέχεια, ένα σκληρό Ελ Νίνιο, το 1998 έφερε υψηλές θερμοκρασίες και αφανίστηκαν πολλά από τα κοράλλια.

«Οι απώλειες των κοραλλιών αποδυνάμωσε δραστικά την ανθεκτικότητα των κοραλλιογενών υφάλων», λέει ο επικεφαλής του προγράμματος Ρίτσαρντ Aronson .

Μέχρι τη στιγμή που χτύπησε ο σεισμός δεν υπήρχαν και πολλά κοράλια στον ύφαλο σύμφωνα με τον Aronson . Πολλά από αυτά που είχαν απομείνει στη συνέχεια βυθίστηκαν στα βάθη.Η δυνατότητα των φυσικών καταστροφών θα πρέπει να ενσωματωθεί στις στρατηγικές διατήρησης, δήλωσε ο Aronson.

«Η ρητορική της διατήρησης συχνά περιλαμβάνει την έκκληση της διατήρησης των οικοσυστημάτων, έτσι ώστε τα παιδιά των παιδιών μας να μπορούν να απολαύσουν την  γενναιοδωρία της φύσης», δήλωσε ο Aronson. "Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 200 χρόνια, αλλά τα οικοσυστήματα διαρκούν πολύ περισσότερο .Εμείς προκαλούμε τους θαλάσσιους οικολόγους να προγραμματίζουν σε μια χιλιετή κλίμακα." 


Γεωδίφης με πληροφορίες από το Discovery.com


Φωτογραφία- Κοραλλιογενής Ύφαλος Belizean

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget