Πριγκηπάτο της Κω
Άλλες ακόμη χώρες προσέλκυσαν μερικές ισχυρές οικογένειες της Γένοβας, οι οποίες, χάρη στα όπλα τοποθέτησαν εκεί τη δυναστεία τους. Ανάμεσα στα πριγκιπάτα που έτσι προέκυψαν εκείνη την εποχή, υπήρχε αυτό της Κω, το οποίο επί της δυναστείας Vignolo, αποτελούνταν από τα νησιά Κω, Καλύμνου και Λέρου με τις παρακείμενες βραχονησίδες: Castellarizzo, Arcangelo και Aiaglia.
O Vignolo dei Vignòli, ήταν διάσημος Γενοβέζος τυχοδιώκτης του 13ου-14ου αιώνα. Στην υπηρεσία, ως ναύαρχος, του Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου, απέκτησε από αυτόν τεράστιες κτήσεις στη Ρόδο και την Signoria [αρχοντιά] της Κω, Καλύμνου και της Λέρου.
Η Signoria σε ιστοριογραφική χρήση, είναι το σύνολο των εξουσιών (πρώτα μόνο προσωπικές, μετά και εδαφικές) που ασκούσε καθ' όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα (και μετά) η κοσμική και εκκλησιαστική αριστοκρατία της γης στους αγρότες, όσο και ο θεσμός στον οποίο επιλύεται, από τον 13ο αιώνα, η κρίση πολλών δήμων στη βόρεια και κεντρική Ιταλία, εσωτερικά ασύμβατη λόγω των φατριών που εναλλάσσονταν στην εξουσία
Αφού οι Οθωμανοί κατέλαβαν μεγάλο μέρος της Ρόδου (1306), ο Vignolo πρόσφερε τον στόλο του στους ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη για την ανακατάληψη του νησιού, έτσι ώστε, μετά τη νίκη, αύξησε την περιουσία του με το δικαίωμα να τα μεταδώσει στους απογόνους του.
Η ιστορία της Reppublica της Γένοβας συνδέεται με τη ναυτιλία και το εμπόριο, για πάνω από 8 αιώνες.Η Γένοβα έχει αναφερθεί με τα ονόματα «La Superba» και «La Dominante» για τον πολιτιστικό της πλούτο από άποψη ιστορίας, τέχνης, λογοτεχνίας, μουσικής (Γενοβέζικη σχολή) και κουζίνας.
Οι θρύλοι αποδίδουν την ίδρυση της Γένοβας στον Ιανό, έναν πρόσφυγα από την Τροία. Η ίδρυση χρονολογείται από τον 6ο αιώνα από Φοίνικες εμπόρους που μετέφεραν αλάτι από την Κορσική στην Ελβετία.
H Repubblica της Γένοβας ήταν μια ναυτική δύναμη που υπήρχε από το 1099 έως το 1797, πρωτεύουσα της οποίας ήταν η πόλη της Γένοβας.
Ποιος κυβερνούσε την Ρεπούμπλικα της Γένοβας;
Από το 1339 μέχρι την εξαφάνιση της το 1797, το ανώτατο αξίωμα της Repubblica τους ήταν ο Δόγης, αρχικά εκλεγμένος με διαρκές αξίωμα, μετά το 1528 εκλεγόταν με διετές αξίωμα.Με τον καιρό, οι Γενοβέζοι άρχισαν να μετακινούνται πιο μακριά, προς την Ανατολή, όπου οι ευκαιρίες για μεγάλα κέρδη μέσω του εμπορίου ήταν σημαντικές, έτσι ίδρυσαν το Πριγκηπάτο της Κω.
To 1304 ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος παρέδωσε την Κω και τα άλλα νησιά στον Γενοβέζο Benedetto Zaccaria, και το 1306 στον επίσης Γενοβέζο Β.Βινιολι επειδή βοήθησε τους Ιππότες στην κατάληψη της Ρόδου και των άλλων νησιών.
Η Ρόδος ήταν ένας ελκυστικός στόχος: ένα εύφορο νησί, στρατηγικά τοποθετημένο κατά μήκος της νοτιοδυτικής ακτής της Μικράς Ασίας, κατά μήκος των εμπορικών γραμμών που οδηγούσαν από την Κωνσταντινούπολη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και προς το Λεβάντε. Το νησί ήταν κτήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η οποία βρισκόταν σε ολοένα και μεγαλύτερη κρίση και δεν μπορούσε να προστατεύσει τις νησιωτικές της κτήσεις, όπως αποδείχθηκε από την πολιορκία της Χίου το 1304 από τον Γενοβέζο Benedetto Zaccaria, ο οποίος εξασφάλισε την αναγνώριση της κατοχής του από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο ( 1282–1328), καθώς και ο ανταγωνισμός που καθιερώθηκε μεταξύ Γενοβέζων και Ενετών στην περιοχή των Δωδεκανήσων. Αντίθετα, η Ρόδος μέχρι τότε είχε επιτεθεί σε ναύαρχους Γενοβέζικης καταγωγής. Με τα χρόνια, οι Γενοβέζοι Vignolo de' Vignoli είχαν διεκδικήσει την κατοχή των νησιών της Κω και της Λέρου ως φέουδα.
Το 1314 το νησί της Κω καταλαμβάνεται από τους Ιππότες Ιωαννίτες οι οποίοι μετά την πτώση των Ναϊτών εξελίχθηκαν σε ναυτική δύναμη και προασπιστές της χριστιανοσύνης απέναντι στους μωαμεθανούς.
Γεωδίφης
Πηγές:
1.Antichi diritti italiani su le isole dell' Egeo-Il Principato di Cos του Pasquale Solima, Roma 1912.
2.La storia della repubblica di Genova-Federico Donaver, 1975.
3.Repubblica di Genova- Franco Maria Ricci, 1999.
4. Εγκυκλοπαίδεια Treccani
«Superba» που σημαίνει επιβλητική, μεγαλειώδη, αλλά και αγέρωχη και περήφανη. Ο πρώτος που την ονόμασε έτσι ήταν ο Francesco Petrarca, ο οποίος το 1358 έγραψε: «Θα δείτε μια βασιλική πόλη, ακουμπισμένη σε έναν αλπικό λόφο, περήφανη για τους άνδρες και τα τείχη της, που η εμφάνισή της από μόνη της την υποδηλώνει ως την κυρία της θάλασσας».
H επέκταση της Repubblica της Γένοβας.[Codex Parisinus latinus (1395) στο Ph. Lauer, Κατάλογος λατινικών χειρογράφων].
Ένα νόμισμα (genovino) που κόπηκε από τη δημοκρατία της Γένοβας, 13ος αιώνας.