«Είναι σαν να τον περιμένει ο Θεός», Φρανσουά Φενελόν[1651- 1715].
Γερμανόπουλα παίζουν με άχρηστα χρήματα στο αποκορύφωμα του υπερπληθωρισμού. Μέχρι τον Νοέμβριο του 1923, ένα δολάριο ΗΠΑ άξιζε 4.210.500.000.000 μάρκα.
Σε ένα κοινωνικό, οικονομικά απρόβλεπτο, ταραχώδες περιβάλλον αντιπαράθεσης και εκφοβισμού όπως αυτό βρέθηκε και έζησε ο Γερμανός Rudolf Herzog, ο άνθρωπος που έφερε στο φως το Ασκληπιείο, Κω το 1902-1904.
Έζησε δύο παγκόσμιους πολέμους όπως και το τέλος τους.Υποστήριξε τον Χίτλερ σε προχωρημένη ηλικία, όχι όταν βρήκε τη χαμένη ατλαντίδα της ιατρικής, έχοντας προβλήματα και επιπλοκές , διαταραχές υγείας λόγω γήρατος και της μαλάριας που κόλλησε κατά τη διαμονή του στην Κω. Δεν σκότωσε ούτε συμμετείχε σε μάχες, δεν πήρε όπλο στα χέρια του πως άλλωστε αφού ήταν άρρωστος και ανήμπορος. Δεν ήρθε στο νησί σαν ένας ακόμη Έλγιν για να πάρει κάτι που υπήρχε αλλά να βρει ένα ανύπαρχτο ίδρυμα που γειτόνευε με ασβεστοκάμινα σε μία διοίκηση η οποία με κάθε τρόπο επιδίωκε να χαθεί οτιδήποτε το αρχαίο ελληνικό, για παράδειγμα θα αναφέρω τον Μουσταφά Μπέη, οθωμανό διοικητή του 19ου αιώνα που πίστευε ότι οι αρχαίες επιγραφές πνέουν τα μένεα στις καρδιές των Ελλήνων και ότι μπορούν να διαρρήξουν τις σχέσεις της τοπικής κοινωνίας και πολλές φορές αντέδρασε στην αντιγραφή επιγραφών από αρχαιολόγους που είχαν επισκεφτεί το νησί όπως οι Γερμανοί Ulrich και ο L.Ross, το 1844. Αναζήτησε ένα χαμένο για 14 αιώνες μνημείο όταν κανένας δεν ενδιαφερόταν για αυτό, ενώ πολλοί πίστευαν ότι δεν είχε ποτέ υπάρξει.Ακολούθησε, χωρίς άλλη επιλογή, τους όρους της σύμβασης που του επέβαλλαν οι οθωμανοί, τότε ένοικοι του νησιού. «Take or leave it» , όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες.
Μέχρι το 1936, πάνω από το 90% του γερμανικού λαού, διανοούμενοι ή μη, ακροδεξιοί, δεξιοί, κεντρώοι, κομμουνιστές και σοσιαλιστές σε κάποιο βαθμό, έγιναν υποστηρικτές του ναζιστικού καθεστώτος.
«Και ξαφνικά, και χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, ο Αδόλφος Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία». Το σκεπτικό του, για την άνοδο του στην εξουσία ήταν: Να αποκαταστήσει την εθνική υπερηφάνεια λέγοντας στους Γερμανούς ότι δεν έφταιγαν για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατά την προετοιμασία για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
Προστατευτικές πολιτικές όπως ο δασμός McKinley των ΗΠΑ (1890) και οι γεωργικοί δασμοί της Γερμανίας ενέτειναν τον οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Αυτά τα εμπορικά εμπόδια, σε συνδυασμό με τον αποικιακό ανταγωνισμό, διέσπασαν τις παγκόσμιες αγορές και αύξησαν τις γεωπολιτικές εντάσεις. Ομοίως, ο νόμος περί δασμών Smoot-Hawley του 1930 επιδείνωσε τη Μεγάλη Ύφεση, μειώνοντας το παγκόσμιο εμπόριο κατά σχεδόν τα 2/3 και τροφοδοτώντας τον οικονομικό εθνικισμό. Οι οικονομικές επιπτώσεις συνέβαλαν σε στρατιωτικές ανατροπές στην Ιαπωνία και σε αυτάρκεις πολιτικές στη ναζιστική Γερμανία, ανοίγοντας το δρόμο για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τελικά οι Σύμμαχες Δυνάμεις κέρδισαν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, νικώντας τις Κεντρικές Δυνάμεις. Βασικά τα σύμμαχα έθνη περιλάμβαναν τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία (μέχρι το 1917) και την Ιταλία (από το 1915), ενώ οι Κεντρικές Δυνάμεις ήταν κυρίως η Γερμανία, η Αυστροουγγαρία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η νίκη αναγνωρίστηκε επίσημα με την υπογραφή της Συνθήκης των Βερσαλλιών το 1919. Οι νικητές επέβαλλαν σκληρούς, δυσβάσταχτους όρους στους ηττημένους, κυρίως στους Γερμανούς.
Ο Άντολφ Σίκελγκρουμπερ άλλαξε το όνομά του σε Αδόλφος Χίτλερ, ένα όχι ασυνήθιστο επώνυμο στην Κορινθιακή επαρχία της Αυστρίας όπου γεννήθηκε και όπου μάλιστα ορισμένοι συγγενείς του είχαν αυτό το όνομα.
Μέχρι το 1933, ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν μια πολύ γνωστή προσωπικότητα με ευρεία υποστήριξη. Δεν κατέλαβε την εξουσία στη Γερμανία. Αντίθετα, μια σειρά από πολιτικές και οικονομικές κρίσεις τον βοήθησαν να ανέλθει στην εξουσία νόμιμα. Στις 30 Ιανουαρίου 1933 λίγους μήνες πριν από τον Μεγάλο Σεισμό της Κω, ο Αδόλφος Χίτλερ διορίστηκε καγκελάριος της Γερμανίας από τον Γερμανό πρόεδρο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ. Ένα χρόνο πριν από τη δημοσίευσή του βιβλίου του Herzog με τίτλο « Κως», όπου ανέλυσε με σχολαστικό και ουσιώδη τρόπο τα ευρήματα της έρευνας του, μετά από 30 χρόνια αναμονής.
Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1934, όταν, μετά τον θάνατο του Χίντενμπουργκ, ο Χίτλερ συγχώνευσε την καγκελαρία με την προεδρία στον τίτλο του Φύρερ.
Ο Χίτλερ ήταν ένας ακραίος εθνικιστής, πιστεύοντας ότι η γερμανική «Άρια» φυλή έπρεπε να κυριαρχήσει. Οι επεκτατικές πολιτικές του επιδίωκαν ένα Lebensraum (Ζωικό Χώρο) για τον γερμανικό λαό. Ο Χίτλερ ήθελε να δημιουργήσει μια γενιά νέων Αρίων που θα ήταν σωματικά σε φόρμα και απόλυτα υπάκουοι, μέσω προγραμμάτων όπως η Νεολαία του Χίτλερ.
Η λέξη «Reich» στα γερμανικά σημαίνει «αυτοκρατορία», «βασίλειο» ή «επικράτεια» και χρησιμοποιείται συχνά στα αγγλικά για να αναφερθεί σε ιστορικά γερμανικά κράτη, κυρίως στο Πρώτο Ράιχ (την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία), στο Δεύτερο Ράιχ (τη Γερμανική Αυτοκρατορία από το 1871-1918) και στο Τρίτο Ράιχ (ναζιστική Γερμανία από το 1933-1945). Η σημασία της ως «αυτοκρατορία» ή «βασίλειο» προέρχεται από τη ρίζα της, reg, που σημαίνει «να ισιώσεις ή να κυβερνήσεις».
Η λάσπη και ο βάλτος του βομβαρδισμένου Βερολίνου την άνοιξη του 1945 ήταν ουσιαστικά το τέλος που επέφερε ο Χίτλερ στον εαυτό του, στον λαό του και στο Ράιχ του. Κομμάτι-κομμάτι, όλα συνδυάστηκαν τις τελευταίες δέκα ημέρες της ζωής του, ξεκινώντας την Παρασκευή 20 Απριλίου 1945.
Ολοκλήρωσε το ολέθριο, ισοπεδωτικό έργο του, λέγοντας: «Τελείωσε, αντίο», ο Χίτλερ πήρε την Εύα πίσω στα δωμάτιά τους για τελευταία φορά, αυτοπυροβολήθηκε και η σύντροφος του πήρε την κάψουλα με το δηλητήριο που της είχε δώσει.
Στη ναζιστική Γερμανία, ο αρχικός στόχος ήταν μια φυλετικά καθαρή Γερμανία απαλλαγμένη από Εβραίους. Η απομόνωση, η φτώχεια και η τρομοκρατία χρησιμοποιήθηκαν για να πιέσουν τους Εβραίους να φύγουν. Στο απόγειο της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο στόχος έγινε η γενοκτονία όλων των Ευρωπαίων Εβραίων. Η ναζιστική Γερμανία ήταν μια δικτατορία.
Η Γερμανία έχασε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω αρκετών βασικών στρατηγικών και οικονομικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του καταστροφικού ανοίγματος ενός διμέτωπου πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση μετά την αποτυχημένη Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, μιας εξαιρετικά κατώτερης πολεμικής οικονομίας που δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί την παραγωγή συμμαχικών δυνάμεων όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, της κακής στρατηγικής ηγεσίας και σχεδιασμού από τον Χίτλερ, και της σημαντικής έλλειψης υλικοτεχνικής υποστήριξης και ανθρώπινου δυναμικού.
Ο Rudolg Herzog πέθανε σε ηλικία 82 ετών, στις 11 Μαρτίου 1953, σχεδόν 8 χρόνια μετά από τον βομβαρδισμό του Βερολίνου όπου φέρεται να έβαλε τέλος στη ζωή του ο Χίτλερ. Ο τάφος του απαντά στο νεκροταφείο Pullach της Βαυαρίας.
Πιστώνεται την ανακάλυψη του Ασκληπιείου Κω, ως ανασκαφέας, εργολάβος , ευρέτης των αναγκαίων κεφαλαίων της σκαπάνης και ερευνητής, πριν ακόμη εμφανιστεί ο ναζισμός στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Τις έρευνες που ακολούθησε ο Ιταλός αρχαιολόγος L.Laurenzi και οι ανακαλύψεις του [Θέρμες 4ου άνδηρου, Ναός Δία Πατρώου κά] έγιναν με υποδείξεις του Γερμανού Herzog, με τον οποίο είχαν εξαιρετική, άψογη συνεργασία. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας ο διοικητής της Δωδεκανήσου, Mario Lago, τον έφερε ξανά στην Κω με έξοδα της ιταλικής κυβέρνησης χωρίς να πληρωθεί , μόνο για να συμβάλει με τις γνώσεις του στις ανασκαφές των Ιταλών αρχαιολόγων. Από τη δεκαετία του ΄40 καμία ανασκαφή, καμία «τρύπα» δεν έκανε το Ελληνικό κράτος μέσω της αρμόδιας υπηρεσίας του στον ιερό χώρο του Ασκληπιείου.
Μαθήματα από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία;
Η άνοδος του στην εξουσία αποκάλυψε ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί είναι ευάλωτοι στη χειραγώγηση, το ψέμα και την εκμετάλλευση, πιο εύκολα από όσο νομίζουμε ειδικά στην περίοδο της ψηφιακής εποχής.
Σε μια εποχή που ομάδες , συμφέροντα, συχνά με πλαστούς όρους, χωρίς ήθος και ευαισθησίες φωνές θέλουν να επιβάλλουν τη δικιά τους πραγματικότητα.
Αυτό που ζούμε σήμερα, ψιθυρίζει μια πικρή αλήθεια.
Θεσμοί έχουν περιέλθει σε ανεπαρκείς για διοίκηση που βάλλονται ή διεκδικούνται από εξίσου αδύναμους χωρίς σφρίγος, όραμα διαμέσου των κοινωνικών δικτύων.
Έτσι, στο πλαίσιο του καθήκοντος τόσο των πολιτών όσο και των ηγετών να ενωθούν για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία, πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία καθαρές, λογικές φωνές με επιχειρήματα, στοχαστές με εφαρμόσιμα προγράμματα, προτάσεις και χωρίς παρωπίδες, ύπουλα χτυπήματα, ψέματα και προσωπικές εχθρότητες.
Γεωδίφης
περισσότερα,
1.Εγκυκλοπαίδειες Britannica, Treccani
2.Ασκληπιείο των Κώων,2024
3. Ποιος ήταν ο Rudolf Herzog;
4.Rudolf Ludwig Friedrich Herzog
