Καταναγκαστική ειρήνευση...

Η πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, Ερμπίλ.

Κουρδιστάν, Ιράκ. Εν μέσω της κηρυχθείσας κατάπαυσης του πυρός του ΡΚΚ, οι τουρκικές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει 11.585 αεροπορικές και επίγειες επιθέσεις σε ζώνες ανταρτών. Αναφέρεται κλιμάκωση της χρήσης χημικών όπλων. Το ΡΚΚ ανταπέδωσε στις 24 και 26 Ιουνίου.

Τον μήνα Αύγουστο, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (TAF) πραγματοποίησαν δώδεκα συνδυασμένες επιχειρήσεις κρούσης εναντίον θέσεων του PKK στο βόρειο Ιράκ. Γιατί συμβαίνει αυτό στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης ειρηνευτικής διαδικασίας;

Αυτές οι επιχειρήσεις περιελάμβαναν αεροπορική μεταφορά πυρομαχικών και υποστήριξη πυρών πυροβολικού. Ταυτόχρονα, παρατηρήθηκε συνεχής δραστηριότητα μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) σε όλο το πεδίο της μάχης, για την υποστήριξη του συντονισμού των επιθέσεων και την αξιολόγηση των ζημιών. [Πηγές HPG].

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μια τουρκική κοινοβουλευτική επιτροπή βρισκόταν ήδη σε κίνηση για την επισημοποίηση της πολιτικής εμπλοκής, ενώ το ΡΚΚ έλαβε ορατά βήματα προς την αποκλιμάκωση, συμπεριλαμβανομένης μιας τελετής αφοπλισμού και της επίσημης κήρυξης της οργανωτικής του διάλυσης.

Η επιμονή των τουρκικών επιδρομών, ακόμη και εν μέσω χειρονομιών αφοπλισμού, υποδηλώνει μια διπλή στρατηγική: αξιοποίηση της στρατιωτικής πίεσης για τον περιορισμό των ελιγμών και των αφηγήσεων του ΡΚΚ, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκονται πολιτικοί μηχανισμοί για την οριστικοποίηση της διευθέτησης.

Αυτό το εγχειρίδιο καταναγκαστικής διπλωματίας - όπου η σταθμισμένη εφαρμογή βίας χρησιμεύει τόσο για την υποβάθμιση της ικανότητας του αντιπάλου όσο και για την επιβολή συμμόρφωσης στις διαπραγματεύσεις.

Στη στρατιωτική ακαδημία, αυτό το δόγμα έχει το όνομα: καταναγκαστική ειρήνευση, όπου ο κρατικός παράγοντας χρησιμοποιεί ένα μείγμα σκληρής στρατιωτικής ισχύος και ελεγχόμενων πολιτικών παραχωρήσεων για να εξουδετερώσει τα επαναστατικά κινήματα.

Στη στρατιωτική ακαδημία, αυτό το δόγμα έχει το όνομα: καταναγκαστική ειρήνευση, όπου ο κρατικός παράγοντας χρησιμοποιεί ένα μείγμα σκληρής στρατιωτικής ισχύος και ελεγχόμενων πολιτικών παραχωρήσεων για να εξουδετερώσει τα επαναστατικά κινήματα.

Ο στρατηγικός στόχος δεν είναι η αμοιβαία συμφιλίωση, αλλά ο επαναπροσδιορισμός της κατάστασης του αντιπάλου: από εμπόλεμο δρώντα σε υποδεέστερο πολιτικό συμμετέχοντα, απογυμνωμένο από την αυτόνομη ικανότητα καταναγκασμού. Με πιο απλά λόγια, η εξουδετέρωση του κέντρου εξουσίας του κουρδικού πολιτικού κινήματος.

Karim Franceschi @karimfranceschi 

https://x.com/karimfranceschi/status/1962094143359860803