Οι γυναίκες Μαορί

Γυναίκα Μαορί, Νέα Ζηλανδία 1914.Διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής των κοινοτήτων των Μαορί. Οι γυναίκες Μαορί τείνουν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στη φροντίδα των νοικοκυριών τους, των κοινοτήτων τους και στην εθελοντική εργασία. Πριν από τον αποικισμό, οι ρόλοι των γυναικών και των ανδρών ήταν ουσιαστικά οι ίδιοι. 

Το ένα φύλο δεν ήταν πιο σημαντικό από το άλλο, η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο ήταν ότι οι γυναίκες δεν χορεύανε πολεμικούς χορούς ούτε είχαν τατουάζ σε όλο τους το πρόσωπο. Οι γυναίκες Μαορί έχουν, ωστόσο, τατουάζ στο πηγούνι τους. Περισσότερα τατουάζ που είχαν σήμαιναν ότι βρίσκονταν υψηλότερα στην κοινωνική αλυσίδα. Οι γυναίκες Μαορί αφιέρωναν τον περισσότερο χρόνο τους στη φροντίδα των οικογενειών τους. 

Οι κύριοι ρόλοι των γυναικών ήταν να ανοίγουν τις συναντήσεις, να αφηγούνται ιστορίες και χορούς και να καλωσορίζουν τους καλεσμένους τους. Δεν τους επιτρέπεται να μιλούν σε χορούς καλωσορίσματος και πρέπει να κάθονται στις πίσω σειρές, ώστε να προστατεύονται από εχθρικές πνευματικές δυνάμεις. Οι γυναίκες Μαορί φρόντιζαν για τις οικογένειες, αλλά το μαγείρεμα μοιραζόταν ισόποσα μεταξύ ανδρών και γυναικών. 

Οι ρόλοι των γυναικών και η κοινωνική τους θέση άλλαζαν από φυλή σε φυλή. Οι ρόλοι εξαρτώνταν επίσης από την ηλικία και τα ατομικά τους ταλέντα. Οι Μαορί ήταν πολύ πνευματικοί άνθρωποι. Πίστευαν ότι οι γυναίκες είχαν μια πολύ ισχυρή πνευματική ενέργεια, γι' αυτό και δεν επιτρεπόταν να εισέρχονται σε δωμάτια όπου κατασκευάζονταν ξυλόγλυπτα, επειδή θα μπορούσαν να καταστρέψουν την ιερότητα της ξυλογλυπτικής. Μόλις τοποθετηθούν τα ξυλόγλυπτα και ολοκληρωθούν οι κατάλληλες τελετουργίες, οι γυναίκες επιτρέπεται να βρίσκονται κοντά τους. 

Παρόλο που οι γυναίκες Μαορί είχαν πολύ σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ζωή των Μαορί, δεν είχαν μεγάλη εξουσία. Οι άνδρες και οι γυναίκες θεωρούνταν ίσοι στην παραδοσιακή κουλτούρα των Μαορί μέχρι την αποικιοκρατία. Οι γυναίκες Μαορί ήταν πολύ στοργικές, επομένως φρόντιζαν τα παιδιά. Ο σύζυγος όμως είχε τον έλεγχο του νοικοκυριού. Οι γυναίκες και τα παιδιά περιγράφονταν ως «κινητά περιουσιακά στοιχεία που χρησιμοποιούνταν και κακοποιούνταν από τους πατέρες της οικογένειας όπως αυτός επιλέγει». Μόλις ένα κορίτσι επρόκειτο να παντρευτεί, δεν ήταν πλέον ιδιοκτησία του πατέρα της, αλλά γινόταν ιδιοκτησία του συζύγου της. 

Οι γυναίκες δεν είχαν νομική προσωπικότητα. Δεν είχαν νόμιμα δικαιώματα πάνω στα παιδιά τους και δεν επιτρεπόταν να δηλώσουν διαζύγιο, ανεξάρτητα από τον λόγο. Εάν επρόκειτο να γίνει διαζύγιο στο νοικοκυριό για οποιονδήποτε λόγο, ο πατέρας κρατούσε τα παιδιά. Μόλις το 1985 ο βιασμός ήταν παράνομος εναντίον της συζύγου του. Ουσιαστικά, οι γυναίκες δεν είχαν κανένα απολύτως δικαίωμα. Τις αντιμετώπιζαν σαν αντικείμενα αντί για ανθρώπους. 

Μόλις εισήχθη ο δυτικός πολιτισμός, οι γυναίκες θεωρούνταν λιγότερο πολύτιμες από τα άλογα. Δεδομένου ότι οι γυναίκες ήταν τόσο οικογενειακά προσανατολισμένες, οι πιο καταστροφικές συνέπειες για αυτές ήταν η καταστροφή της οικογένειάς τους. Μετά την υπογραφή των εποίκων και των συνθηκών, οι γυναίκες αντιμετωπίζονταν σαν περιουσία. Οι έποικοι τις χρησιμοποιούσαν ως πηγές γης και οικονομικού εισοδήματος. Οι έποικοι έφεραν επίσης ασθένειες, και οι Μαορί δεν επιτρεπόταν πλέον να χορεύουν και να απεικονίζονται σύμφωνα με τις δικές τους πολιτισμικές πεποιθήσεις.

Το 1865 ψηφίστηκε ο Νόμος περί Ιθαγενών, ο κύριος στόχος του οποίου ήταν η πρόσβαση στη γη των Μαορί και η αφαίρεσή της από αυτούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Μαορί να μην έχουν επαρκή γη για να μπορούν να συντηρούνται, αναγκάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τη γη τους και να μετακινηθούν σε πόλεις και κωμοπόλεις αναζητώντας εργασία. 

Τη δεκαετία του 1970, οι γυναίκες Μαορί διαμαρτύρονταν για κακογραμμένες συνθήκες που προκαλούσαν καταστολή του πολιτισμού και κλοπή γης. Αυτές οι συνθήκες δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να διαστρεβλώνουν τον πολιτισμό των Μαορί. Οι γυναίκες Μαορί εξακολουθούν να θεωρούνται αόρατες στο νόμο σήμερα. 

Η αξιολόγηση της οικονομικής αλλαγής έχει επηρεάσει τις γυναίκες Μαορί με εξαιρετική σκληρότητα. Οι γυναίκες Μαορί αναγκάζονται να εργάζονται στο σπίτι καθώς και εκτός σπιτιού, εάν μπορούν να βρουν εργασία. Πολλές γυναίκες Μαορί είναι άνεργες, συχνά απομονωμένες από την υποστήριξη της whanau (ομάδας συγγένειας) τους (τόσο σωματικά όσο και πολιτισμικά). Οι γυναίκες Μαορί είναι συνήθως καταδικασμένες να εργάζονται υπερβολικά, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα ασθένειες και ενδοοικογενειακή βία. Οι Μαορί αντιμετωπίζονται από ένα διαστρεβλωμένο πρίσμα ρατσισμού που καταστρέφει ζωές σήμερα. 

 Jimmy Nelson

https://x.com/archeohistories/status/1969118136176951663