Δεν οδηγεί πουθενά αυτός ο δρόμος...

Από την πρώτη στιγμή, φώναξα: «Ξεχάσατε τον Paton, αδέλφια». Για να ακουστεί η φωνή σου πρέπει να μάθεις να σηκώνεις λάβαρα και να χειροκροτάς, φίλε μου. Όπως και να χει το πράγμα είμαι πολύ χαρούμενος με τη δικαίωση ενός παλιού, χρόνιου αιτήματος μου προς τις αρχές,μηχανισμούς του τόπου. 

Ωστόσο, έχω πολλές σκέψεις πάνω σε αυτό.

Υπερβολική λογική. Δυστυχώς, γνωρίζω τόσους πολλούς που έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο. Η κοινωνία μας είναι οργανωμένη ώστε να έχει ένα δίχτυ ασφαλείας για την αντίθετη ομάδα, αλλά αυτή η ομάδα τώρα υποφέρει. Χάσαμε μερικούς από τους γνώστες τα τελευταία χρόνια και η τεχνητή νοημοσύνη ποτέ δεν θα τους αντικαταστήσει...

Όταν οι ακρίδες σκίασαν τον Αττικό ουρανό, ανάγκασαν τον τότε δήμαρχο Πετράκη να τις επικηρύξει.Το καλοκαίρι του 1843, η Αθήνα αντιμετώπισε σμήνη ακρίδων και έντονη λειψυδρία. Οι τοπικές αρχές, απελπισμένες, «επικηρύξαν» τις ακρίδες: κάθε νεκρή ακρίδα αποζημιωνόταν με 20 λεπτά. Σε ένα ανάλογο κύμα πνεύματος, κάποιοι είπαν ότι θα την γκρεμίσουν, ευτυχώς ακόμη δεν έχουμε επικηρύξεις με την προτομή του Herzog.

Η φύση είναι πολύ καλύτερη στο να εφευρίσκει ιστορίες από εμάς τα παιδιά της, αυτό μας δίδαξαν οι Κώοι Ασκληπιάδες.«Ο προορισμός δεν είναι ποτέ ένα μέρος, αλλά ένας νέος τρόπος να βλέπεις τα πράγματα» είχε πει , ο Χένρι Μίλερ ως σύγχρονος Ασκληπιάδης . 

Από έναν ατελή κατάλογο θα μνημονεύσω τον αμφιλεγόμενο ρόλο του μεγάλου Καραθεοδωρή κατά τη διάρκεια του Γ' Ράιχ και τη στάση του απέναντι στο ναζιστικό καθεστώς. Διετέλεσε επίτροπος της Εκκλησίας του Σωτήρος στο Μόναχο, διορισμένος από το ναζιστικό καθεστώς. 

Ας μην κρυβόμαστε την εκλεγμένη νόμιμα κυβέρνηση του Χίτλερ υποστήριξε τουλάχιστον το 90 % των Γερμανών διανοούμενων και μη, αριστερών, σοσιαλιστών,  κά. Στη μικρή τοπική κοινωνία μας είναι γνωστός ο ρόλος πολλών «δημοκρατών» της εποχής της χούντας ή μετέπειτα, που εμφανίζονται «ευαισθητούληδες», δημοκράτες της στιγμής όπως τους αποκαλώ. Αν ποτέ ανοίξει μια συζήτηση σε βάθος είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους .Ο κατάλογος τεράστιος και προκαλεί έκπληξη ακόμη και σήμερα που πολιτικοί φωτογραφίζονται με τον σφαγέα Κεμάλ δίπλα τους και σωστά ή λάθος γίνεται θέμα. 

Άπειρα τα παραδείγματα όπως βέβαια τα δύο μέτρα και σταθμά, επίσης και η υποκρισία όσων απευθύνονται στο κοινό τους για λόγους μικροπολιτικής σκοπιμότητας και όχι για την αλήθεια, κάτι το οποίο δεν έχει αλλάξει από την αρχαία εποχή. 

Θα υπενθυμίσω τον Θεμιστοκλή για τον ρόλο του μετά τους περσικούς πολέμους, που τον τιμήσαμε με δρόμο. Μπορώ να μιλήσω για έναν τιμημένο με δρόμο που έχει καταχωρηθεί ως Μεγάλος της ιστορίας και για κάποιους άλλους είναι σφαγέας, ενώ κλείνουν τα μάτια στις σφαγές τόσων άλλων. Θα μιλήσω ακόμη για ένα αρχαιοδίφη που είχε γαμπρό φασίστα και συνεχώς τον αναφέρουν γνωστοί και άγνωστοι. Κάποιοι μιλάνε στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας, όμως αν τους εξετάσουμε προσεκτικά στη δικιά μας περίοδο μακριά από τις τότε δύσκολες εποχές θα φρίξουμε για το βίο, την πολιτεία τους. 

Όμως δεν οδηγεί πουθενά αυτός ο δρόμος, έτσι νομίζω. 

Ναι, στην υπεύθυνη κριτική , όχι στην υποκρισία και την επιλεκτική ευαισθησία. Δυστυχώς το βιβλίο της ζωής είναι απρόβλεπτο, περιέχει καλές και κακές στιγμές για όλους. Εγώ στέκομαι στο έργο και όχι στις προσωπικές λάθος στιγμές της ζωής τους .Για όσα έκαναν για το νησί, την ιστορία και τον πολιτισμό του, και θα τους συγκρίνω πάντα με αυτούς που αποδεδειγμένα το ρήμαξαν στο όνομα μιας νόμιμης εκλογής, της ανάπτυξης των κολλητών και των ρουσφετιών τους, αυτή είναι η άποψη μου και παραμένει όλα αυτά τα χρόνια, τίποτα άλλο...

Γεωδίφης

Πηγές:

1.Παιδί της Ρέας, τριλογία

2. Παλιές φωτογραφίες της Κω

3. Ασκληπιείο των Κώων, 2024