Γυρεύω ένα μύθο...

«Γυρεύω ένα μύθο από τοίχο σε τοίχο να βγω να μη βγω», Δήμος Μούτσης.

Τον «Κῠπάρισσο» του Ομήρου, του Ησιόδου, του Ηροδότου, των Κώων Ασκληπιάδων και του Μέγα Ιπποκράτη.

Το άλσος των Κυπαρισσιών της Παναγιάς, στον Μέγα Ναό του Ασκληπιού. 

Τον νόμο που απαγορεύει την κοπή τους στο ιερό άλσος του Κυπαρισσίου Απόλλωνα και Ασκληπιού.

Τον βουρικυπάρισσο της μυκηναϊκής Βουρίνας του βασιλιά Χάλκωνα.

Τις αρχαίες γέφυρες από ξύλο κυπαρισσιού και κέδρου της Κεφάλου.

Γυρεύω το άγαλμα της Κόρης με την αφιέρωση του ιερού της Δήμητρας στο Κυπαρίσσι του Αμανιού.

Την πομπὴ του βασιλιά Πτολεμαίου, στον Κυπάρι̣σσο, με την διαδρομή των παίδων στο Γυμνάσιο των Εφήβων. 

Την κρήνη Κυπαρισιωτῶν, ἐν Κυπαρίσσωι του Ασκληπιού.

Την σκιά της Παναγιάς Κυπαρισσιώτισσας στην Ζιά.

Την εικόνα της Παναγιάς του Παπά Πετρουμιανού, στον Κυπάρισσο του Φόρου της Αγοράς.

Το Κυπαρίσσι που χτυπήθηκε από κεραυνό και ακόμη αντέχει. 

Την  θλίψη , το θυμό για την ιερόσυλη κοπή του κυπαρισσιού στην Οδό Αναπαύσεως. 

Τον μύθο που συνδέει τον Κυπάρισσο με την γη των Κώων. 

Τον Κυπάρισσο, τον αγαπημένο του Απόλλωνα που άθελα σκότωσε το ελάφι του και τον μεταμόρφωσε σε δέντρο ο γιος της Κώας Λητούς.

Τον αυξανόμενο «ιερό πόλεμο» όσων έχουν λησμονήσει την ενάρετη καταγωγή του.

Στις ρίζες, όχι στα κλαδιά κρύβεται η μεγαλύτερη δύναμη, η ιστορία, τα θεμέλια για το μέλλον.

Η ζωή είναι μια συνεχής περιπέτεια . Ανεξάρτητα από το μονοπάτι που επιλέγεις να ακολουθήσεις στο ταξίδι σου, είτε ξεκινάς απλώς σε μια νέα κατεύθυνση είτε επιδιώκεις τα όνειρά σου, οι ρίζες υπενθυμίζουν ότι το από πού έρχεσαι είναι εξίσου σημαντικό με το πού πηγαίνεις.

 Η οικογένεια των κυπαρισσοειδών εμφανίστηκε πριν από περισσότερο από 200 εκατομμύρια χρόνια, όταν όλη η ξηρά της Γης ήταν συγκεντρωμένη σε μια ενιαία μάζα που ονομάστηκε Πανγαία.

Μην σκοτώνεις την ιστορία, το ταξίδι σου!

Το κυπαρίσσι για πάντα θα είναι ιερό σε αυτή την γη .Δεν είναι σύμβολο πένθους αλλά μνήμης,σεβασμού και πολιτισμού των προγόνων σου...

Γεωδίφης